سال نجات از رکود

و
برجسته ورزشکار 15 از یکی عنوان به پارالمپیک بینالمللی کمیته سوی از 2012 سال در او انگیزشی،‏
سخنران لباس،‏ طراح بازیگر،‏ نویسنده،‏ او شد.‏ شناخته جهان در پارالمپیک تاثیرگذار است.‏
جهانی طالی مدالهای برنده و حرفهای اسنوبوردسوار خیریه،‏ بنیاد یک موسس داشتم
دوست که آنطور همهچیز البته شدم.‏ اسنوبورد سوار دوباره من بعد ماه چهار افتاد
وحشتناکی اتفاق یکبار و نمیشدند خم راحت پاهایم مچ و زانوها نمیرفت.‏ پیش باالبر
روی از کردم.‏ ناراحت واقعا بودند شده سوار باالبر روی اسکی برای که را کسانی و و
خورد سر کوه پایین سمت به اسنوبورد به چسبیده پاهایم و افتادم اندازه
هم من البته بودم.‏ کوه باالی هنوز خودم درحالیکه رفت اگر
میدانستم اما بودم ناامید خیلی و بودم شده شوکه بقیه این
دوباره میتوانم کنم پیدا مناسب پای جفت یک بتوانم دهم.‏
انجام را کار میتوانند
فقط موانع و مرزها فهمیدم که بود وقت همان کنند
متوقف مسیرمان در را ما اینکه اول دهند:‏ انجام کار دو دوم
راه من و شویم خالق که کنند مجبور را ما اینکه دوم و چهجور
از ببینم تا کردم تحقیق سال یک من کردم.‏ انتخاب را پیدا
منبعی هیچ اما کنم استفاده باید اسنوبوردسواری برای پایی خودم
گرفتم تصمیم بنابراین کنم.‏ استفاده آن از بتوانم که نکردم چند
پایم سازنده و من بسازم.‏ خودم برای مناسب پای جفت یک ساختیم
پا جفت یک باالخره و گذاشتیم هم کنار را اتفاقی قطعه و پیچ میبینید که همانطور کنم.‏ اسنوبورد آن با میتوانستم که شبرنگ
صورتی نوارچسب و چوب الستیک،‏ و زنگزده مهرههای اینها
کنم.‏ انتخاب میتوانستم خودم که ناخنها‏ الک رنگ البته و و
بیست تولد هدیه بهترین زمان همان در و بودند من جدید پاهای اجازه
من به که گرفتم پدرم از بود جدید کلیه یک که را سالگیم یک دهم.‏
ادامه رویاهایم به میداد دانشگاه
و کار سر و کردم شروع را اسنوبوردسواری دوباره من جوانانی
برای غیرانتفاعی موسسه یک 2005 سال در بعد و برگشتم وارد
بتوانند هم آنها تا کردم تاسیس بودند جسمی معلولیت دچار که فراهم
من برای امکان این طریق همین از شوند.‏ پرتحرک ورزشهای که
داد را امکان این من به که جایی کنم.‏ سفر جنوبی آفریقای به که شد در
و بروند.‏ مدرسه به و کنند پا به کفش تا کنم کمک کودک هزاران به که
کردم کسب جهانی مسابقات در پیاپی طالی مدال دو من گذشته فوریه کرد.‏
بدل جهان در زنان تطبیقی اسنوبوردباز برترین به را من مدال دو این در
چهچیزی نمیدانستم دادم دست از را پاهایم وقتی پیش سال یازده تغییر
را شرایطم میخواهم آیا که بپرسید من از اگر امروز اما است.‏ من انتظار با
کار یک فقط اگر و نکردهاند ناتوان را من پاهایم چون نه!‏ میگویم دهم؟ کنم
تکیه تصوراتم به که کردهاند مجبور را من که است این باشند کرده من تصورات
معتقدم که است دلیل همین به و کنم باور است ممکن که را آنچه و استفاده
مورد مرزها و محدودیتها شکستن برای ابزاری عنوان به میتوانند ما و
دهیم انجام میتوانیم بخواهیم که هرکاری ذهنمان در ما چون گیرند.‏ قرار با
مواجهه و آرزوها به داشتن ایمان شویم.‏ تبدیل میخواهیم که هرچیزی به رد کنیم.‏ زندگی محدودیتهایمان از فراتر میدهد اجازه ما به ترسهایمان گرفتم
یاد من شد.‏ ایجاد برایم محدودیتها خاطر به فقط خالقیت من زندگی که
است جایی همینجا،‏ ولی برسد.‏ پایان به واقعیت که هستند جایی مرزها که
بگویم شما به میخواهم امروز من بنابراین میشود.‏ آغاز داستان و خالقیت بد
و منفی موضوع یک عنوان به محدودیتهایمان و چالشها به اینکه جای به میتوانند
که شگفتانگیز هدایایی کنیم.‏ نگاه موهبت عنوان به آنها به کنیم نگاه برویم
جایی از فراتر کنند کمک و کنند کمک ما به تصوراتمان شدن شکوفا برای عقب
نیست،‏ مرزها شکستن موضوع،‏ برویم.‏ میتوانیم میکردیم تصور همیشه که است
ممکن محدودیتها این که شگفتانگیزی جاهای به رفتن و آنهاست راندن بیاورند.‏
ارمغان به ما برای 155 1395
نوروز چهلوششم،‏ شماره | tccim.ir | آیندهنگر