Jobat-krant 19 november 2011

COLUMN1213Interimarbeiders staan het dichtst bij de ‘conjunctuurcurve’. Als het economisch slechtgaat, zijn zij vaak de eerste slachtoffers.Paul Verschueren wijst er wel op dat de groeiverwachtingenvoor de economie de voorbije wekenstelselmatig zijn teruggeschroefd tot die 0,8 procent.Maar ook hij vindt het te vroeg om uit te gaanvan een nulgroei voor volgend jaar. ‘We denken dateconomische groei niet de belangrijkste motor zalzijn voor de uitzendsector, maar wel de knelpunteneconomiedie zich steeds meer zal laten voelen.’Overheid‘En er is nog iets van belang voor de arbeidsmarkt’,voegt Frank Vervaeke toe. ‘De overheid is nu verbodenterrein voor uitzendkantoren, maar de EuropeseCommissie dringt erop aan om ook de publiekesector vrij te maken voor uitzendarbeid. Datis opgenomen in een communautair akkoord,maar moet nog worden uitgevoerd. Het zou onzesector in elk geval een sterke impuls geven. Verderis een krimpscenario mogelijk, maar er blijft ookschaarste op de arbeidsmarkt. Met meer dantweehonderd knelpuntberoepen blijft het voorheel wat jobs moeilijk om mensen te vinden. Uitzendwerkblijft daar een belangrijk invoerkanaal.’‘Wat het eigen personeel betreft, is de uitzendbranchegoed voorbereid voor een mogelijke recessie’,vertelt Jan Denys. ‘Zo werken we zelf mettijdelijk personeel en er is een gezonde mobiliteitvan eigen medewerkers. Dit betekent dat de omzetal zwaar moet terugvallen vooraleer er echtpersoneel op overschot is. Daar is nog lang geensprake van.’DigitaalSylvain waant zich een imker als hij inlogt op het intranet vanhet bedrijf. Zijn mailbox lijkt wel een gonzende bijenkorf diealmaar meer dreiging uitstraalt. Terwijl hij zijn paswoordtypt, probeert hij te raden onder hoeveel nieuwe mails hijditmaal zal bedolven worden. Als hij het juist heeft gegokt,beloont hij zichzelf door meteen weer uit te loggen, zichzelféén dag vrijstelling van mailstress gunnend.Heeft hij het mis, dan telt hij zuchtend hoeveel berichten hijontvangen heeft van collega’s die op nauwelijks vijf meter vanhem werken. Zij krijgen het standaardantwoord: ‘Kunnenwij dit niet van persoon tot persoon bespreken?’Nagelbijtend opent hij de overige mails waarvan minstens dehelft afkomstig is van Ria Dessels, de koningin van het honingraat.Haar stem zoemt in zijn oren terwijl hij haar professionelebekommernisjes leest, waar andere collega’s in massamailsop reageren. ZzZzZend naar allen. Daarna pas scrolthij door de berichten expliciet aan hem gericht, die vaak afsluitenmet een ‘vraagje’: angels dwars doorheen zijn imkerpak.Sinds het ontstaan van het intranet, heeft het bedrijf eengloednieuw, officieus organigram, met bovenaan zij die dewebstek behandelen als een verslavend computerspel en deBcc-ers of blind copykrengen,die maar tokkelenen versturen, elkee-etiquette tenspijt. Helemaal onderaan:de cyberschuwenmet meer ongeopendemails en bijlagendan hun salaris euro’stelt, zoals Sylvain.JOBAT.BE/COLUMNTerwijl Sylvain zijnpaswoord typt,probeert hij te radenonder hoeveel nieuwemails hij ditmaal zalbedolven wordenVooral de hypocrisie ergert hem. Het feit dat mensen hemglimlachend voorbij lopen, om minuten later via de pc eennorse, betweterige toon tegen hem aan te slaan. Zijn collega’shebben vaak een teleurstellend digitaal alter ego.Als zelfs zijn favoriete werkmakker hem afwimpelt met een‘zet het maar op mail’, laat Sylvain een monstervirus los, datvia een foto van het bedrijfsfeest wordt verspreid. Iedereendie het kiekje opent, draagt bij aan de uitschakeling van hetintranet. Ria Dessels zit erbij als een ontslagen koningin, bijgebrek aan hofhouding dan maar wat pratend tegen zichzelf.Een voorteken, meent Sylvain, dat de échte communicatiezich weldra zal herstellen. Het oude, vertrouwde gesprekmet de sympathieke versprekingen in plaats van typefouten,met warme oogopslag in plaats van lay-out, stiltes in plaatsvan spaties.Verkeerd gedacht. Niet hem contacteert men ter vervangingvan het intranet, maar zijn gsm. Het toestel biept al gauwnon-stop van de sms’en vol professionele klachten en vragen.Ook thuis, zo vaak, dat Sylvains Sonja meent dat zijnaffaire met Lucy van Oppem van Laden en Lossen opnieuwvonk heeft gevat, met echtelijk getier en slapeloosheid totgevolg. Na de driehonderdste firma-sms, graait de uitgeputteSylvain alle gsm’s van collega’s die hij ziet liggen samen.‘Om weer gewoon te moeten communiceren met elkaar!Normaal!’ brult hij, de SIM-kaarten eruit halend en één vooréén in zijn mond stoppend. Even wordt hij een bizarre zoetesmaak gewaar, als waren ze gemaakt van verharde, onverwerktenectar.Vind jouw job in HR, Rekrutering, Selectie en Interim vanaf blz.14Ruth Lasters werkt als leerkracht Frans in Borgerhout. Vorig jaarverscheen haar tweede roman Feestelijk Zweet. Om de beurtschrijven zij en San F. Yezerskiy de werkweek van zich af.