Opracowanie ekofizjograficzne podstawowe dla Miasta Opola
Opracowanie ekofizjograficzne podstawowe dla Miasta Opola
Opracowanie ekofizjograficzne podstawowe dla Miasta Opola
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
OPRACOWANIE EKOFIZJOGRAFICZNE PODSTAWOWE DLA MIASTA OPOLA<br />
7.1.2 Tereny preferowane do lokalizacją funkcji przemysłowych<br />
Tereny preferowane do rozwoju funkcji przemysłowych to tereny związane z dotychczasową<br />
lokalizacją tzw „dzielnic przemysłowo-składowych; zachodniej [rejon ulicy Wspólnej],<br />
wschodniej [rejon ul. Głogowskiej]oraz południowej [teren Metalchemu].<br />
Tereny te posiadają korzystne warunki geologiczno-gruntowe, jednakże ze względu na<br />
ich położenie w aspekcie wymagań związanych z głównymi kierunkami przewietrzania miasta,<br />
rodzaj lokalizowanej działalności produkcyjnej powinien być weryfikowany pod kątem<br />
rodzajów i ilości zanieczyszczeń wprowadzanych do powietrza.<br />
Tereny wyznaczone, jako „tereny rozwojowe” położone są w bezpośrednim sąsiedztwie<br />
istniejącej lub projektowanej obwodnicy i rodzaj rozwijanej na nich działalności wytwórczej<br />
powinien być ściśle określony w ustaleniach miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.<br />
7.1.3 Tereny preferowane <strong>dla</strong> rozwoju funkcji rolniczej i leśnej<br />
Podstawowymi czynnikami określającymi przydatność terenów <strong>dla</strong> kształtowania funkcjo<br />
rolniczych są kompleksy przydatności rolniczej [szczegółowa lokalizacja kompleksów przedstawiona<br />
została na mapie siedlisk i wartości przyrodniczych] oraz klasyfikacja bonitacyjna<br />
gleb. Analiza wymienionych czynników pozwala na jednoznaczne wyodrębnienie na terenie<br />
<strong>Opola</strong> trzech podstawowych grup przydatności rolniczej oraz pozwala na następującą ocenę<br />
predyspozycji obszaru względem możliwości rozwoju funkcji rolniczych:<br />
Kompleksy o dużej przydatności rolniczej – obejmują siedliska o zbliżonych, korzystnych<br />
właściwościach agroekologicznych [w tym wodnych], do których wchodzi kompleks pszenny<br />
bardzo dobry, kompleks pszenny dobry, kompleks żytni bardzo dobry oraz użytki zielone<br />
bardzo dobre i dobre. Kompleksy posiadają dużą przydatność rolniczą i odznaczają się występowaniem<br />
gleb o najlepszych wartościach użytkowych i tym samym stosunkowo łatwych w<br />
uprawie, wymagających ewentualnie niewielkich nakładów agrotechnicznych. Wskazane jest<br />
utrzymanie wymienionych kompleksów w użytkowaniu rolnym.<br />
Kompleksy o średniej przydatności rolniczej – zalicza się tu kompleksy o słabszych warunkach<br />
glebowych w porównaniu z kompleksami o dużej przydatności rolniczej, a więc kompleks<br />
pszenny wadliwy, kompleks żytni dobry i kompleks zbożowo-pastewny mocny, natomiast<br />
z użytków zielonych są to użytki zielone średnie. Przydatność rolnicza wykazanych<br />
siedlisk jest wypadkową czynników naturalnych [w tym klimatycznych] oraz zwykle zwiększonych<br />
nakładów prac agrotechnicznych. Dla niniejszych kompleksów zalecane jest utrzymanie<br />
ich w systemie użytków rolnych.<br />
Kompleksy o niskiej przydatności rolniczej – obejmują kompleks żytni słaby, kompleks zbożowo-pastewny<br />
słaby oraz kompleks użytków zielonych słabych i bardzo słabych. Niski potencjał<br />
użytkowy uwarunkowany jest różnymi czynnikami, w największym stopniu jednak<br />
albo zbytnim uwilgotnieniem albo zbyt suchym charakterem gleb. Użytkowanie kompleksów<br />
jest zwykle trudne i wymaga regulacji stosunków wodnych. Niska przydatność rolnicza<br />
wskazuje na możliwość przeznaczania terenów pod inne formy zainwestowania, jednakże<br />
należy mieć na uwadze, iż pomimo małej wartości użytkowej siedliska te nieść mogą istotny<br />
potencjał przyrodniczy.<br />
Konsorcjum ECOPLAN / GRUNT 121
Change language