POST SCRIPTUM 4 - 2020

W życiu człowieka z imperatywem tworzenia bywają etapy
mniej lub bardziej intensywnej pracy, ale zwykle ta twórcza
działalność trwa przez całe życie artysty od momentu
swojego zaistnienia. Dotyczy to szczególnie tych artystów,
którzy świadomie zdefiniowali siebie w ten sposób za młodu
i konsekwentnie kształcili się w tym kierunku, by później
wykorzystać wyuczony warsztat w pracy zawodowej.
Jak było w Twoim przypadku?
Zaczęło się oczywiście tradycyjnie – dzieciństwo
i zamiłowanie do wszelkich prac plastycznych, ale
potem już nic nie było standardowe. Wróciłam do sztuk
plastycznych dopiero po prawie 35 latach w 2015 roku.
Jestem samoukiem. Nigdy nie miałam cierpliwości,
albo chociaż wystarczającej cierpliwości do siedzenia
nad rysunkami niezbędnymi do liceum plastycznego
i kolejnymi kilkudziesięcioma pracami koniecznymi do
egzaminów na ASP. Zawsze pędziłam i widziałam tysiące
fajniejszych spraw. Jestem nieodrodną córką dwóch
nieokiełznanych natur, czyli moich rodziców, którzy nigdy
nie siedzieli w czterech ścianach i nigdy się nie nudzili.
Tak naprawdę artysta to niestrudzony podróżnik,
„poszukiwacz przygód”, to alpinista wspinający się na
kolejne szczyty, wypełniony ciekawością otaczającego
świata. Tak właśnie podróżują moje myśli i tak w końcu
zaczęło się po latach moje malarstwo.
Nie od razu wpadłam na to, żeby samodzielnie
coś zrobić. Kilka lat temu urządzaliśmy mieszkanie.
Brakowało obrazów na ścianie w naszym własnym domu.
33
POST SCRIPTUM