ömrün qürbət payı - Azərbaycan Milli Kitabxanası

Sevincimdən az qala bu cavan oğlanı qucaqlayıb öpəm.Əlcəzairdə iĢlədiyim müddətdə ilk dəfə idi ki, mənim hansımillətə mənsubluğumu doğru güman edənlə rastlaĢırdım.Azərbaycanı tanıyanlar çoxdur və bizim xalqa böyük hörmətbəsləyirlər. Lakin bu gənc əczaçının azərbaycanlılığımıduyması məni Ģok vəziyyətinə salmıĢdı. Hiss edirdim ki, onunməni tanıması təsadüfi deyil və onunla söhbət etmək istədim.Sən demə onun özü çox söhbətcil imiĢ.Cavan oğlan mehribancasına:- Mən, sizin RəĢid Behbudovu, Zeynəb Xanlarovanı yaxĢıtanıyıram (Ġlahi, ilk dəfə idi ki, xarici ölkədə bizim mədəniyyətxadimlərinin adını eĢidirdim. Baxmayaraq ki, bizim bəzimusiqiĢünaslar “filan müğənni bizi bütün dünyada tanıtdırıb,filan bəstəkar millətin üzünü filan-filan ölkələrdə ağedibdir”deməkdən yorulmurlar) –dedi. Sizin Azərbaycanradiosunu vaxtaĢırı dinləyirəm. Biskrada Azərbaycanradiosunun dostları klubu vardır.Sonra o, balaca stəkanla suyu mənə tərəf uzadaraq:- Alın, dərmanı için –dedi.Mən təəccüblə:- Nə dərman?-soruĢdum.O, gülümsəyərək:- Bəs sizin baĢınız ağrımırdımı?-dedi.Doğrudan da, axı mənim baĢım ağrıyırdı və məni də buəczaxanaya nasazlıq gətirmiĢdi. Əziz oxucum, inanın ki, bumənim uydurmam deyil: baĢ ağrım tamamilə keçmiĢdi.Cibimdə Bakı mənzərələrinə dair bir - iki fotoĢəkil vəĢəhərimizin emblemini əks etdirən döĢ niĢanı vardı. Onlarıböyük məmnuniyyətlə həmin cavan oğlana hədiyyə etdim.O, mənə dedi:- Əgər istəsəniz, sizi Azərbaycan radiosu klubunun üzvləriilə tanıĢ edərəm. Onlar sizinlə söhbət etməkdən məmnunolarlar. 89