Front Matter 21 Oct. 08 - Family Radio Worldwide

3. Ang mga hinirang at naligtas at sa kasalukuyan ay nabubuhay sa mundongito.4. Ang mga hindi hinirang at hindi pa namatay.5. Ang mga hinirang at namatay.Ang Hindi Hinirang Na Namatay Bago Ang Araw Ng PaghuhukomAng napakaraming tao, bago pa ang simula ng panahon, ay hindi hinirang ngDios na maligtas. Ang Dios lamang ang nakakaalam kung sinu-sino sila. Sila ay nabuhaysa mundong ito ng ilang panahon at pagkatapos sila ay namatay. Sila ay namatay nahindi nauunawaan na ang kanilang kamatayan ay nakahihiyang kamatayan sa mga matang Dios at sa mga mata ng makalangit na mga pamunuan at mga kapangyarihan.Sa bawa’t pagkakataong sila ay nagkasala, ay hinihiya nila ang Dios at higit panilang dinadala ang kanilang mga sarili sa ilalim ng sumpa ng Dios.At saka, nang sila ay namatay, ay maaaring mayroon silang ilang paghihinagpisna hindi na nila matatamasa ang mabubuting bagay sa mundong ito. Gayon pa man,kung sila ay namatay sa isang sakuna o sa kanilang pagtulog, ay hindi man lamang nilanaranasan ang kanilang kawalan. Hindi nila naunawaang ang kanilang kamatayan aynangangahulugan na talagang imposible na tatanggapin pa nila ang dakilang pamana namaaaring maging kanila sapagka’t sila ay nilikha upang maging mga anak ng Dios.Sapagka’t ang bawa’t isang tao ay na kay Adam, ang una nating magulang, nang siya aynilikha, tayo ay nilikha na may karapatan ng panganay. Ang pagkapanganay ay kabilangang pamana na buhay na walang-hanggan. Subali’t ito ay may-pasubali. Ito aymagkapareho sa kalagayan ni Esau. Kung si Esau ay hindi nagkasala sa pamamagitanng pagtanggi sa kanyang pagkapanganay, na sa kanya sa pamamagitan ng karapatan nalikas na pagiging panganay, ito ay mananatili sa kanya. Kung sina Adam at Eva at hindinagkasala, mapapanatili nila magpakailanman ang pagkapanganay. Iyan ay, kailan manay hindi sila maaalis sa kaharian ng Dios. Katulad ni Esau, ang taong namatay na hindinaligtas ay ipinagpalit ang kanyang pagkapanganay sa isang mangkok ng sabaw. Maaarinating tingnan ang mangkok ng sabaw na kumakatawan sa biglang kasiyahan na dala ngkasalanan. Ito ay nagsimula na sa kasalanan ni Adam.Kaya, kahit na namatay ang mga taong ito na walang anumang pagkakaalam sanapakalaking kaparusahan na kanilang binayaran para sa kanilang mga kasalanan, ayhindi binabago nito ang katotohanang binayaran nila ang kaparusahan. Ang kabayaranay ang pagkawala ng kanilang pagkapanganay, iyan ay, ang kaharian ng Dios. Ito aymalinaw na ipinamamalas ang dakilang awa ng Dios.Gayon pa man, kahit sila ay patay na at kailanman ay hindi na magkakaroon ngmay-malay na buhay, ang Dios ay hindi pa tapos sa kanila. Ang kanilang mga buto, okung anuman ang naiwan sa kanilang mga patay na katawan, ay ilalabas mula sa kanilanglibingan sa Mayo 21, 2011, ang petsa ng pag-akyat sa langit ng mga tunay namananampalataya, na unang araw rin ng Araw ng Paghuhukom. Ang kanilang mga labiay ikakalat na parang mabahong basura o dumi ng hayop sa lupa, upang sila ay mahayagsa pinaka nakahihiyang paglapastangan ng mga buwitre, aso, uod, at iba pa. Sa hulingsandali, sila ay labis na hihiyain sa mga mata ng Dios at sa mga mata ng mga makalangitna pamunuan at mga kapangyarihan.46