bayburticd2009.pdf 6984KB May 03 2011 12:00:00 AM

F. 1.4 Orman Sayılan Alanların DaraltılmasıBölgede Orman olarak muhafazasında bilim ve fen bakımından hiçbir yararı görülmeyen ve tarım alanlarınadönüĢtürülen alanlar mevcut değildir. Ayrıca, orman niteliğini tam olarak kaybetmiĢ olan tarla, bağ, meyvelik vezeytinlik gibi alanların, tarım alanı veya hayvancılıkta kullanılması yararlı olan araziler de yoktur.Alanda orman planlamasıyla ilgili yapılmıĢ çalıĢmalar; orman amenajman planı, yukarı Çoruh Avam Projesive YeĢil KuĢak Ağaçlandırma Projesidir. Amenajman planı ormanların planlanması ve bu plan doğrultusundaiĢletilmesini sağlamaktadır. Yukarı Çoruh Avam Projesi yukarı Çoruh havzasındaki ıslah çalıĢmalarına yenilikprojesidir. YeĢil KuĢak Ağaçlandırma Projesi, Bayburt ili ve yöresi ağaçlandırma ve erozyon kontrol çalıĢmalarına aitprojedir.F. 2 ÇAYIRLAR VE MERALARF. 2.1 Çayır ve Meraların VarlığıMer‟a, üzerinde hayvan otlatma hakkı tahsis edilmiĢ bulunan ve hayvan otlatılmasına uygun çok değiĢiktürde ve genellikle uzun ömürlü bitki örtüsüyle kaplı arazi parçası olarak tanımlanabilir. Ülkemizde olduğu gibibölgemizde de hayvan yetiĢtiriciliği büyük ölçüde mera hayvancılığı Ģeklinde gerçekleĢmektedir. Bununla birlikte,köylü ve hayvan sahipleri, bu gibi yerlere bakım, ıslah ve koruma konularında hiçbir yatırım yapmamakta veburalardan ucuz ve masrafsız bir Ģekilde yararlanmaktadırlar.373,900 hektar alana sahip olan Bayburt ili topraklarının, % 35.3‟i tarım alanı, % 3.91‟u orman ve fundalıkalan, 57.77‟si çayır-mer‟a alanı ve % 2.9ü de tarım dıĢı araziden oluĢmaktadır. Görüldüğü gibi mer‟alar Bayburt ilalanının büyük bir kısmına sahiptir. Ġlimizde, çayır-mera sahaları büyük bir alana sahip olmalarına rağmen sınırlarıtam olarak belirlenmemiĢtir. Söz konusu meraların bir kısmı erozyona maruzdur. Ġlimizde bulunan çayır-meraalanları Tablo : F.3‟de verilmiĢtir.F. 2.2 Kullanım Amaçları ve YararlarıĠnsan beslenmesinin temel taĢı olan hayvansal ürünlerin üretimi için gerekli olan kaba yemin en ucuz vesağlıklı üretildiği kaynak çayır ve meralardır.Su ve rüzgar erozyonunu önlemenin yolu da çayır ve meraların ıslahı ile mümkündür. Hayvancılığın ileri olduğuülkelerde çayır-meralarla hayvancılık birlikte düĢünülmektedir. Bu nedenle çayır ve meralar ülkemizin ihmaledilemez en önemli doğal kaynağıdır.ÇeĢitli faktörler yanında bugüne kadar müstakil bir yasanın bulunmaması meralarımızın hızla tahripolmasına ve elimizden çıkmasına sebep olmuĢtur. ÇeĢitli faktörler yanında müstakil bir yasanın bulunmaması meraile ilgili görevlerin çok çeĢitli kurumlara verilmesi, kurumlar arsı koordinasyonun sağlanamaması sonucu, 1935‟liyıllarda 44.3 milyon hektar olan mera alanlarımız 1950‟lerde 21 milyon 700 bin hektara kadar düĢmüĢtür. Ve bugüntarım bakanlığının verilerine göre bu rakamın 12 milyon hektara gerilediği ve buna ilaveten mera alanlarının gerekerozyonla, gerek aĢırı otlatma ve bilinçsiz kullanım sonucu can çekiĢmekte olduğunu söyleyebiliriz.Bu değerlendirmeler sonucunda, TBMM‟de 4342 sayılı mera kanunu 26.02.1998 tarihinde kabul edilip28.02.1998 tarihinde de yayımlanarak yürürlüğe girmiĢtir. Bu doğrultuda ilimizde valilik bünyesinde MeraKomisyonu ve mera teknik ekibi oluĢturulmuĢtur. ġu anda bu komisyon, ilimizdeki meraların durumu ile ilgiliçalıĢmalara baĢlamıĢtır. Bunun haricinde bir amenajman planlaması yapılmamıĢtır.75