Opracowanie ekofizjograficzne podstawowe dla Miasta Opola

OPRACOWANIE EKOFIZJOGRAFICZNE PODSTAWOWE DLA MIASTA OPOLA
Intensywność zmian w przypadku zagrożenia hałasem komunikacyjnym jest poważna,
gdyż w niektórych przypadkach stwarza ona zagrożenie dla zdrowia mieszkańców np. w
sąsiedztwie linii kolejowej E30, drogi krajowej E94 i niektórych ulic śródmiejskich [np.
Ozimska]
4.6 Ocena jakości stanu środowiska oraz jego zagrożeń i możliwości ich minimalizacji
4.6.1 Ocena stanu szaty roślinnej, w tym lasów, źródeł jej zagrożenia oraz środków jego minimalizacji
Dla terenów miasta Opola charakterystyczny jest, typowy dla większości miast, układ
stref odpowiadających poszczególnym stopniom degradacji szaty roślinnej. W centrum, niemal
pozbawionym roślinności, dominują zbiorowiska ruderalne i inne antropogeniczne. Jedyne
enklawy roślinności seminaturalnej to płaty zarośli, roślinności łąkowej i wodnej w
dolinie Młynówki i Odry. W miarę przesuwania się ku granicom miasta spotykamy obszary o
znacznie lepiej wykształconej roślinności łąkowej, szuwarowej a nawet leśnej. Ważnym zaburzeniem
tego układu jest występowanie na terenie Opola licznych wyrobisk poeksploatacyjnych,
które w kilku przypadkach uznać należy za lokalne biocentra.
Trudno jednoznacznie i ostatecznie ocenić stan poszczególnych typów roślinności. W każdym
rodzaju – np. roślinności leśnej występują płaty o wysokim stopniu naturalności (np.
fragment grądu w Grudzicach sąsiadujący z zabudową dzielnicy), a także typowe gospodarcze
drzewostany znacznie zdegenerowane, pozbawione charakterystycznych elementów florystycznych.
Najcenniejsze płaty poszczególnych typów fitocenoz zostały wykazane w opracowaniu
graficznym i zaproponowane do ochrony prawnej.
Główne źródła zagrożeń dla poszczególnych typów ekosystemów to:
Dla obszarów zbiorowisk rolnych (dotyczy głównie terenów gleb rędzinowych):
• intensyfikacji rolnictwa poprzez
o stosowanie środków ochrony roślin,
o stosowanie nawozów sztucznych,
o zaorywanie miedz i nieużytków,
o likwidację zadrzewień i zakrzaczeń śródpolnych,
o wprowadzanie monokultur rolnych,
o przenawożenie łąk i pastwisk,
o melioracje;
Dla obszarów zbiorowisk łąkowych:
• intensyfikacji rolnictwa poprzez
o intensyfikację wypasu lub koszenia,
o przenawożenie łąk i pastwisk,
o porzucanie gospodarki łąkarskiej,
o stosowanie podsiewów gatunkami preferowanymi gospodarczo
o melioracje odwadniające;
Dla obszarów zbiorowisk leśnych:
• intensyfikacji leśnictwa poprzez:
o wprowadzanie gatunków drzew niezgodnych z siedliskiem (degeneracja
lasu),
o wprowadzanie monokultur leśnych, wskutek czego następuje między
innymi wyjałowienie gleby, ograniczenie procesów regenera-
Konsorcjum ECOPLAN / GRUNT 91