Një njeri - Lexo romanin (pdf) - Kliko - Gazeta Kritika

NJË NJERI
50
IX
PALI
Të hënë Anna erdhi vonë në punë. Ajo kishte qënë në
Shkup për fundjavë dhe kishte kryer një kontroll rutinë në zyrën
lokale të Fondacionit. Kur hyri në zyrë mbas pushimit të drekës,
më përshendeti duke qeshur dhe tha :
- Falemnderit për shënimin, bëre mirë që më njoftove, se nuk
desha të pyesja. Ku do ma japësh darkën e famshme?
- Ti zgjedh vendin, unë paguaj - i thashë.
- Atëherë shkojmë tek unë - tha me buzën në gaz.
- Mirë, në orën 19 do të jem tek ti me të gjitha ushqimet dhe
pijet me vete.
- Po kamata?
- Do të gatuaj unë, po të mos mjaftojë kaq, më thuaj çfarë
duhet të paguaj tjetër dhe unë do të bindem.
Kur trokita në derën e saj, i ngarkuar me qeset me ushqime,
Anna e hapi derën menjëherë, thuajse po priste tek pragu. Kishte
marrë një pamje vezulluese, e veshur me një palë pantallona të
bardha lino, që i nxirnin shumë mirë në dukje trupin e saj të
përsosur dhe një bluzë jeshile, paksa të hapur para, që lejonte të
dukej vijën ndarëse të gjoksit.
- Je bërë shumë e bukur sot, të ka rënë hir.
- Faleminderit, jam zbukuruar për ty.
Bëra sikur s’e dëgjova dhe fillova të gatuaja në guzhinën e
vogël, ndërkohë që Anna po përgatiste tavolinën. Nga salloni më