Front Matter 21 Oct. 08 - Family Radio Worldwide

maliliit, na nangakatayo sa harapan ng luklukan; at nangabuksan ang mgaaklat: at nabuksan ang ibang aklat, na siyang aklat ng buhay: at ang mgapatay ay hinatulan ayon sa mga bagay na nasusulat sa mga aklat, ayon sakanilang mga gawa. At ibinigay ng dagat ang mga patay na nasa kaniya; atibinigay ng kamatayan at ng Hades ang mga patay na nasa kanila: at sila’yhinatulan bawa’t tao ayon sa kani-kaniyang mga gawa.Ito ay isang palabas (ang tatlong sukat na larawan), ng hindi naligtas (ang mgakailanman ay hindi binalak na iligtas ng Dios), na nakatayo sa harap ng Dios. Maymalaking luklukang puti, na maiiugnay lamang sa Dios na Tagapamahala, na Hukom ngbuong mundo. Ang nakaupo (naghahari) sa trono ay maaaring ang Dios lamang, nabilang pinakadakilang Tagapamahala ay wawakasan ang sanglibutan, na sa kanyangharapan ang lupa at ang langit ay tumakas.Ang mga patay ay nakatayo doon sa harap ng Dios. Ang bawa’t isang tao salahi ng tao, sa buong buhay niya, ay nakatayo sa harapan ng Dios. Sa kabuuan ngnilalaman nito, silang lahat ay ang hindi hinirang na sa espirituwal ay patay magmula saoras na sila ay na kay Adam. (kay Adam, ang lahat ay namamatay, I Corinto 15:22). Itoay nangangahulugan na kahit na buhay sila sa pangkatawan sa isang panahon, sa sandaling paglilihi ay wala silang buhay kay Cristo. Sila ay patay sa espirituwal. Sa palabas naito ay nakita natin ang nakabukas na aklat na maliwanag na nakatala ang kanilang mgakasalanan. Ang mga taong ito ay hinatulan sa bawa’t pagkakataong sila ay gumawa ngkasalanan. Ito ay totoo sapagka’t ang batas ng Dios, ang buong Biblia, ay ginamit ngDios upang magdala ng pagkakasumpa. Sila ay hinatulan sa pamamagitan ng batas ngDios sa bawa’t pagkakataong sila ay gumawa ng mga kasalanang nakatala sa mga aklatna ito.Mayroon ring aklat ng buhay. Ang kanilang mga pangalan ay hindi matatagpuansa aklat ng buhay. Kaya nga, hindi balak ng Dios na sila ay maligtas. Silang lahat aynahatulan ng kamatayan, at sa dakong huli, ay talagang lubusang matitiyak na kailanmanay hindi na sila muling mabubuhay dahil sila ay inihagis sa dagatdagatang apoy. SaApocalipsis 20, sa kapwa bersikulo 12 at 13 ang pandiwang “hinatulan” ay nasa hinditiyak paturol na balintiyak na pamanahon, na nangangahulugang nasa ilalim sila ngpatuloy na nakaraang pagkilos na hinahatulan. Sa ganyang paraan, ang bersikulo 13 aynagtuturo na sa palabas na ito, ang hindi naligtas na namatay na at nasa libingan, sabuong buhay nila ay patuloy na nasa ilalim ng paghatol ng Dios dahil sa ang Salita ngDios ang humatol sa kanila. Bilang huling bahagi ng patuloy na pamamaraan ng paghatolng Dios sa araw ng paghatol, ay ibubuga sila mula sa kanilang libingan upang tanggapinang pangwakas na pagkahiya, at pagkatapos ang kanilang mga labi ay wawasakinmagpakailanman.Sa Apocalipsis 20:13 ay binasa natin ang mga nasa dagat. Maaaring ito aytumutukoy sa patay sa espirituwal na sa pangkatawan ay buhay at kinakatawan sapamamagitan ng mga alon sa dagat (Isaias 57:20; Judas 13). O maaaring tinutukoy nitoang mga namatay sa dagat, katulad ng mga namatay sa baha sa panahon ni Noe. Sakaragdagan, ang mga nasa kamatayan at impiyerno, o nasa kamatayan at sa libingan(iyan ay, ang mga buhay pa rin sa pangkatawan subali’t patay sa espirituwal, kasamaang mga namatay noong una at inilibing), ay dinala rin sa pangwakas na pagkahiya saharap ng Dios sa araw ng paghatol.*Sa wakas, ang kamatayan at impiyerno, o kamatayan at ang libingan, ay itinaponsa dagatdagatang apoy. Sa I Corinto 15:26 ay basahin natin:24