Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ideal obraza təslim olaraq vəfat edir. Nizaminin bu poeması ideya etibarı<br />
ilə əsl sufi əsərdir. Bu əsərdə insanın “adi Mənliyi” dəf edərək “ilahi<br />
Mənlikdə” var olmaq arzusu əks olunur.<br />
Leyli və Məcnun<br />
Əfsanə yaradan bir sahibhünər<br />
Bu qəmli dastanı belə nəql edər:<br />
O yatağı səhra, o balınçı dağ,<br />
Bu saxsı evdəki o solğun zanbaq<br />
Ata matəmini çatdırıb başa,<br />
Yenə də üz tutub, qaçdı dağ-daşa.<br />
O, vəhşi çölləri bir gün tərk etdi,<br />
Yarının yurduna üz tutub getdi.<br />
Gördü ki, vəfanın çəkdiyi qələm<br />
Leylini Məcnunla yazmışdır bahəm.<br />
Eşdi dırnağıyla yerin layını,<br />
Özünü saxlayıb pozdu tayanı.<br />
Görənlər dedi ki: “Bu necə işdir?<br />
O iki rəqəmdən biri getmişdir”.<br />
Dedi ki: “Birini pozsa da qədər,<br />
Bir ad ikimizə kifayət edər.<br />
Aşiqi axtarıb gəzsə bir insan,<br />
Onun yarını da qoy tapsın ondan”.<br />
Bu vaxt soruşdular, dedilər: “Nədən<br />
O itmiş ortadan, itməmisən sən?<br />
Dedi: “Yaxşı düşməz mənimçün artıq,<br />
Mən özüm məğz olam, o isə qabıq.<br />
Mən dostun örtüsü olsam da ancaq,<br />
Xoşdur o məğz üstdə bir qabıq olmaq”.<br />
Deyib, o yerlərdə tutmadı qərar,<br />
Gah yolla gedirdi, gah yoldan kənar.<br />
O, aşiqlər kimi dilində qəzəl<br />
Gəzirdi bir təbib, bir mehriban əl.<br />
İnsan adətindən əl götürərək,