Një njeri - Lexo romanin (pdf) - Kliko - Gazeta Kritika

NJË NJERI
22
IV
PALI
Anna u ul në zyrën time në një tavolinë që e sollën enkas
për atë. Biseduam gjatë për punën, problemet, pengesat
burokratike dhe njerëzore të nënpunësve të të gjitha rangjeve. U
përpoqa të flisja shkurt dhe qartë pa u munduar të mburresha,
por edhe pa fshehur asgjë. Kur shihja që nuk kuptonte diçka
kthehesha nga e para deri sa ta sqaroja me detaje problemin.
Anna më falënderonte vazhdimisht, për çdo vogëlsi që i
shpjegoja. Mbas dy javësh më thirri në zyrë zoti Forbes dhe më
informoi se të tri punonjëset kishin ardhur të emëruara nga
qendra si përgjegjëse sektorësh. Afati dyjavor nuk ishte vetëm
për tu njohur me gjendjen, por edhe për të kontrolluar punën e
deritashme të degës shqiptare të fondacionit. Më falënderoi për
punën e sektorit tim si dhe për gatishmërinë time për t’i treguar
Annas çdo problem.
- Unë bëra vetëm detyrën, - i thashe i kënaqur nga toni i tij i
bisedës dhe e falendërova.
- S’ke pse më falënderon mua, - tha zoti Forbes, - unë po të
shpreh mirënjohjen time, sepse puna juaj më nderon ose më
turpëron. Në sektorët e tjerë kanë dalë disa probleme, për të
cilat do të detyrohemi të marrim masat e duhura.
Kur hyra në zyrë Anna më pyeti me kureshtje të hapur:
- Përse të thiri drejtori?
- Oh, mos luaj me mua shefe, - i fola si i mërzitur, - ju e dini më
mirë përse. Apo jo zonjusha Hobson?