Zilver Magazine - herfst 2019

65. EN NU?
65.
en nu?
Gerard Cornelisse, Enschede. Is oa mediaproducent.
Getrouwd met Simone. Twee kinderen uit zijn eerste
huwelijk en drie pleegkinderen.
MOORKOP
‘Er verandert niet veel. Het is niet meer zo’n mijlpaalcijfer,
65. Vroeger was het een belangrijk jaar. Je kreeg 65 pensioen.
Je hoefde niet meer te werken. Nu moet je officieel nog door
tot je 67ste. Mijn financiële pensioen was al eerder ingegaan.
Niettemin keek ik wel wat meer terug toen ik onlangs 65 werd.
Daar is het nu de tijd wel voor. Ik kan zeggen dat ik een mooi
leven heb gehad. En ook dat ik nooit een Tukker zal worden. Ik
blijf altijd een Amsterdammer.
Ik ben momenteel aan het aansterken na een hartoperatie.
Ik kreeg een paar bypasses. Alles zat dicht, maar ik had geen
infarct. Het is allemaal schoongemaakt door een grote professor.
Het is natuurlijk wel mooi dat we hier een van de betere
hartcentra hebben. Die heb je
hier om de hoek. Je hoeft er
niet meer voor naar Amsterdam.
Na het herstel heb ik
weer veel te doen. Maar het
mooie is dat je op deze leeftijd
niets meer hoeft. Ik hoef naar
niemand meer te luisteren. Ik
heb geen bucketlist en kan nu
een lekkere moorkop nemen bij de koffie. Dat soort simpele
dingen. En weet je wat ook zo mooi is. Het klimaat verandert.
We kunnen nog lekker in de tuin zitten vandaag.’
65.
en nu?
Paulien Bruns-Banierink, Weerselo. Freelance remedialteacher
op de basisschool in Weerselo. Getrouwd met
Gerard, drie zoons.
DRUK GENOEG
‘Ik ga door met waarmee ik bezig ben. Ik geef RT op de basisschool
en ben net weer aan een nieuw schooljaar begonnen. Ik
ben voorzitter van Rejoice, een koor dat aan musicals meedoet.
Ik zit in het bestuur van de bieb. Toen de gemeente Dinkelland
stopte met de bieb te steunen, hebben we aan het gemeenschapscentrum
Het Trefpunt een bijbouw gemaakt en hebben
daarin de bieb gerealiseerd die gedragen wordt door vrijwilligers.
Dan is vorig jaar de Vitale geloofsgemeenschap opgericht
dat het behoud van kerkgebouwen nastreeft in dorpen zoals
Weerselo. In de kerkdorpen hier
in de buurt heb je soortgelijke
groepen, maar ik ben actief
voor de kerk, hier in Weerselo.
En verder doe ik aan hardlopen,
fietsen, puzzelen en haken.
En al die bezigheden hoop ik
nog lang te kunnen doen. Druk
genoeg dus.’
65.
en nu?
Antoon Aukes, Enschede. Was muziekleraar en
muzikant. Is nu alleen nog muzikant. Gescheiden,
samenwonend, twee kinderen.
SCHNABBELMUZIKANT
‘Veel zal er niet veranderen. Ik ben muzikant en dat is het
leukste wat er is. Ik heb alle tijd. Ik voel me bevoorrecht, mijn
kinderen redden zich, mijn vrouw ook. Ik ga lekker verder met
muziek maken. Ik zit als slagwerker en percussionist in een
heleboel bands en projecten. Ik word voor van alles en nog wat
ingehuurd, want ik heb een groot netwerk. Het is leuk werk,
maar geen vetpot. Volgend jaar word ik echter 66 jaar en vier
maanden en dan komt er AOW bij en dat is voor een schnabbelmuzikant
als ik een bonus erbij. Ik als ouwe veteraan redt
mezelf goed. Ik leef wel een beetje sober, maar dat geeft niet.
Jonge muzikanten hebben het veel moeilijker.
Verder ga ik regelmatig op reis.
Mijn vrouw werkt nog, maar zij
vindt het ook leuk om ergens
heen te reizen. Daarnaast zit
ik vaak op de fiets. Vooral dat
mooie stuk tussen Enschede en
Losser is heerlijk om te fietsen.
Ik zorg ervoor dat ik fit blijf. Dat
moet je wel doen als je 65 bent, vind ik. Ik ben 2 meter, moet de
rug soepel houden. Dat moet ik mijn hele leven al. Daarom doe
ik elke dag wat oefeningen.’
32 zilver magazine