W rozważanej tu Sekcji: SYSTEMY LICZBOWE – goto – 3, w przypadku wszystkich pytańprzyznawany jest 1 punkt za dobrą i 0 za złą odpowiedź. Obok wierzchołków z napisem KONIECpodane są więc oceny ogólne dla tej Sekcji, zależne od drogi w schemacie, którą przebył testowany.Następnie system sterujący wybierze jednostkę typu Sekcja: PYTANIA TRUDNE – los – 2/1,która zawiera dwa elementy potomne:Pytanie 101Pytanie 102Jedno z nich zostanie wylosowane i zadane kursantowi. W ten sposób kończy się zadawaniepytań z omawianej jednostki typu Sekcja: ZAPIS LICZB – sek – 2.PodsumowanieMożna na koniec zadać pytanie, czy warto tworzyć testy o tak skomplikowanej strukturze, awcześniej przecież konstruować narzędzia, które tworzenie takich testów umożliwiają. Czy niewystarczy po prostu utworzenie jednej, odpowiednio dużej, puli pytań i wylosowanie spośród nichzestawu egzaminacyjnego. Tak właśnie funkcjonuje większość elektronicznych testów iegzaminów, z którymi możemy się spotkać na różnych platformach edukacyjnych. W takierozwiązanie wpisany jest jednak nieodłącznie czynnik losowy, czyli wynik egzaminu zależy wistotnym stopniu od „szczęścia” egzaminowanego. Istotą i celem losowania pytań powinno byćnatomiast skłonienie egzaminowanych do samodzielnej pracy, a nie sprowadzanie egzaminu doloterii.Jeśli sprawdzian elektroniczny ma charakter treningu, samosprawdzenia, zabawy, wstępnejoceny, itp., to niewątpliwie można poprzestać na prostszym rozwiązaniu, właśnie owym losowaniu.Jeśli jednak wynik takiego sprawdzianu może w istotny sposób rzutować na przebieg dalszejedukacji egzaminowanego, a nawet decydować o jego karierze czy przebiegu pracy zawodowej, toszczególnego znaczenia nabierają opisane wcześniej postulaty dotyczące scenariuszaanalizowanego testu, a zwłaszcza postulat rzetelności.Literatura[1] Abramowicz A.: Porównanie platform utworzonych na bazie modeli SCORM i IMS QTI waspekcie realizacji adaptowalnych e-kursów: Moodle CMS vs. TeleEdu TM LMS. Elektronika nr12/2008, ss. 154-158.[2] Przyłuski W.: Rola modułów dialogowych w tworzeniu profilów osobowych uczestnikówszkoleń e-learningowych. Elektronika nr 6/2009, ss. 44-48.[3] Przyłuski W.: Wirtualny nauczyciel poszukiwany, czyli dlaczego warto korzystać z TeleEdu TM .Prace Naukowo-Badawcze <strong>Instytut</strong>u <strong>Maszyn</strong> <strong>Matematycznych</strong> z serii ABC.IT zeszytów e-learningowych, Zeszyt nr 2/2007(8).[4] Niemierko B.: Ocenianie szkolne bez tajemnic. Warszawa 2002, Wydawnictwa Szkolne iPedagogiczne S. A.[5] Niemierko B.: Pomiar wyników kształcenia. Warszawa 1999, Wydawnictwa Szkolne iPedagogiczne S. A.13
mgr inż. Andrzej Abramowicz<strong>Instytut</strong> <strong>Maszyn</strong> <strong>Matematycznych</strong>StreszczenieE-learning i multimediaw certyfikowanych szkoleniach ECDLE-learning and multimedia in certified ECDL coursesW artykule przedstawiono analizę przydatności narzędzi IT w szkoleniach prowadzących do uzyskania zdobywającego corazwiększą popularność certyfikatu ECDL. Na podstawie reprezentatywnych przykładów sformułowano wymagania w stosunku dooprogramowania edukacyjnego, aby było ono w maksymalnym stopniu użyteczne. Ogólne wnioski dotyczące przydatnościstosowania narzędzi IT w przypadku tytułowych szkoleń zostały sformułowane przy założeniu, że szkolenie spełnia przedstawionewcześniej postulaty.AbstractThe article discusses the usefulness of the IT methods in courses leading to world popular ECDL certificate. On the basis ofrepresentative examples of education software, the set of conditions was stated for such a type of programs to be most useful andeducationally effective. Assuming fulfilling these conditions, general conclusions concerning usefulness of IT methods wereformulated.1. WstępW okresie dynamicznego rozwoju e-learningu i rynku multimediów,a jednocześnie ogromnego i rosnącego zainteresowania (nie tylko ludzi młodych) zdobywaniem wiedzy, uzyskiwaniemróżnego rodzaju dyplomów i certyfikatów mających pomóc w karierze zawodowej, warto spróbować odpowiedzieć nakilka pytań dotyczących przydatności współczesnych rodzajów kształcenia – wykorzystujących przekaz multimedialnyi Internet – w konkretnych dziedzinach wiedzy.Literatura dotycząca stosowania technik informatycznych w procesie nauczania jest już bardzo bogata iwielowątkowa. Istnieje wiele pozycji ogólnie omawiających m.in. rolę Internetu w procesie nauczania isamokształcenia oraz społeczno-pedagogiczną użyteczność technologii informacyjnych [7].Wielu autorów pisze o edukacyjnych aspektach multimediów, wpływie postępu technologicznego w IT napostrzeganie roli multimediów, specyfice przekazu multimedialnego w praktyce edukacyjnej [5].Autorzy zastanawiając się nad wpływem technik informatycznych na poziom kształcenia abstrahują zazwyczaj odkonkretnych rozwiązań, bądź też przedstawiają wybrane przykłady podkreślając zalety konkretnych szkoleń [9].Ciekawe są rozważania dotyczące przyszłości: kierunków rozwoju platform edukacyjnych [4], strategii testowania(inteligentne testy) [8], zastosowania technologii VirtualLab [4], [6].Wciąż jednak zdaje się dominować w publikacjach pewien rodzaj fascynacji nowymi możliwościami w edukacjizwiązanymi z zastosowaniem IT. Jedynymi opiniami krytycznymi związanymi ze wspomaganym komputerowonauczaniem są te znane i powtarzane od dawna, które wskazują na: niebezpieczeństwo alienacji uczestników szkoleń, znacznie ograniczony kontakt werbalny z prowadzącym szkolenie i innymi uczestnikami (w przypadkuszkoleń na platformie e-learningowej,w przypadku kursu na płycie CD nie ma w ogóle o tym mowy), niebezpieczeństwa związane z możliwością wykształcenia wśród uczestników postaw roszczeniowych(„wszystko powinno być podane na tacy”), postaw biernych (poprawne odpowiedzi często w zasięgu ręki), a zdrugiej strony obawy związane z nadopiekuńczością twórców i organizatorów szkoleńe-learningowych, niebezpieczeństwa związane z masowością szkoleń (w przypadku szkoleń na platformach); rodzi to obawy oich jakość, aspekt ekonomiczno-czasowy związany z tworzeniem e-kursu: chodzi o to, że tworzenie takich kursów jestbardzo czasochłonne, często kursy zawierają ogromne ilości jednostek szkoleniowych (dodajmy od siebie: wzwiązku z tym istnieje niebezpieczeństwo utraty „drogowskazu metodycznego”, przerostu formy nad treścią,itp.),a nade wszystko brak dobrych rozwiązań i brak literatury z zakresu metodyki kształcenia wykorzystującegoplatformy edukacyjne, zwłaszcza kształcenia mieszanego [3].