ömrün qürbət payı - Azərbaycan Milli Kitabxanası

NATĠQ (çox təmkinlə) - Ġndi deyirsən ki, gedim arayıĢgətirim ki, Ģəkil qurama deyil. Bunu mənə qonĢulaboratoriyadan adının açıqlanmasını istəməyən birisi verib.Dedi al bax və ver niĢanlısına. Nə qədər gec deyil, iĢini bilsin.Sən də mənə deyirsən ki, get Lalə ilə...ALĠYƏ (onun sözünü kəsir və sanki özü-özünə) - Yox,yox. Bu ola bilnməz. Mənim sevdiyim, tanıdığım Rafiq beləhərəkət edə bilməz!NATĠQ (sırtıqcasına) - Mən nə deyirəm. Ġnanmırsan,inanma. Ancaq fakt faktlığında qalır. Bu arvad dedi-qodusudeyil a... Bu sənəddir, müasir texnikadır.Bu zaman Səməd otağa daxil olur və Aliyəni pərt görür.SƏMƏD (üzünü Aliyəyə tərəf tutaraq) - Aliyə, sənə nəolub?ALĠYƏ (Natiqin verdiyi fotonu stolun üstündəki sənədlərinarasında gizlədərək) - Heç nə.SƏMƏD (təkidlə) - Yenə də.ALĠYƏ - Dedim heç nə də!SƏMƏD (sakitcə) - Heç nə deyirsən, olsun heç nə də (öz iĢiilə məĢğul olur)Rafiqin otağa daxil olduğunu görən Natiq tez oranı tərkedir. Rafiq otaqdakılarla salamlaşır.SƏMƏD - Rafiq, o səni niyə çağırmıĢdı?RAFĠQ - Heç, deyir Natiqin dissertasiyasını oxu, sonra dabir yaxĢı rəy yaz. Hələ azmıĢ, deyir ki, xaricdəki dostlarındanda bir neçə müsbət rəy al. Hələ bizimçün sponsor da tapıbFransaya göndərir.SƏMƏD - Maraqlı səfərdir. Mən olsaydım razılaĢardım.Sən necə razı oldunmu?RAFĠQ - Sən necə baĢa düĢürsən mən buna razı olabilərəmmi?SƏMƏD (gülərək) - Mən səninlə zarafat edirəm. Əlbəttə,bilirəm ki, sən bu saxtakarlığa getməzsən.RAFĠQ - Bax mən də qəti Ģəkildə yox dedim. 138