Tenisklub nr 120

Puchar Davisa
Finał
pod
płotem
Rok temu w imponującym stylu polscy tenisiści
wygrali rozgrywki Grupy II Strefy Euro-Afrykańskiej
Pucharu Davisa, a w nagrodę... ITF zdegradował
ich do Grupy III. Te przeciwności – ponoć
regulaminowe, ale niemające nic wspólnego
z duchem sportu – nie złamały naszej drużyny,
która pewnie wygrała turniej w Atenach
i rozpoczęła powrót na salony.
Tekst Michał JaÊniewicz | Foto Adam Nurkiewicz / Mediasport
S
ytuacja reprezentacji Polski najdobitniej
pokazuje absurdy reformy
Pucharu Davisa, o których
na naszych łamach pisaliÊmy ju˝ wielokrotnie.
Nowa struktura rozgrywek
zostały ustalona na podstawie rankingu
ITF, obejmujàcego pi´ç ostatnich sezonów,
a nie ubiegłorocznych spadków
i awansów.
Za naszà dru˝ynà cały czas ciàgnie si´
kara ujemnych punktów (bezprecedensowo
wysoka w historii Pucharu
Davisa), nało˝ona za nieregulaminowà
nawierzchni´ w meczu z Argentynà
w 2016 roku. Tak wi´c zwyci´stwa
odniesione w poprzednim sezonie nad
Słowenià, Zimbabwe i Rumunià oraz
medale i gratulacje (za awans!) od
ITF tylko wzmocniły poczucie krzywdy
i podkreÊliły absurdy reformy przeforsowanej
przez prezesa Davida Haggerty’ego.
Szansa, ˝e zapowiadane
przez Polski Zwiàzek Tenisowy odwołania
i procesy sàdowe zmienià t´ sytuacj´,
jest w tych okolicznoÊciach
praktycznie zerowa.
Wygrywać aż do skutku
Słychaç było głosy, ˝e PZT – w ramach
symbolicznego protestu – powinien
wysłaç do Aten dru˝yn´ juniorów.
Zwyci´˝yła jednak ambicja sportowa.
Biało-czerwoni podj´li r´kawic´ rzuconà
przez ITF i na turniej Grupy III
wybrali si´ w najmocniejszym składzie:
Hubert Hurkacz, Kamil Majchrzak, Łukasz
Kubot i Marcin Matkowski, dla
którego było to nie tylko po˝egnanie
z wyst´pami reprezentacyjnymi, ale
w ogóle koniec wyczynowego uprawiania
tenisa.
W turnieju, który rozegrano na kortach
presti˝owego Tatoi Clubu (roczna
składka członkowska kosztuje w nim
ok. 50 000 złotych!), udział wzi´ło
osiem reprezentacji. Awans do kolejnej,
ju˝ przyszłorocznej, fazy Pucharu Davisa
uzyskiwały cztery dru˝yny. Faworytami
rywalizacji były reprezentacje
Polski oraz Grecji (ze Steafanosem
Tsisipasem na czele). Kolejnym absurdem
tej rywalizacji był fakt, ˝e tak
mocne ekipy nie zostały rozstawione
i trafiły do tej samej grupy (razem
30 | TENISklub | 6 (120) 2019