Kay bet tik le ri miz - TED Ankara Koleji Mezunları Derneği

den hareketle, diğer bölgelerdeki Hitit eserleri Ankara’ya gönderilmeye
başlanmıştır. Yetkililer geniş mekânlı bir müze arayışındayken,
metruk bir durumda olan 15. yüzyıldan kalma Mahmut
Paşa Bedesteni ile Kurşunlu Han onarılarak müze haline
dönüştürülmüştür. 1940 yılında onarımın büyük kısmının bitmesiyle
eserler Alman arkeolog Guterboch başkanlığında bir
heyet tarafından yerleştirilmeye başlanmıştır. Müze 1968’de
son şeklini almıştır. Bugün Kurşunlu Han idari bina olarak,
Mahmut Paşa Bedesteni ise sergi salonu olarak kullanılmaktadır.
Müzede atılan her adım bizi farklı bir çağa götürür. Burada,
Anadolu’nun arkeolojik eserleri, Paleolitik çağdan itibaren kronolojik
bir sırayla sergilenmektedir.
Sergilenen objeler
arasında Eski Tunç
Çağı, Asur, Hitit, Frig, Urartu
dönemlerinin yanı sıra
Yunan, Roma ve Bizans
çağına ait eserler bulunmaktadır.
Roma Hamamı-Sütunlu
yol çalışmalarında bulunan
Hermes heykeli yaklaşık iki
bin yıl toprak altında kalmış olmasına rağmen
heybetinden bir şey kaybetmemiş. Başsız olarak
bulunan heykel 2,40m yüksekliğindedir ve
Müzede özel bir mekânda sergilenmektedir.
Anadolu Medeniyetleri Müzesi 1997 yılında
İsviçre’nin Lozan kentinde 68 müze arasında
“yılın müzesi” unvanına layık görülmüştür.
Ankara’da Bir Kartal Yuvası: KALE
Ankara Kalesi iç içe surlarla çevrilidir ve
çevresi kayalıktır. Yapılış tarihi bilinmemekle birlikte
Hititler tarafından yapıldığı sanılmaktadır.
Savunma ve yerleşim amaçlı olarak yapılmış olan kale,
43.000m2 ’lik bir alanı kaplar. Dış kalenin yirmiye yakın kulesi
vardır.
Evliya Çelebi ünlü Seyahatname’sinde şöyle der: “Yüksek
bir dağın üzerinde dört kat beyaz taştan yapılmış sağlam bir
kale vardır. Kale iç içe surlarla çevrilidir; çevresi kayalıktır, tırmanması
zordur.”
İç kalenin Hisar Kapısı’nın üzerinde İlhanlılar’dan kalma bir
kitabe bulunmaktadır. Bu kapının önünde başımızı kaldırdığımızda
sol burçta saat kulesini görürüz. Mağrur bir kuğu gibi
kenti tepeden seyreden bu kule, 1884 yılında Vali Sırrı Paşa
tarafından yaptırılmış. Kulenin yüksekliği 9 metredir. Tek kadranlı
olan ve Samanpazarı yönüne bakan saat Strazburg yapımıdır.
Eskiden saat kulesinin 1 metre çapındaki dövme zili vurduğunda
Etlik ve Çankaya’dan duyulurmuş.
Kale’nin duvarlarının dibinde, beyaz tentelerin altında
baharat ve bakliyat satan kale esnafının tezgâhları yılın her
gününde açıktır. Bin bir çeşit renk, tat ve kokuyu içinize çekerek,
eviniz için eksikleri satın almak keyifli bir uğraştır.
Kale kapısından içeri girdiğimizde kendimizi renkli bir dünyanın
içinde buluruz. Dükkânlardan dışarı taşmış halılar, takılar
ve hediyelik eşyalar bize alışveriş seçenekleri sunar. Dükkân
Ankara’da zaman
sahipleri güler yüzlü ve yardımseverdir. Kale içinde 600 kadar
eski ev bulunmaktadır. Bunların bir kısmı restore edildi ve kafe,
restoran, bar ve pansiyon olarak turizme açıldılar. Surların üzerine
çıkıp yürümek mümkündür. İç kalenin surları 360 derecelik
bir Ankara manzarası sunar.
Arnavut kaldırımlı, dar sokaklarında yürürken küçük çocuklar
yanınıza yaklaşır ve cüzi bir para karşılığında kalenin tarihini
özetleyiverirler. Eğer sohbet etmek isterseniz anlattıklarını
yabancı dillerde de tekrarlayabileceklerini söylerler ve başlarlar
anlattıklarını İngilizce ve Fransızca olarak tekrarlamaya. Bu
dil listesi Rusça’dan Japonca’ya kadar uzanır.
69
Rahmi Koç Sanayi Müzesi
Vehbi Koç’un ticarete atıldığı ilk dükkânın yer
aldığı 2004 yılında tarihi Çengel Han’da açılan Rahmi
Koç Müzesi, Ankara’nın ilk ve tek sanayi müzesidir.
1522’de inşa edilen ve döneminin dört büyük
hanından biri olan Çengel Han, çok sayıda oda ve
develik ile kervansaray olarak hizmet vermiştir. Kale
girişinde ihtişamlı bir binada yer alan bu müzenin 32
odasında, 800’den fazla obje sergilenmektedir.
Etnoğrafya Müzesi
Ankara’nın Namazgâh Tepesi’nde
kurulmuştur. Türklerin
maddi ve manevi mirasına sahip
çıkmak amacıyla 1925 yılında
yapımına başlanan müze, 1930
yılında ziyarete açıldı.
28 basamaklı merdivenle çıkılan
binanın dört sütunlu girişi vardır.
Binanın alınlığı mermer olup
üzeri oymalarla süslüdür.
Müzede Türk sanatı, Selçuklu
Dönemi’nden günümüze kadar
sergilenmektedir. Anadolu’nun düğün ve sünnet törenleri, kahve
kültürü, halı, kilim ve işleme sanatı müzede görülebilir.
Müzenin Cumhuriyet tarihimiz için bir başka önemi ise, Atatürk’ün
aziz naaşının 10 Kasım 1953 tarihinde Anıtkabir’e nakledilene
dek geçici istirahatgâhı olarak kullanılmış olmasıdır.
Müzenin iç avlusunda bulunan bu bölüm halen sembolik kabir
olarak korunmaktadır.
Müze önünde duran Atatürk’ü at üzerinde tasvir eden heykel
ise İtalyan sanatçı Pietro Conanica tarafından yapılmıştır.
Devlet Resim ve Heykel Müzesi
Namazgâh Tepesi’nde bulunan bu yapı Türk Ocağı Projesi
olarak 1926’da açılan bir yarışmanın birincisi Arif Hikmet
Koyunoğlu tarafından projelendirilmiştir. Atatürk, 1927’de
inşaatı başlayan binanın yapımında Türk işçilerinin çalışmasını
ve Türk süslemelerinin kullanılmasını talep etmiştir.
Yapı, 25 Ekim 1975’de Kültür Bakanlığı’nın girişimi ve devrin
Cumhurbaşkanı Fahri Korutürk’ün yakın ilgisiyle Resim ve
Heykel Müzesi olarak kullanılmak üzere Kültür Bakanlığı’na
devredilmiştir. Müzede Osman Hamdi’den Zonnaro’ya, Fahrünisa
Zeyd’den Nuri Abaç’a, Turgut Zaim’den Fethi Arda’ya,
pek çok ünlü ressamın eseri sergilenmektedir.
MAYIS2009 kolejliler