Gündem Güncel

maruz kalan birçok köleyi hürriyetin huzuruna
kavuşturmuştur. Zübeyr bin Avvâm, Osman
bin Affân, Talha bin Ubeydullah, Sa’d bin Ebi
Vakkâs, Abdurrahmân bin Avf gibi pek çok
sahâbî, onun delâletiyle Müslüman olmuş bahtiyarlardandır
4 .
“İyilikler kötülükleri giderir” buyurur Yüce Rabbimiz
5 . Kötü ve çirkin olan şeylerin, en güzel tavır,
söz ve davranışlarla düzeltilebileceğine dikkat
çekilir. 6 Öyleyse kötülüğü mağlup eden en tesirli
vasıta, iyilik ve ihsandır. Hazret-i Sıddîk’ın
şahsında tecelli eden şu hadise, bu yönde gerçekleşmiş
ilâhî bir terbiyedir:
Ebû Bekir –radıyallâhu anh-, Mıstah isimli akrabası
olan bir fakire devamlı yardımda bulunurdu.
Hz. Âişe vâlidemize ağır iftiraların atıldığı İfk
Hâdisesi’nde onun da müfterîlerin başında yer
aldığını görünce, bir daha ona ve âilesine iyilik
yapmayacağına dâir yemin etti. Hz. Ebû Bekr’in
yardımı kesilince Mıstah ve âilesi perişan bir
hâle düştüler. Bunun üzerine Cenâb-ı Hak şu
âyet-i kerîmeyi inzâl buyurdu:
“İçinizden fazîletli ve servet sâhibi kimseler, akrabâya,
yoksullara, Allah yolunda hicret edenlere
(mallarından) vermeyeceklerine dâir yemin etmesinler;
affetsinler, bağışlayıp geçsinler. Allah’ın
sizi affetmesini istemez misiniz? Allah çok bağışlayıcıdır,
çok merhametlidir.” 7
Bunun üzerine Ebû Bekir –radıyallâhu anh-:
“Ben elbette Allah’ın beni affetmesini isterim!” di-
yerek yapmış olduğu hayra devâm etti. Yemini
için de keffâret verdi 8 .
Ebû Bekir –radıyallâhu anh-, hilâfete geçince,
önceki hayatına nazaran daha mütevâzi bir
hâle bürünmüştü. Halîfe olmadan önce çevresindeki
yetim kızların koyunlarını sağıverir, ihtiyaçlarını
karşılardı.
Hz. Ebû Bekir halife olduktan sonra komşuları,
artık onun koyunlarını sağmayacağını konuşmaya
başlamışlardı. Ancak değişen bir şey
olmadı. Hz. Ebû Bekir yine geldi ve yetimlerin
koyunlarını sağmaya devam etti 9 .
Hz. Ömer der ki:
“Hz. Ebû Bekir’in hilâfeti zamanında Medîne’nin
kenar mahallesinde âmâ ve ihtiyar bir kadın
vardı. Hergün ona uğrayarak ihtiyacını görmek
isterdim. Fakat her gittiğimde benden önce birinin
gelerek lüzumlu işleri yaptığını, bu düşkün
insanın ihtiyaçlarını karşıladığını görürdüm.
Birgün merak ettim. "Acaba hergün bu sevabı işleyen
zât kimdir?" diye düşündüm ve erkenden
giderek bir yere saklandım. Bir de ne göreyim
her gün gelip kadının işlerini gören o sâlih zât
Halîfe Ebû Bekir imiş. Karşımda onu görüverince
büyük bir şaşkınlık içinde:
"–Hayatıma yemin olsun ki o sensin?" dedim.” 10
İmanla, İslâm’la ve ihsanla güzelleşen insan, ne
güzel insandır. Bu yönüyle Hazret-i Ebûbekir,
ihsan, ikram ve iyilik erbabı için ümmet-i
Muhammed ailesinin içinde ne güzel bir öncü
ne güzel bir örnektir.
97
4 İbn-i Kesir, el-Bidâye, III, 80.
5 Hûd Sûresi, 114.
6 Fussilet Sûresi, 34.
7 Nûr Sûresi, 22.
8 Buhârî, Meğâzî, 34; Müslim, Tevbe, 56; Taberî, Tefsîr, II, 546.
9 Suyûtî, Târihu’l-hulefâ, s. 80; Sarıçam, Hz. Ebû Bekir, s. 82.
10 Suyûtî, Tarîhu’l-hulefâ, s. 80; Ramazanoğlu Mahmûd Sâmî, Hz. Ebû
Bekir Sıddîk, s. 120.
TÜRKİYE DİYANET VAKFI İYİLİK BÜLTENİ OCAK - MART 2015