ömrün qürbət payı - Azərbaycan Milli Kitabxanası

salmıĢıq. Əgər o rekviziti düĢərgənizə daĢıtmaq imkanınızvarsa, onda mən etiraz etmirəm, elə sabah (yəni 24 iyun 1984-cü il) əvvəlcə sizin düĢərgədə, sonra isə Blida Ģəhərindəkonsert verərik.Mən ustada dedim ki, bizim RAF markalımikroavtobusumuz və “Folsvaqen” markalı minik maĢınındanbaĢqa ayrı bir imkanımız yoxdur.Əlini üzünə çəkərək fikrə getdi və birdən soruĢdu: Sizin düĢərgədə cəmisi neçə nəfər var?Mən: Yüz əlli nəfər – dedim.O, gülümsəyərək dedi: Sizə 150 bilet verirəm, pulsuz. Gətirin camaatı oraya,Blidaya!Mən RəĢid müəllimə öz təĢəkkürümü bildirərək dedim ki,bu mümkün deyil. Xarici ölkədə, gecə vaxtı 150 uĢağı yaxĢıtanımadığın bir Ģəhərə konsertə aparmaq, sonra onları bir yerətoplayıb geri qaytarmaq riskli iĢdir.Mənim bikef olduğumu görüb, R.Behbudov əlini çiyniməqoyaraq dedi:- Ġyulun 2-də gələrəm.Öz-özümə fikirləĢdim ki, bu da baĢ tutmayacaq. Çünkihəmin tarixdə düĢərgəmizdə iĢçilərdən baĢqa heç kimolmayacaqdı. Belə ki, birinci növbənin vaxtı qurtaracaqdı.- Bilirsiniz, olmazmı Siz rekvizitsiz gələsiniz? – soruĢdum.Mən istəyirəm uĢaqlara SSRĠ Ali Sovetinin deputatı, SSRĠ xalqartisti, Sosialist Əməyi Qəhrəmanı RəĢid Behbudovu təqdimedim.O gülə-gülə:- Mənə kələk gəlmə, qardaĢ – dedi. RəĢid danıĢmaq bilmir,yalnız oxumaq bilir. Mənim sözüm-söhbətim mahnıdır-mahnı.Araya bir anlıq sükut çökdü və o, birdən soruĢdu:- Siz SSRĠ-dən buraya pioner düĢərgəsində iĢləməküçünmü gəlmiĢsiniz? 33