Pokaż treść!

postacie 100-leciaNa pomniku pamięci prof. Jana Różyckiego (1901-1991) na terenie kampusuPolitechniki Wrocławskiej widnieje napis: Profesor Politechniki Wrocławskiej /Inżynier dróg i mostów / Uczestnik wojny 1920 r. / III Powstania Śląskiego /Żołnierz września 1939 / Kampanii francuskiej / Armii Krajowej / Cichociemny /Więzień UBwokacji (historia śmierci syna zostałaopisana w „Tygodniku Powszechnym”z 10 listopada 1991 roku przez LucynęMielcarek oraz Witolda Beresia w artykulept. „Nic nie zostało....”).Opuszczając więzienie w Wiśniczu,Jan Różycki wraca pieszo do Krakowaprzez miasteczko Brzesko, wspominająctę okolicę jako teren walki z Niemcamiw 1939 roku. Nie o taką Polskęwalczył... Następnie wyjeżdża z żonąi córką do Warszawy i w latach 1953--1956 pracuje w Biurze Studiów i ProjektówDrogowych i Lotniskowychjako projektant oraz od 1955 rokuw Instytucie Badań Drogowych jakokierownik zakładu.Nowa karta– zasłużony dla PWr72Do Wrocławia Jan Różycki przyjechałrazem ze swoim przyjacielem z czasóworganizacji Centrali Maszyn Drogowychw Krakowie, a potem z InstytutuBadań Drogowych prof. KazimierzemSokalskim (późniejszymrektorem Politechniki Krakowskiej).Z Politechniką Wrocławską związałsię już w 1954 r., gdzie w Katedrze BudowyDróg i Ulic, kierowanej przezprof. Franciszka Przewirskiego, zacząłprowadzić zlecone wykłady z robótziemnych oraz wybranych zagadnieńdrogowych. W roku 1956 został kierownikiemKatedry Budowy Dróg i Ulic,w 1957 r. – docentem, a w 1966 r. – profesoremnadzwyczajnym.Poza pracami organizacyjnymi katedryi laboratorium badawczegoskupił swoje zainteresowania naukowena zagadnieniach wymiarowaniakonstrukcji jezdni drogowych. Wpłynęłoto szczególnie korzystnie na rozwójnaukowych prac młodej kadrydrogowców skupionej wokół prof.Autoropracowaniaprof. AntoniSzydło,wychowanekprof. JanaRóżyckiego,obecniekierownikKatedry Drógi Lotniskw InstytucieInżynieriiLądowej PWrRóżyckiego. W 1964 r. z jego inicjatywyzrealizowano w Polsce pierwszypoligon doświadczalny w Fadromie,na którym wykonano wiele prac badawczychz zakresu nawierzchni drogowych,w tym prace dla przemysłumaszyn drogowych.Prof. Różycki był promotorem pracdoktorskich dziewięciu osób, z którychpięć uzyskało tytuł naukowy docenta,a jedna – profesora. W swojej pracynaukowej, dydaktycznej i zawodowejreprezentował najnowsze osiągnięciaświatowej techniki drogowej, m.in.dzięki znajomości języków obcych,które opanował podczas zawieruchywojennej. Brał czynny udział w różnychradach i towarzystwach naukowych.Był przewodniczącym PodsekcjiDróg w Komitecie Inżynierii PAN, wieloletnimprzewodniczącym WydziałuNauk Technicznych WrocławskiegoTowarzystwa Naukowego, pracowałw Komitecie Zagospodarowania ZiemGórskich oraz działał w SITKom.W 1968 r. został pierwszym dyrektoremInstytutu Inżynierii LądowejPolitechniki Wrocławskiej. Trzy latapóźniej przeszedł na emeryturę, prowadzącw dalszym ciągu zlecone wykłady.W dorobku prof. Różyckiego znajdujesię wiele publikacji w czasopismachkrajowych i zagranicznychoraz na konferencjach krajowych i zagranicznych,m.in. na kongresach drogowychw Rzymie i Tokio. Jest autoremdwóch książek (Maszyny drogowe,Wydawnictwa Komunikacyjne, Warszawa1959; Mały podręcznik drogowy,Wydawnictwa Komunikacyjne, Warszawa1958). Wypromował ponad 170magistrów budownictwa drogowego.Za swoje osiągnięcia naukowe, dydaktyczneoraz organizacyjne otrzymałliczne nagrody, w tym MinistraOświaty i Szkolnictwa Wyższego.Uhonorowany wieloma odznaczeniamikrajowymi i zagranicznymi– cywilnymi i wojskowymi: KrzyżemWalecznych (1920), Medalem za Wojnę(1918-1921), Orderem Virtuti MilitariV kl. (1945), Orderem Polonia Restituta(1969), Krzyżem Armii Krajowej(1978), Medalem AK za Wojnę 1939--1945, Medalem Zwycięstwa i Wolności,Złotą Odznaką SpadochronowąCichociemnych, Francuskim KrzyżemKombatanckim, Krzyżem KawalerskimOrderu Odrodzenia Polski,Złotym Krzyżem Zasługi, odznaką„Zasłużony dla Dolnego Śląska”,Złotą Odznaką Drogowca. Ponadtootrzymał 14 odznaczeń resortowych,w tym Medal Zasługi dla PolitechnikiWrocławskiej. Jego nazwisko widniejena tablicy wybitnie zasłużonych dlaPolitechniki Wrocławskiej w gmachugłównym uczelni.Profesor Jan Benedykt Różyckizmarł 6 września 1991 r. i został pochowany10 września na cmentarzuśw. Wawrzyńca przy ul. Bujwida weWrocławiu.numer 238