Türkiye'nin Orta Asya'daki Politikas›nda - Bilig - Ahmet Yesevi ...

Köksal, Orjinal Bir fiair: Edirneli Nazmî ve Dîvân’›na Yeni Bak›fllar
29. fâ’ilâtün fâ’ilün fâ’ilâtün fâ’ilün:
Söze geldükçe lebüñ oldu¤içün cân-fezâ
Sevdi sen cânâneyi cân ile dil dil-berâ
30. mefâ’iletün mefâ’iletün mefâ’iletün mefâ’iletün:
Bu hüsn ü melâhat ile seni ki gören [de] göñül virür sanemâ
‹derse eger ki cân› dah› yoluñda revân mahall ü revâ
31. mefâ’iletün mefâ’iletün fâ’iletün:
fiu kim göre ‘âr›zuñda ‘izâruñ sanemâ
Birin sana nâr anuñ biri dah› sana mâ
32. fâ’ilün fe’ilün fâ’ilün fe’ilün:
Dâyimâ baña yâr eyledügi cefâ
Neydi ki soñ›na eyleseydi vefâ
33. fâ’ilün fa’lün fâ’ilün fa’lün:
Gördügüm demde ben seni cânâ
‘Iflkuña düflüp olm›flam fleydâ
34. fe’ilün fâ’ilün fe’ilün fâ’ilün:
Dehenüñ bûs›n› dileyen dil-berâ
‹der ol yok yire hevesi vay aña
35. fâ’ilâtün fâ’ilâtün müstef’ilün:
Baña her gün kim idersin cevr ü cefâ
N’ola bir gün itseñ ey meh mihr ü vefâ
36. fa’lün fâ’ilün fa’lün fâ’ilün:
Âhumdur benüm bir ehl-i hevâ
Kim her dem yiler mânend-i sabâ
111