ömrün qürbət payı - Azərbaycan Milli Kitabxanası

adamın doğmaca qardaĢı! Nəticədə sənin tələbə yoldaĢınimtahandan kəsilir. (ġiroğlana tərəf çevrilərək) Bunu danıĢmaqistəyirdin? Allah evini yıxmasın, sən ki, bunu bizə ən azı yüzdəfə danıĢmısan.ġĠROĞLAN - Sən öl, Əsəd, sən məndən yaxĢı danıĢdın ki!Elə bil Gəncədə mən yox, sən oxuyubsan, hi, hi...(astacagülür).Kupeyə sakitlik şökür. Qatarın təkərlərinin səsieşidilir. Kupenin qarĢısından onların həmkəndliləri Kamalkeçir. Kamalın gözü onlara sataĢır və o, kupeyə daxil olur.BABALI ( özünü itirmiĢ kimi) - Kamal, sən burdaneyləyirsən?KAMAL (bir qədər Ģən) - AxĢamınız xeyir! (ÜzünüBabalıya tutaraq) Səninki lap MəĢədi Ġbadın iĢinə döndü. Mənadaxlıbazlığa gəlmiĢəm. Bəs siz neyləyirsiz burda? (Gülür). Ə,nə quzu kimi oturmusunuz? Heç özünüzə oxĢamırsınız. Ə,Babalı olmaya yanacağınız qurtarıb, ə?! Bu saat təĢkil edərəm.(Əl atıb qoltuq cibindən bir araq çıxarır). Bu saat vaqonbufetdənalmıĢam.BABALI (barmağını dodaqlarına toxundurub) - Ə, sus!Ġndi bizi zibilə salacaqsan. (Lap astadan) Kamal, iĢə düĢmüĢük.Bu zalım oğlu Əhmədov hardan iliĢdi bizə, bilmirik?!KAMAL - Əhmədov kimdi, ə?!ġĠROĞLAN (onun ağzını əlləri ilə tutaraq) - Ə, yavaĢdemədim sənə? (Sonra tamburda duran Əhmədovu onagöstərir). Odur ey, dayanıb kupenin ağzında.KAMAL (sakit-sakit) - YaxĢı nə olsun dayanıb?! Qoydayansın da. Əhmədov kimdi, filənkəsov kimdi, ay kiĢi iĢindəol. (Butulkanı açır).ƏSƏD - Kamal, sən öl, bütün icra baĢçılarını tanıyır. Beləzənn edirəm yuxarıdan-aparatdan gəlib, rayonları yoxlayandı.KAMAL - Stəkanları bəri qoyun, (stola baxaraq) deyəsənheç stəkanlarınız çatmır. 116