Nôvambra - The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints

Amin’ izao androntsika izao dia
maro ny olona no miaina ao
anatin’ ny alahelo sy fisafotofotoana
lehibe. Tsy mahita izay valin’ ny
fanontaniany izy ireo ary tsy mahavita
manome fahafahampo ny zavatra
izay ilain’ izy ireo. Ny sasany dia tsy
mahafantatra intsony izany hoe hasambarana
sy hafaliana izany. Ny mpaminany
dia efa nanambara fa ny tena
hasambarana marina dia hita amin’ ny
fanarahana ny ohatra sy ny fampianaran’
i Kristy. Izy no Mpamonjy antsika,
Izy no Mpampianatra antsika, Izy ilay
Ohatra tsy misy tomika.
Ny fiainany dia fiainampanompoana.
Rehefa manompo ny
namantsika isika dia manampy ireo
izay mila fanampiana. Eo am-panaovana
izany dia afaka mahita vahaolana
isika amin’ ireo fahasahiranana
mianjady amin’ ny tenantsika manokana.
Rehefa manaraka ny ohatry ny
14 Liahona
Nataon’ ny Loholona José L. Alonso
Ao amin’ ny Fitopololahy
Manao ny Zavatra
Tsara amin’ ny Fotoana
Mahamety izany, tsy
misy Hatak’ andro
Ny Mpamonjy . . . dia naneho ohatra goavana tamintsika
mikasika ny tsy fanaovana andraso andraso amin’ ny
fanolorana fanampiana ho an’ ireo izay tsy mahafantatra
intsony izany hoe fahasambarana sy fifaliana izany.
Mpamonjy isika dia maneho ny fitiavantsika
ny Ray any an-danitra sy ny
Zanany Jesoa Kristy, ary dia ho tonga
tahaka Azy Ireo bebe kokoa.
I Benjamina Mpanjaka dia niresaka
momba ny lanjan’ ny fanompoana
raha nilaza fa rehefa eo amin’
ny “fanompoana ny mpiara-belona
amin[tsika] isika, dia tsy manao afa-tsy
ny fanompoana an’ Andriamanitra.” 1
Ny olona rehetra dia manana fahafahana
hanao asa fanompoana sy
haneho fitiavana.
Ny Filoha Thomas S. Monson
dia nangataka antsika mba handeha
“hamonjy” sy hanompo ny hafa. Hoy
izy: “Ho hitantsika fa ireo izay tompointsika,
izay nahatsapa tamin’ ny
alalan’ ny asa nataontsika ny fikasihan’
ny tanan’ ny Tompo azy ireo,
dia toa tsy afaka hanazava ny fiovana
nitranga teo amin’ ny fiainan’ izy
ireo izany. Misy faniriana hanompo
am-pahatokiana, sy handeha am-panetren-tena,
ary hiaina ho tahaka ny
Mpamonjy bebe kokoa eo amin’ izy
ireo. Rehefa nahazo ilay fahiratana
ara-panahy sy nahita sombiny tamin’
ireo fampanantenana mandrakizay izy
ireo, dia niteny tahaka ny nolazain’
ilay lehilahy jamba nampahiratan’ i
Jesoa, izay nilaza hoe: ‘Ny hany zavatra
fantatro, fa jamba aho teo aloha,
mahiratra aho ankehitriny.’” 2
Isan’ andro isika dia manana
fahafahana hanampy sy hanao asa
fanompoana—manao zavatra tsara,
amin’ ny fotoana mahamety izany,
tsy misy hatak’ andro. Eritrereto ireo
olona marobe izay mandalo fotoantsarotra
amin’ ny fitadiavana asa na
marary, na manirery, na izay mieritreritra
mihitsy aza fa very avokoa izay
rehetra nananan’ izy ireo. Inona no
azonao atao mba hanampiana azy
ireo? Alaivo sary an-tsaina hoe tratran’
ny orana niaraka tamin’ ny fiarany
maty ny mpifanolobodirindrina iray,
ka niantso anao mba hanampy azy
izy. Inona no zavatra tsara hatao ho
azy? Rahoviana no fotoana tsara hanatanterahana
izany?
Tsaroako ny fotoana nandehananay
mianakavy tany an-tampo-tanànan’
i Mexico hividy akanjo ho an’ ny
zanakay roa. Mbola tena kely izy ireo
tamin’ izany. Ny lahimatoanay dia
vao roa taona monja, ary ny faralahy
dia vao herintaona. Tomefy olona ny
lalana. Raha teo am-piantsenana iny
izahay, nitantana ireo zanakay, dia
nijanona kely nijery zavatra, kinanjo
tsy tsikaritray akory fa tsy hita ilay
zanakay lahimatoa! Tsy fantatray hoe
ahoana fa tsy niaraka taminay intsony
izy. Tsy nisy hatak’ andro fa avy hatrany
izahay dia nihazakazaka nitady
azy. Nitady sy niantsoantso azy izahay,
nitebiteby fatratra, nieritreritra fa mety
tsy ho hitanay intsony mandrakizay
izy. Tao an-tsainay izahay dia nitalaho
tamin’ ny Ray any an-danitra mba
hanampy anay hahita azy.
Fotoana fohy taorian’ izay dia hitanay
izy. Io izy io, nijery tsy nisy ahiahy
ireo kilalao teo amin’ ny fitaratry ny
fivarotana iray. Nofihininay mivady
izy ary norohanay, ary nanolo-tena
izahay fa hiambina mafy ny zanakay
mba tsy hisy velively na iray aza ho
very. Nianatra izahay tamin’ izay fa tsy