Kay bet tik le ri miz - TED Ankara Koleji Mezunları Derneği

tarih sınavında, sınava girmemek için köşe bucak saklansa da
öğretmen tarafından yakalanarak, Hasan Ali Yücel’in de
bulunduğu sınava girer. Çok iyi hazırlanmıştır bu sınava. Üç
soruluk sınavda ilk iki soruyu o kadar iyi cevaplandırır ki Hasan
Ali Yücel ayağa kalkar ve “Ben başka bir öğrenciyi dinlemek
istemiyorum. Hiçbiri bu kadar iyi anlatamaz” der ve çıkar.
Kolej’den sonra Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Fransız Dili
ve Edebiyatı Bölümü’ne kaydolur. Okuldan sonra bir süre ilkokul
öğretmenliği yaptıktan sonra Emekli Sandığı’na memur
olur. Ankara ve İstanbul’da çalışan Ayşe Hanım’ın ilk evliliğinden
de bir kızı var.
En özel anılar
Ayşe Hanım’ın yaşamındaki çok özel anlardan en önemlileri
Ulu Önder Atatürk’ü yakından gördüğü anlardır. Bunlardan
ilki Eskişehir’de gerçekleşir. Türkiye’yi ziyarete gelen Şah Rıza
Pehlevi ile Mustafa Kemal Atatürk, trenle İstanbul’a giderlerken,
tren Eskişehir’de durur. Babaları Ayşe Hanım ve diğer kardeşlerini
Atatürk’ü görmeleri için oraya götürmüştür. Tesadüfen
Atatürk’ün bulunduğu vagon tam onların önünde durur.
Atatürk bütün ihtişamıyla trenin kapısından çıkarak, halkı
selamlar. Tabii en önlerde Ayşe Hanım bulunmaktadır. O an
orada bulunan herkesi büyük bir sevinç kaplar. Yine 1937 yılında
Atatürk’ün katıldığı son Cumhuriyet Bayramı esnasında
uzaktan da olsa O’nu görme fırsatı bulur. Üçüncü ve son görüşü
ise İstanbul Florya’da Atatürk’ün trene bineceği sırada olur.
Ayşe Hanım’ın Atatürk’le ilgili anıları bunlarla sınırlı değil.
Atatürk öldüğünde 9. sınıfta olan Ayşe Hanım, o kötü günde
yaşadıklarını şöyle anlatıyor: “Hepimizin ‘Olamaz, biz kaldık
mı? Bizi kim koruyacak” diye bağırdığımızı hatırlıyorum. Okuldaki
tüm öğrenci ve öğretmenler büyük bir şaşkınlık, üzüntü ve
çaresizlik içindeydik. İnanmak gelmiyordu içimizden.”
maariften yetişenler
1956 yılında ailecek İstanbul’a taşındıkları gün, aynı
zamanda Atatürk’ün naaşının Anıtkabir’e taşındığı gündür. O
günü de hafızalarında yaşatıyor Ayşe Hanım. O gün bir mucize
olarak nitelendirilebilecek bir şey olur. Atatürk, gökyüzünden
sanki onları izlemektedir. Herkesin gayet net bir şekilde
izlediği olayı Ayşe Hanım şöyle anlatıyor: “Büyük bir kalabalık
Tandoğan Meydanı’na toplanmıştı. Atatürk, askerler tarafından
Anıtkabir’e götürülüyor, kalabalık da onları takip ediyordu. Bir
ara çok tuhaf bir şey oldu. Gökyüzünde birikmiş beyaz bulutlar,
Ankara Kalesi’nden Anıtkabir’e doğru bakan tıpkı Ata’nın
büstü gibi bir tablo çizmişlerdi. Herkes hayretler içinde bir
bulutlara, bir naaş’a bakıyordu. Bu olaydan herkes gibi ben de
çok etkilenmiştim. Atatürk Anıtkabir’e götürüldüğünde onu ilk
ziyaret edenlerden biri de biz olduk.”
85 yıllık yaşamına acı tatlı bir çok şey sığdırmış Ayşe
Hanım, şimdi geçmiş yaşantısını özlemle ve mutlulukla ansa
da yeni hayatından da çok memnun. Ona ve onun gibi değerlerimize
nice uzun seneler diliyoruz.
“Bir milletin yaşlı vatandaşlarına ve emeklilerine karşı
tutumu, o milletin yaşama kudretinin en önemli
kıstasıdır.
Mazide muktedirken bütün kudretiyle çalışanlara
karşı minnet hissi duymayan bir milletin, istikbale
güvenle bakmaya hakkı yoktur.”
M. Kemal Atatürk
37
MAYIS2009 kolejliler