Nôvambra - The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints

vao hanome ny isan’ ireo kintana
izay takatry ny masolavitra lehibe
ananantsika. 4
Manaitra ny fitovian’ izany tsoakevitra
izany amin’ ilay fanambarana
nataon’ i Enôka mpaminany fahiny
manao hoe: “Na dia vitan’ ny olona
aza ny hanisa ny poti-tany, eny, tany
an-tapitrisany tahaka ity, dia tsy mbola
fiandohan’ ny isan’ ny zava-boaharinao
akory izany.” 5
Rehefa mieritreritra ny habetsahan’
ny zavatra noharian’ Andriamanitra
isika dia tsy mahagaga raha nanoro
hevitra ny olona i Benjamina ilay
Mpanjaka lehibe, ny mba “[hitana]
mandrakariva ao amin’ ny fahatsiarovana
ny halehibeazan’ Andriamanitra
sy ny mahatsinontsinona [antsika].” 6
Lehibe Kokoa Noho ny Fiheverantsika
ny Tenantsika Isika
Kanefa na dia tsinontsinona aza ny
olona dia mahatalanjona sy mahagaga
ahy hatrany ny mieritreritra fa “lehibe
ny hasarobidin’ ny olona eo imason’
Andriamanitra.” 7
Ary raha mety hitazana ny velaran’
izao tontolo izao izay tena midadasika
isika ka hiteny hoe: “Inona tokoa
moa ny olona raha oharina amin’ ny
hakanton’ ny fahariana?” dia Andriamanitra
mihitsy no nilaza fa isika no
antony nahariany izao tontolo izao! Ny
asany sy ny voninahiny—izay tanjon’
ity tontolo faran’ izay kanto indrindra
ity—dia ny hamonjy sy hanandratra ny
zanak’ olombelona. 8 Raha lazaina amin’
ny fomba hafa dia naorina ho tombontsoan’
ny olona tsotra sy mety maty toa
ahy sy ianao ilay velaran’ ny mandrakizay
izay midadasika, ny voninahitra
sy mistery fonosin’ ny tontolo sy ny
fotoana tsy misy fetra. Nahary izao
tontolo izao ny Ray any an-danitra mba
hahafahantsika mahatratra ireo zavatra
mety ho vitantsika amin’ ny maha-
zanakalahy sy zanakavaviny antsika.
Hevimifanohitra eo amin’ ny olombelona
izao: tsinontsinona ny olona
raha oharina amin’ Andriamanitra; kanefa
manan-danja be tokoa isika amin’
Andriamanitra. Na dia miendrika ho
tsinontsinona aza isika raha oharina
amin’ ny fahariana tsy hita fetra dia
manana ny sombin’ ny fiainana mandrakizay
miredareda ao anatintsika.
Manana ilay fampanantenana izay tsy
20 Liahona
takatry ny saina isika dia ny fisandratana—tontolo
tsy misy fiafarana—eo
am-pelantanantsika. Ary fanirian’
Andriamanitra lehibe ny hanampy
antsika hahatratra izany.
Ny Hadalan’ny Fieboeboana
Ilay mpamitaka lehibe dia mahafantatra
fa iray amin’ ireo fitaovany mahomby
indrindra hisarihana ny zanak’
Andriamanitra amin’ ny lalan-diso dia
ny herin-tsitona ataony amin’ ny hevidison’
ny olombelona. Misarika ny
sasany amin’ ny fieboeboana mihoampampana
izy, misarika azy ireo ho be
fialonana ary mamporisika azy ireo
hino ny haitraitra mikasika ny maha-
manan-danja ny tenan’ izy ireo manokana
sy ny tsy fahafahana mandresy
azy ireo. Lazainy fa efa mihoatra ny
olon-tsotra izy ireo ary noho ny fahaiza-manaony,
noho ny hery ananany
hatramin’ ny nahaterahany na noho ny
sarangany eo amin’ ny fiaraha-monina
dia miavaka izy ireo eo anatrehan’
ny rehetra izay manodidina azy ireo.
