ÖĞRETTİKLERİNLE KAVGAYI BÜYÜTÜYORUZ! - Yürüyüş

Yoldaşları Hasan’ı Anlatıyor:Şimdi Senin Umudunu,Özlemini, Kinini Biz Kuşandık!Eline aldığın her işte mütevazilik,sadelik var. Yıllar sonra yine aramızdaydın,gençliğin içindeydin. Birsüre alışman zor oldu sese gürültüyeama bir Dev-Genç’li için zor nedirki. Yaşına, deneyimlerine karşın kimsenininisiyatifini kırmaz ne iş verilirsetitizlikle onu yapardın.Yine mütevazi yine sıra neferiydin.Coşkun, kararlılığınla Dev-Genç’lisin. Her an herkese sakincebir şeyler anlatırdın. Kaybedecekvakit yok. Düşmandan katliamlarındanbahsederken kalmazdı sakinliğin,gözlerinde öfke okunurdu. MeşhurdurYıldız’da çatışmaların.Her zaman cüretli, her zaman sahiplenen,şehitlerine en iyisini vermekisteyen Hasan abimiz. Sorulacak hesaplarımızaseni de ekledik. Hesabınısoracağız.***Delikanlım...iyi bak yıldızlaraonları belki bir dahagöremezsinyıldızların ışığındakollarını ufuklar gibi açıpgeremezsinDelikanlım...senin kafanın içiyıldızlı karanlıklar gibigüzel korkunç kudretli ve iyidiryıldızlar ve senin kafankainatın en güzel şeyidirDelikanlım...sen ki ya bir köşebaşındakan sızarak kaşından öleceksinya da bir dar ağacında canvereceksiniyi bak yıldızlaraonları göremezsin belki birdaha.....Nazım HikmetHasan’ın YeriniDoldurmakİstiyorumHasan benim için çoközel ve değerli bir insandı.Neden değerliydi örgütlülüğüonunla tanıdım. Kocaeli’negeldiğimde darmaduman bir şehir vardıkarşımda ve ben de hiçbirşey bilmiyordum.İstanbul’dan birkaç sorumlugeldi gitti amasorunları çözemedi.Hasan, Kocaeli’yikendine getirdi.Sakindi ama bilmeyene,öğrenmekisteyene karşı ukalalara,ahlaksızlarakarşı, sakin değildi.Benimlede çok uğraştı.Her zaman herkesede anlatmışımdır.Uzunsüre çalışmadıkamaoturmayıkalkmayı yoldaşlıkilişkilerini altüst ilişkilerini demokratiktede savaşçıolunması gerektiğinibana o öğretti.Saçma sapan sorularsorduğum oluyorduHasan’a. Buda nerden çıktı, nasılböyle düşünebiliyorsundemedi hiçbir zaman,en ince ayrıntısınakadar en başındananlattı. Hasan bana çok şey öğretti.Hapishanede de yazışıyorduk.Geçmişte yaşadığımız birçok şeyeözellikle de benim hallerime gülerolmuştuk. Bana soruyordu, "iç seslerini"dinliyor musun hala diye. Ohallerin eskide kaldığını ona anlatmakbana gurur veriyordu. Geliştiğimigöstermek istiyordum. Bu onundagurur duyacağı bir şeydi. Çünkübunda onun da emeği vardı.Dün gençlikten arkadaşlarla Hasan’ıkonuştuk. Hepsine Hasan’ı anlayanakadar anlatmak istedim. Önceçok zorlandım anlatmak istediklerimianlatamıyormuşum gibi geldi. Eksikgeldi hep. Onun; emekçiliğini, sabrını,büyük iş küçük iş demeden her şeyiyaptığını, bir insanda ne kadar ısrarcıolduğunu anlatmaya çalıştım. Amaonun bana birçok şeyi anlattığı yerdebenim bilmeyenlere onu anlatmambana çok farklı şeyler hissettirdi.Daha fazla anlatmalıyım dedim. Burdakiherkes onu daha iyi tanımalı,savaşçılarımızı komutanlarımızı dahaiyi tanımalı ve yarın hepsi onun hesabınısoracak savaşçılar komutanlarolabilmeli...***Çıktığımda onu görmeyi çok istiyordum.Çıkar çıkmaz sordum zaten,ama yoktu. Göremesemde böyle olmasınasevindim nasıl olsa bir yerlerdegörürüm, karşılaşırız diyordum.Keşke görebilseydim. Görmesek deberaberiz... Gören arkadaşlara soruyordum,nasıldı, ne yapıyordu diyeİnsanlar üzerinde çok büyük bir etkibırakmıştı Gençlikte kısa bir sürekalmış ama herkesi çok etkilemiş,herkeste bir iz bırakmış. İtiraf edeyim,onun gibi olmaya çalışıyordum. Onuninsanlarla nasıl sohbet ettiğini ilgilendiğiniemek harcadığını hayaledebiliyorum.Hasan bana gene öğretti. Hayatıyla,şehit düşme biçimiyle bıraktığıSayı: 324Yürüyüş5 Ağustos2012ÖĞRETTİKLERİNLE KAVGAYI BÜYÜTÜYORUZ!9