ODBIORY ROBÓT - Polska Izba Inżynierów Budownictwa

technologiePoprawne rozwiązania hydroizolacjitarasów i balkonów – cz.IPierwotną przyczyną niszczenia balkonów i tarasów jest przyjęcie złego rozwiązaniakonstrukcyjno-materiałowego, wynikającego z nieprzeanalizowania rzeczywistych warunkówpracy elementu konstrukcyjnego. Następną przyczyną jest złe wykonawstwo.Rodzaje obciążeń i czynniki destrukcyjneBalkon to konstrukcja, na którą składa się wiele elementów, którychwłaściwa współpraca w warunkach eksploatacyjnych gwarantujedługotrwałe i bezproblemowe użytkowanie. Ze względuna warunki atmosferyczne – deszcz, mróz, słońce, gwałtownezmiany temperatury – konieczność odprowadzenia wody opadowejz powierzchni balkonu, uszczelnienia dylatacji i obróbek blacharskichjest to dość trudne do osiągnięcia, tym bardziej że najsilniejnarażone na obciążenia są wierzchnie warstwy konstrukcji:okładzina (zazwyczaj ceramiczna lub kamienna), uszczelnienie,warstwa spadkowa oraz dylatacjeTaras jest konstrukcyjnie elementem bardziej skomplikowanym.Układ warstw powoduje, że w upalne dni jego powierzchnia,zwłaszcza wykończona ciemnymi płytkami, potrafi się nagrzać dotemperatury nawet 70 O C i wyższej, a ze względu na koniecznośćzapewnienia komfortu cieplnego mieszkańców spód płyty znajdujesię zawsze w temperaturze pokojowej. Do tego dochodzi szokoweobciążenie warstw wierzchnich (użytkowych), np. w wynikugwałtownej burzy w lecie. W czasie ostrej zimy powierzchnia tarasuoziębia się do temperatury od –20 O C do –30 O C, w pomieszczeniupod tarasem panuje temperatura rzędu +25 O C.Nie chodzi jednak tylko o różnice temperatur między spodem tarasua jego wierzchnią warstwą, ale także o różnicę między minimalnąw zimie a maksymalną w lecie temperaturą działającą na konstrukcję(gradient rzędu prawie 100 O C). Bardzo niebezpieczne są cyklezamarzania i odmarzania w okresie wczesnej i późnej zimy (temperaturaujemna w nocy i nad ranem, dodatnia w ciągu dnia).Pierwotną przyczyną procesów degradacyjnych jest przyjęciezłego rozwiązania konstrukcyjno-materiałowego, wynikającegoz nieprzeanalizowania rzeczywistych warunków pracy elementukonstrukcyjnego (przykład błędnego rozwiązania pokazano narys. 1). Kolejną przyczyną jest złe wykonawstwo.niedopuszczenie do penetracji wilgoci i wody w głąb jastrychu. Wilgoćzatrzymuje się na poziomie spodu płytki.Rysunek 3 pokazuje odmienne podejście do problemu. W rozwiązaniutym założono dwupoziomowe odprowadzenie wody – popowierzchni balkonu oraz po warstwie uszczelniającej – na skutekzastosowania pod jastrychem maty drenażowej. Ewentualne pozostałościwody odparują po nagrzaniu się okładziny. Nie ma takżeniebezpieczeństwa zniszczenia konstrukcji na skutek obniżenia siętemperatury poniżej zera stopni. Uzupełnieniem systemu są przydrzwiowekratki wpustowe oraz osłonowe profile boczne.okładzinaceramicznataraswarstwa dociskowagładż cem. gr 2.5-3 cmwarstwa poślizgowaizolacja przeciwwodna3* papa na lepikugładź cem. gr 2.5-3 cmpapa lub folia PCVtermoizolacjaparoizolacja - papa lub folia PCVpłyta konstrukcyjnaRys. 1 | Błędnie wykonstruowany układ hydroizolacji tarasuPoprawne sposoby hydroizolacji balkonówOgólnie istnieją dwa podejścia dotyczące uszczelnień balkonów. Pokazanoje na rys. 2 i 3. Rysunek 2 pokazuje rozwiązanie z podpłytkowym(zespolonym) uszczelnieniem przeciwwodnym z elastycznejmikrozaprawy uszczelniającej (szlamu). Istotą tego rozwiązania jestRys. 2 | Uszczelnienie balkonu – wariant z powierzchniowymodprowadzeniem wody – tzw. uszczelnienie zespolone wg [3]:1 – obróbka blacharska; 2 – taśma uszczelniająca; 3 – okładzina ceramicznana kleju typu „flex”; 4 – elastyczny szlam uszczelniający; 5 – warstwaspadkowa wykonana na warstwie czepnej; 6 – płyta konstrukcyjnapaździernik 10 [77]85