Tarihany izy ireo hino fa tsy handairan’
ny lalàna izay mihatra amin’ ny
hafa intsony izy ireo noho izany ary
tsy tokony ho adalaina amin’ ny olana
mianjady amin’ ny olon-kafa rehetra.
Voalaza fa tian’ i Abraham Lincoln
ity tononkalo iray izay mivaky toy
izao ity:
Nahoana no mieboebo, ry fanahin’
izay mety maty?
Sombin-drahona iray izay mandalo,
tainkintana mitsoriaka dia ho faty,
Tselatra kely miserana, sombin’ onja
mitopatopa ihany,
Toy izany ny fiainan-dRaolona,
hiafara ambanin’ ny tany. 9
Takatr’ireo mpanara-dia an’ i Jesoa
Kristy fa raha oharina amin’ ny mandrakizay
dia ho “fotoana fohy” ihany
eo amin’ ny toerana sy ny fotoana izao
fandalovantsika eto an-tany izao. 10
Fantatr’ izy ireo fa ny tena lanjan’ ny
olona iray dia tsy misy ifandraisany
loatra amin’ ny zavatra omen’ izao
tontolo izao lanja ambony indrindra.
Fantatr’ izy ireo fa afaka manangona
ny volan’ ny tany manontolo ianao ary
tsy azo ividianana na inona na inona
any an-danitra akory izany.
Ireo izay “[h]andova ny fanjakan’
Andriamanitra” 11 dia ireo izay ho
“tonga tahaka ny ankizy, mankatò,
malemy paika, manetry tena, miaritra,
feno fitiavana.” 12 “Fa izay rehetra manandra-tena
no haetry, ary izay rehetra
manetry tena no hasandratra.” 13 Ny
mpanara-dia tahaka izany dia mahatakatra
ihany koa fa “rehefa eo amin’ ny
fanompoana ny mpiara-belona aminareo
ianareo, dia tsy manao afa-tsy
ny fanompoana an’ Andriamanitrareo
ianareo.” 14
Tsy Hadino Isika
Ny fomba iray hafa hamitahan’ i
Satana dia amin’ ny alalan’ ny fanakiviana.
Manandrana manao izay
hampifantoka ny fijerintsika amin’
ny maha-tsinontsinona antsika izy
mandrapahatonga antsika hisalasala
hoe sarobidy tokoa ve isika sa tsia.
Milaza amintsika izy fa kely loatra
isika ka tsy hisy hahatsikaritra akory,
ary hadino isika—indrindra hadinon’
Andriamanitra.
Mamelà ahy ianareo hizara traikefa
niainako izay afaka manampy kely
ireo izay mihevitra ny tenany ho tsinontsinona,
na hadino na irery.
Taona maro lasa izay dia nanaraka
fiofanana ho tonga mpanamory
tany amin’ ny Tafika An’ habakabaka
Amerikanina aho. Lavitra tokoa ny
trano fonenako aho, izay miaramila
Alemana Tandrefana mbola tanora,
teraka tany Tchéquoslovaquie, ary
lehibe tany Alemana Atsinanana ary
sahirana be teo amin’ ny fitenenana
teny Anglisy. Tsaroako tsara ny dianay
nankany amin’ ilay toeram-piofanana
tany Texas. Teny ambony fiaramanidina
aho dia nipetraka teo akaikin’
ny miaramila iray izay niroky araky
ny fiteny avy any Atsimon’ i Etazonia.
Zara raha nisy haiko izay teny nolazainy.
Nanontany tena mihitsy aho tamin’
izay raha tena ilay fiteny tena izy
tokoa no nampianarina ahy teo aloha.
Nivarahontsana aho nieritreritra hoe
hifaninana ho tonga amin’ ilay toeran’
ny mpanamory mahay indrindra amin’
ireto mpianatra ireto aho izay ny teny
Anglisy no tenin-drazany.
Rehefa tonga teo amin’ ny toby
fiantsonana teo amin’ ilay tanàna kelin’
i Big Spring, Texas aho, dia nitady
ary nahita ny sampana an’ ny Olomasin’
ny Andro Farany, izay nahitana