ISBN 978-83-60538-18-0 Kraków 2008 - Województwo Małopolskie

Kolejnymi obiektami, które przeniesiono do sidzińskiegoskansenu w latach osiemdziesiątych, są: XIX-wieczna kuźniaz Górnej Sidziny z oryginalnym wyposażeniem, chałupa AnnyKozioł ze Spytkowic z 1901 roku (przeniesiona w 1983 roku;organizowane są tu wystawy i spotkania okolicznościowe,m.in. miejscowego oddziału Związku Podhalan; urządzono turównież wystawę fotograficzną poświęconą historii Sidziny)oraz chałupa wójta Maja (Kostkowiaka) z Sidziny z drugiej poł.XVIII wieku. Ostatnim nabytkiem skansenu jest loretańskadzwonnica z 1937 roku, przeniesiona z Sidziny-Wielkiej Polany.Zbigniew MoździerzWażniejsza literaturaLeśniak K.: Ocalić od zapomnienia. Dzieje Sidziny 1563–2006, Kraków2006, s. 278–284 [rozdz. Muzeum regionalne – skansen].Nazim H., Raputa B., Kleszcz S.: Kronika Sidziny (1123–2005), Kraków2006.ABSTRACTMuseum of Folk Culture in Sidzina34-236 Sidzina, tel.: 018 28 52 709This open-air ethnographical museum dates back to 1963,when the first structure – the cottage of the Banasik familyfrom Mala Sidzinka – was placed at Binkowka. Thereafter, thefollowing structures were transferred to the Museum area:the cottage of Anna Koziol from Spytkowice, a granary (theso-called ‘gorka’), a forge, a village administrator’s cottageand a Loretto belfry.Zbigniew Moździerz10775106