DE W ATERKAMPIOEN. weer droog en wij zeiden de roeivereeniging ,Vada", waar wij geschuild hadden, vaarwel, om te trachten Wijk-bij-Duurstede nog te halen. Van het Nederlandsche traject hadden wij geen kaarten, zoodat de afstand ons wat tegenviel, en toen wij 's avonds om negen uur daar aankwamen, in een stroomenden regen en een zwaar onweer, wisten wij heg noch steg, welke situatie heelemaal niet genoeglijk was. Wij liepen de haven binnen, trokken de boot op een zandige plaats tegen den oever op, dekten haar goed af en gingen met onze koffers op weg, de stad in. Ons geldelijk bezit bestond toen uit nog geen zes Hollandsche guldens, terwijl onze vierde man, die in Kleef was, hoogstens nog telefonisch te bereiken was, maar ons toch zeker geen geld meer voor ons nachtlogies zou kunnen brengen. Als verdronken katten vielen wij in uitmuntende en zeer vroolijke stemming het plaatselijke hotel binnen en bespraken drie kamers. Dat de prijs meer bedroeg dan wij in baar bezaten, was geen bezwaar. Ons eerste werk was onzen geldman op te bellen, met wien wij afspraken dien Zondag uiterlij k I 2 uur in Utrecht te zijn. Daarna werd de inwendige mensch eenigszins bevredigd met per man een stuk worst, en als dessert een homp kaas, en vervolgens togen wij op zoek naar het politiebureau om ons aan te ACCUMULATOREN - FABRIK AKTIENGESELLSCHAFT INGENIEUR-BUREAU AMSTERDAM (C) . AFD. VARTA · SPUISTRAAl 46 l'ELEG~AM-AORES : ACCUMULATOR TElEFOON 45787 {3 LIJNEN) melden als zwervers zonder middelen van bestaan. Een politiebureau bleek niet aanwezig te zijn, zoodat wij besloten naar den burgemeester te gaan. Deze was zeer vriendelijk en welwillend en verklaarde zich onmiddellijk bereid in onzen geldnood te voorzien. Zondagochtend waren wij reeds op een ongewoon vroeg uur bezig de wherry tegen de helling van de haven op te sjouwen, laadden haar daarna op een speciaal daarvoor ingerichten handwagen, reden het dorp door naar den Ouden Rijn en vertrouwden haar vervolgens weer aan haar element toe. Ons zweet vloeide hierbij rijkelijk, doch geen der aandachtig toekijkende Wijk-bij-Duurstedelingen stak ook maar een hand uit om ons te helpen. Neen heeren, in Duitschland waren wij dat anders en beter gewend. Daar zagen wij ook niet een keer, dat met steenen werd gegooid, of dat de lieve jeugd vanaf de bruggen trachtte op onze hoofden te spuwen, zooals in ons vaderland weer verscheidene malen gebeurde. De reden, waarom wij den Ouden Rijn prefereerden boven den weg over Vreeswijk, was, dat de Rijnschippers ons afraadden· door de sluis daar te gaan. V olgens hun zeggen is die sluis veel moeilijker voor hen dan die in Utrecht, zoodat wij veiliger deden die te mijden; te meer waar in de kleine sluis des Zondags niet wordt geschut. Het vrijwel stilstaande water van den Ouden Rijn was zeer langzaam voor ons, die gewend waren minstens I 2 K.M. per uur te maken. Wij passeerden twee sluizen, die ook eigenlijk op Zondag niet mochten schutten, maar zich na eenige overreding en opoffering onzerzijds toch maar lieten bepraten. De tegenwind was als gebruikelijk, zoodat wij op de plaats van afspraak in Utrecht 1-.\- uur te laat waren. Onze vierde man bleek re-eds gevlogen. Daar de middag reeds begon op te schieten, besloten wij maar door te gaan naar Amsterdam, met het minder aangename idee met een man minder te moeten aankome1J. dan onze bemanning eigenlijk groot was. In het Merwedekanaal informeerden wij bij ·alle schippers, die van V reeswij k afkwamen, of zij hem misschien gezien had den, waarbij de onafscheidelij ke I J scopet ,piece de resistance" was in zijn signalement. Eindelijk, bij Nieuwersluis zagen wij den deserteur uit het portier van een juist passeerenden trein ha11gen. Bij het wederzien voerde hij, de bezadigde veertiger, een waren vreugdedans uit. Met een complete bemanning voeren wij nu verder naar de hoofdstad. Daar wij sinds het ontbijt nog alleen maar wat fruit gegeten hadden, knorden wij allen van den hanger; echter, het eten aan boord was schoon op. Plotseling herinnerde de laatstaangekomene zich, dat hij als Duitsch souvenir ( !) een doos Haagsche hopjes in zijn koffer had. D eze werden te algemeenen nutte geconfisceerd en zoo deden wij voor de eerste en waarschijnlijk wel voor de laatste maa"l in ons leven ons diner met Haag-
D e cijjers in !tel kaartje 7•erwijzm ;war 71ei•Wstaande adressen: __ , ~".:C-~ -~~~ u
Change language