Pokaż treść!

historianości w Zgierzu. Ciekawie wyglądajego przebieg pracy zawodowejw własnoręcznie napisanym życiorysieznajdującym się w Archiwum PolitechnikiWrocławskiej [3] :1938-1939 – Politechnika Lwowska,st. asystent;1939 – Lasy Państwowe, zastępcakierownika budowy elektrowni w Kiwercach(o mocy 6 MVA);1940-1941 – Lwowski Instytut Politechniczny,wykładowca;1941-1942 – Lwowska Sieć Elektryczna,inżynier;1942-1944 – Techniczne Kursy Fachowe(Technische Fachkurse) Lwów,wykładowca;1943-1944 – firma Siemens Lwów,kierownik Oddziału Wysokich Napięć;1944-1945 – Lwowski Instytut Politechniczny,docent maszyn elektrycznych;od 1945 – Politechnika Śląska.Tylna strona zaświadczenia wystawionego przez dziekana K. Idaszewskiego na drukuniemieckim [2]Zdjęcie z Archiwum PolitechnikiW tym stosunkowo krótkim okresienazwę Politechniki Lwowskiej okupancisowieccy dwukrotnie zmienialina Lwowski Instytut Politechniczny,a okupanci niemieccy redukowalido szkoły zawodowej Technische Fachkurse.Zwraca uwagę, że w swoim życiorysieWładysław Kołek nie przyznajesię do służby wojskowej w Szkole Podchorążych,do udziału w kampaniiwrześniowej i oczywiście do ucieczkiz niewoli radzieckiej już w połowiepaździernika 1939 r. W tych latachoprócz swej głównej specjalności maszynyelektryczne zajmował się technikąwysokich napięć, projektując linię110 kV Lwów-Borysław oraz prowadzącwykłady z tego przedmiotu naTechnicznych Kursach Fachowych.W kwietniu 1945 r. przyjechał doKrakowa, gdzie został zatrudnionyna Politechnice Śląskiej z tymczasowąsiedzibą w tym mieście. Do Wrocławiaprzyjechał wraz z prof. KazimierzemIdaszewskim, Andrzejem Jellonkiemoraz grupą studentów i zostałDyplom doktorski Władysława Kołka [3]zatrudniony 1.11.1945 r. na stanowiskuzastępcy profesora. Zamieszkałw „kolonii akademickiej” na Acherbecherweg32 (ul. Stanisławskiego na Biskupinie).W aktach osobowych znajdujesię ciekawa deklaracja, w którejzobowiązuje się do prowadzenia wykładówz techniki wysokich napięći sieci elektrycznych.Atmosferę tamtych lat oddaje kartkaz akt osobowych Władysława Kołkapokazująca, że Dziekan Idaszewskiwystawiał zaświadczenia na odwrociedruków swego niemieckiegopoprzednika.Za pracę Połączenia wyrównawczeuzwojeń mieszanych Władysław Kołekuzyskał tytuł doktora nauk technicznych20.07.1946 r.Okres zatrudnienia na PolitechniceWrocławskiej zakończył się dla WładysławaKołka 31.01.1947 r. Jednak jużw październiku 1946 r. rozpoczął onpracę na Politechnice Śląskiej w Gliwicachjako kierownik Katedry MaszynElektrycznych, pełniąc również funkcjęprodziekana Wydziału Elektrycznegow latach 1948-1952. W 1953 r.objął stanowisko kierownika KatedryMaszyn Elektrycznych AkademiiGórniczo-Hutniczej. Był dziekanemWydziału Elektrycznego AGH w latach1958-1962 i 1966-1969, a w okresie1969-1980 dyrektorem InstytutuMaszyn i Sterowania Układów Elektroenergetycznych.W roku 1980 wyjechałna sześcioletni kontrakt profesorskina Uniwersytecie w Konstantyniew Algierii.Władysław Kołek miał w swymdorobku kilkadziesiąt publikacji krajowychi zagranicznych oraz osiemksiążek lub skryptów. Jedną z wczesnychjego prac była książka Pracaturbogeneratora w układzie elektroenergetycznym,wydana w 1955 r., gdziem.in. opisał stany nieustalone genera-Wrocławskiej [3] numer 23876