ömrün qürbət payı - Azərbaycan Milli Kitabxanası

ġĠROĞLAN (süfrənin düzəldilməsində Babalıya köməkedərək) - Ə, baĢlayın, sonra gələn olar, kefinizə soğandoğrayar.BABALI (iki stəkana araq süzərək) - ġiroğlan, bəlkə sən dəbir əlli vurasan? Sən öl, kənddə heç kəsə demərik.ġĠROĞLAN (bir az incik kimi) - Dəlisən, nəsən?! Sənbilirsən ki, mən dindar adamam. Heç vaxt içki içməmiĢəm,içmirəm və içməyəcəyəm də. Mən kənd camaatının qınağındanyox, Allahımdan qorxuram. Bildinmi? Bir də mənə belətəkliflər etmə!ƏSƏD (ġiroğlana müraciətlə) - Ay xaloğlu, sənin bumeydən, məzədən xəbərin yox, cən canın bizim içməyimizibelə balet eləməkdə marağın nədir?ġĠROĞLAN (hər ikisinə baxaraq gülə-gülə) - Düzünüdesəm, inciməzsiniz?ƏSƏD (gülümsəyərək) - Yox, xaloğlu canı incimərik,söylə.ġĠROĞLAN - Siz ki, içirsiz bu arağı, sonra baĢlayırsızmeymun kimi oynaĢmağa. Bax mənim ondan xoĢum gəlir. Ha,ha. (Gülür).Sonra həm Əsəd, həm də Babalı ona qoşularaq qəhqəhəçəkib gülürlər.ƏSƏD (gülməkdən yaĢarmıĢ gözlərini silərək) - Ə, xaloğlu,sən öl, sənə yazığım gəlir. Sənin bu dünyanın ləzzətindənxəbərin yoxdur. Gözüvü dikmisən o biri dünyaya. Ayrəhmətliyin oğlu, nağdını qoyub nisyə dalınca niyə qaçırsan?(Gülməkdə davam edir).ġĠROĞLAN - Xaloğlu canı mənim də sənə yazığım gəlir.O biri dünyada cəhənnəmdə yanacaqsan. Çəkəcəklər məhĢərayağına, bax onda göz yaĢı tökəcəksən!Üçü də bir-birinə qoşulub gülürlər.ƏSƏD (özünü gülməkdən zorla saxlayaraq) - Ay yazıqxaloğlu! Ə, avamsan ey, avam. 111