voetvak_01_2024
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Reportage<br />
Hanny nam op de vakbeurs een abonnement op VoetVak+ en won daarmee een heleboel cadeaus van leveranciers voor professionele pedicures.<br />
hou. Soms zing ik gezellig mee. Ik draag meestal witte<br />
werkkleding, maar ik ben aan het uitkijken naar iets vrolijkers.<br />
Roze ofzo, dat is veel warmer. Die oude mensen vinden<br />
dit jasje niet leuk hoor, dat doet hen aan verpleegkundigen<br />
denken. Ik wring me letterlijk in allerlei bochten om hen goed<br />
te behandelen. Als je ziet hoe ik af en toe zit… nee, dat is<br />
niet ergonomisch verantwoord, maar dat gaat gewoon niet<br />
altijd als je ambulant werkt. Ik behandelde een jonge man<br />
met zwaar reuma die in een ligstoel lag. Ik ging op het laatst<br />
zelf maar op de grond zitten...<br />
Voor iemand uit een ondernemersfamilie ben ik erg weinig<br />
zakelijk. Ik moet zijn zoals ik ben. Producten verkoop ik<br />
nauwelijks, die geef ik vaak cadeau. Aan de andere kant: ik<br />
word overstelpt met chocola en zelfgemaakte cadeautjes.<br />
Gisteren nog kreeg ik een envelop met een fooi van twintig<br />
euro met de opmerking: ‘Hanny, je moet je niet beledigd<br />
voelen. We zijn zo blij met je en met je zorg.’ En dan denk ik:<br />
we zijn het kwijt. De échte zorg.”<br />
DOORVERWIJZEN, NIET ZELF HELPEN<br />
“Ik word wel gewaarschuwd dat ik eigenlijk te dicht bij mij<br />
cliënten sta. Een vriend van me is oncoloog en zegt: “Jij<br />
hebt meer verstand van voeten dan wij, maar je bent veel<br />
te veel betrokken bij je patiënten. Wij leren in de opleiding<br />
om een soort schild op te bouwen en het los te laten.”<br />
Als pedicures leren we dat niet op school, zelfs niet als<br />
medisch pedicure die toch veel ingewikkelde casussen moet<br />
behandelen. Terwijl lessen in psychologie en omgang<br />
met problemen zo belangrijk zijn als voorbereiding op het<br />
werk van ambulant pedicure. Je komt bij de mensen in<br />
hun privéruimte, in hun sfeer. Ik kan mijn ogen niet dicht<br />
doen als ik de situatie in huis zie. Ook in rijke buurten<br />
kom ik in overvolle, verwaarloosde woonkamers, met<br />
nog een klein paadje om naar de klant in zijn stoel te<br />
‘AFBOUWEN IS BIJ MIJ<br />
NIET RUSTEN, MAAR IETS ANDERS<br />
GAAN DOEN’<br />
manoeuvreren. Ik ben blij dat ik geen achttien meer ben,<br />
want ik zou weggerend zijn. Als 66-jarige heb ik genoeg<br />
levenservaring. Nu moet ik nog de neiging onderdrukken<br />
om te gaan helpen. Wat ik wel doe, is andere hulpverleners<br />
inschakelen. Ik meld bij de verwijzer dat het niet goed gaat.<br />
Soms zie ik op de medicijnen de naam van de apotheek<br />
staan en dan bel ik op, of ik bel de huisarts. Door het<br />
beleid van langer thuis wonen, wordt de zorg steeds<br />
ingewikkelder.<br />
Ja, ik ontmoet heel leuke mensen, maar af en toe moet<br />
ik ook afscheid nemen van moeilijke klanten, want die<br />
slurpen energie. Ik zeg altijd waar het op staat en laat<br />
10 | <strong>voetvak</strong>