Albanian translation of the Quran

Zoti i vërtetë), shpresojnë në mëshirën e Tij dhe i frikësohen dënimit të Tij. Vërtet,
dënimit të Zotit tënf ëshë për t’iu ruajtur.
58. Nuk ka asnjë nga fshatrat (nga vendbanimet e kundërshtarëve) e që Ne nuk do ta
shkatërrojmë ose ndëshkojmë atë me dënim të ashpër para ditës së kijametit. Kjo
është theksuar në Libër (lehvi mahfudh).
59. Neve nuk na pengoi asgjë që t’u sjellim argumente (mrekulli0, pos asaj që ata të
parët i përgënjeshtruan ato. Ne i dhamë Themudit deven (mrekulli) konkrete, e ata e
mohuan atë. E mrekullitë (ose fenomenet natyrore që shkatërrojnë), Ne nuk i
dërgojmë për tjetër vetëm për frikësim.
60. përkujto, kur Ne të thamë: “Zoti yt ka përfshirë (me dijen e Vet) të gjithë njerëzit (e
di që këta nuk besojmë edhe në ju sjellësh mrekulli). E atë pamjen tënde që të
treguam (natën e Miraxhit) dhe pemën e mallkuar (të përmendur në Kur’an), nuk
ibëmë tjetër vetëm sprovë për njerëz. Ne i frikësojmë ata (idhujtarët), po nuk shton
ai tjetër vetëm se rebelim të madh.
61. Përkujto kur Ne u thamë engjëjve: “Bëni sexhde Ademit!” (në shenjë
përshëndetjeje) e ata i bënë, me përjashtim të Iblisit. Ai tha: “A t’i bej sexhde atij që
e krijove nga balta?”
62. (mandej vazhdoi e) tha: “A e sheh (i tha Zotit) këtë që Ti e vlerësove mbi mua, nëse
më lë të jetojë deri në ditën e kijametit, unë gjithsesi do t’i shfaros pasardhësit e tij,
më përjashtim të një pakice”.
63. (Zoti) tha: “Shko, ekush prej tyre vjen pas teje, shpërblimi juaj është Xhehennemi,
shpërblim i plotë”.
64. Dhe me atë alarmin e zërit tënd, mashtroje atë që mundesh prej tyre, me kalorësit e
këmbësorët tu thirri (bërtitu) ata, përzieju me ta në pasuri dhe në fëmijë dhe
premtoju atyre, po shejtani nuk u premton tjetër, përveç mashtrim.
65. Në të vërtet, ti nuk ke kurrfarë fuqie ndaj robërve të Mi. Mbrojtja e Zotit tënd është e
mjaftueshme (për ata).
66. Zoti juaj është Ai që për ju mundëssoi lundrimin e anijeve në det në mënyrë që të
kërkoni nga të mirat e Tij. Vërtet, Ai është shumë mëshirues ndaj jush.
67. E kur ju kap juve paniku (frika) në det, i humbni (nga kujtesa) ata që i lutni, u mbete
vetëm Ai (All-llahu), mirpo pasi që Ai t’ju shpëtojë e të arrini në tokë, ia ktheni
shpinën. Ashtu, njeriu është përbuzës.
68. A mos jeni të siguruar që nuk do t’u shafitë në tokë ose nuk do t’ju lëshojëndonjë
shtërngatë e ju nuk do të keni mbrojtës.
69. A mos jeni të sigurt se Ai nuk do t’ju kthejë njëherë tjetër në det, et’ju lëshojë ndonje
furtunë të erës, e për shkak të mosbesimit tuaj t’ju fndosë, e pastaj nuk do të gjeni
kiush do të hakmerrej kundër nesh për ju.
70. Ne, vërtet nderuam pasardhësit e Ademit (njerëzit), u mundësuam të udhëtojnë hipur
në tokë e në det, ibegatuam me ushqime të mira, i vlerësuam ata (i lartësuam) ndaj
shumicës së krijesave që Ne i krijuam.
71. (përkujto) Ditën kur do të thërrasim secilin njeri me prijësin (librin, pejgamberin,
shënimet e veprave) e tyre. E atij që i jepet libri i tij nga e djathta e tij, të tillët i
lexojnë shënimet e tyre (të mira), dhe nuk u bëhet e padrejtë asnjë fije.
72. E kush ka qenë i verbër në këtë (botë), ai do të jetë edhe në botën tjetër i verbër dhe
151