Tancerka: Yuka Ebihara 46 46 <strong>POST</strong> <strong>SCRIPTUM</strong>
PIOTR FOTOGRAF tańca LECZKOWSKI Zacząłeś fotografować już w liceum, po czym porzuciłeś tę czynność na 15 lat. Jednym z powodów był fakt, że (jak powiedziałeś) aparat odgradza od życia, że koncentrując się na robieniu zdjęć, nie czuje się tego, w czym się uczestniczy. Dlaczego więc wróciłeś do fotografii? Wróciłem, bo myślę obrazami. Fotografia daje mi możliwość wypowiedzi i bardzo za nią tęskniłem. Prawdą jest, że nie odłożyłem aparatu zupełnie na tych 15 lat. Miałem krótkie powroty i odwroty, fotografowałem rodzinę, robiłem zdjęcia w podróży. Jednak już nie noszę aparatu zawsze ze sobą, jak kiedyś. Wróciłem do fotografii jako przyjemności samej w sobie. I to całkowicie zmienia postrzeganie. Znalazłeś swoją niszę w postaci fotografii ruchu i tańca. Jak długo poszukiwałeś swojego tematu? Czy pamiętasz, co Cię skłoniło do pójścia w tę stronę? Powrót do fotografii nastąpił trochę z potrzeby zawodowej – zacząłem fotografować architekturę. Długi czas czułem się zaspokojony jako fotograf, ale potem okazało się, że brakuje mi czegoś więcej. Tu przypadek sprawił, że zacząłem się więc umawiać na sesje “beauty”. Zdjęcia były nawet ok, ale miałem poczucie, że te fotografie nie do końca stroją ze mną. To nawet trudno ująć mi w słowa, ale nie miałem sto procent pewności, że robię to, czego pragnę. Nie był to oczywiście czas zmarnowany, miałem dużo radości i bardzo rozwinęły się moje umiejętności. Nauczyłem się pracy w studio fotograficznym, współpracy z modelami, improwizacji na planie. W końcu, idąc dalej tą ścieżką, trafiłem na pierwszą tancerkę – Natalię. I po raz pierwszy w życiu poczułem, że jestem na swoim miejscu. No właśnie, z wykształcenia jesteś architektem, zajmowałeś się robieniem zdjęć urbanistycznych, to trochę odległe od fotografii tańca? Tak, obiekty architektoniczne są cierpliwe, nie zmieniają swojego położenia i, przede wszystkim, nie onieśmielają. Ale okazuje się, że mają też wiele wspólnego. Światło potrafi wydobyć z nich ich zalety. Zarówno budynek, jak i wyrzeźbione ciało pokazują swoje piękno odpowiednio oświetlone. Zasady kompozycji również są uniwersalne, więc ten przeskok nie jest tak odległy, jak może się wydawać. Dla mnie największa różnica to kontakt. Z budynkiem ciężko się zaprzyjaźnić. Wspomniałeś, że myślisz obrazami. Powiedziałeś też: „Fotografuje się okiem, a nie aparatem”. Co to oznacza? Tu przypomniał mi się świetny film Amator z Jerzym Stuhrem w roli głównej: główny bohater – fotograf – w kluczowych życiowych momentach widział je właśnie kadrami, które wyznaczał sobie dłońmi. W tym wypadku nie płynęła z tego pozytywna historia, ale coś w tym jest… Tak, fotografia jest bardzo głęboko zespolona ze mną, na co dzień „fotografuję okiem” – nie noszę przy sobie aparatu, a tego w komórce używam niezwykle rzadko, ale bardzo często łapię się na tym, że przymykam oko, <strong>POST</strong> <strong>SCRIPTUM</strong> 47 47
- Page 1 and 2: POST NIEZALEŻNY KWARTALNIK LITERAC
- Page 3 and 4: Foto na okładce: Piotr Leczkowski
- Page 5 and 6: Krzysztof Bieliński „(…) Uzbro
- Page 7 and 8: „Bieliński okazał się fotograf
- Page 9 and 10: Fotografie Krzysztofa są jak opowi
- Page 11 and 12: 02_Opętanie_2009 ABSTRAKCYJNA 08_O
- Page 13 and 14: Moje rzeźby mogą funkcjonować w
- Page 15 and 16: Leopardy ZAWSZE WIERNY SOBIE Julius
- Page 17 and 18: 05_z cyklu KATEDRA II, h 136 cm, br
- Page 19 and 20: Do swoich zabiegów artystycznych u
- Page 21 and 22: - i ten dosłowny, wynikający z ru
- Page 23 and 24: wychowanie i wykształcenie zaczę
- Page 25 and 26: Bronisław Krzysztof www.krzysztof.
- Page 27 and 28: Zdjęcia: Pixabay z rówieśnikami.
- Page 29 and 30: foto: Renata Cygan Józef Baran AUT
- Page 31 and 32: Narcyz II AKRYL-PIÓRKO-KREDKA-OŁ
- Page 33 and 34: Niech nie zmyli Was kaczuszka, lalk
- Page 35 and 36: Don Kichote Uskrzydlony „Z umiło
- Page 37 and 38: oczywiście przez mój punkt widzen
- Page 39 and 40: Zalotnicy „Życiu i miłości tow
- Page 41 and 42: JESIENNA RANDKA Z WIATREM Dziewczyn
- Page 43 and 44: jak i reaktorów jądrowych. Tak te
- Page 45: P I O T R LECZKOWSKI Tancerka: Domi
- Page 49 and 50: M oja fotografia bierze się z podz
- Page 51 and 52: komponuję kadr w głowie. Niektór
- Page 53 and 54: Tancerz: Gregor Giselbrecht fotogra
- Page 55 and 56: Fotografia kolorowa czy czarno-bia
- Page 57 and 58: OLCHOWE ŁĄKI (poemat) Przesunęł
- Page 59 and 60: Zdjęcia: Renata Cygan POST SCRIPTU
- Page 61 and 62: PARADOKS KOTA Z KROMKĄ POSMAROWAN
- Page 63 and 64: naszej eskapady, gdy w trakcie zebr
- Page 65 and 66: ULA DZWONIK ,,WYSPY PRAWIE BEZLUDNE
- Page 67 and 68: ADAM WIDEŁKA POST SCRIPTUM 67
- Page 69 and 70: Dorothea (dar boga) Adam Widełka,
- Page 71 and 72: Leda? Pomyłka Zeusa CHCIAŁBYM, AB
- Page 73 and 74: POEZJA *** lubiłeś nosić moje to
- Page 75 and 76: AURÈLE RICARD POST SCRIPTUM 75
- Page 77 and 78: Au rè le Ri ca rd Aurèle Ricard t
- Page 79 and 80: dawania życia. Owszem - była psem
- Page 81 and 82: Ludzie uśmiechają się na widok m
- Page 83 and 84: MOŻE TAK BYĆ (?) już od pewnego
- Page 85 and 86: z cyklu tych, które zawisły w kap
- Page 87 and 88: Czy zatem Mark Rothko słusznie kla
- Page 89 and 90: O to właśnie chodziło Markowi Ro
- Page 91 and 92: Foto: Renata Cygan POST SCRIPTUM 91
- Page 93 and 94: urodziny Oli, informując ją telef
- Page 95 and 96: NOWOŚCI WYDAWNICZE Pokazałeś mi
- Page 97 and 98:
PIOSENKA PRZYTULNA PEJZAŻ WEWNĘTR
- Page 99 and 100:
RC nie poradzę. To chyba lepiej ni
- Page 101 and 102:
Możemy wyodrębnić kilka charakte
- Page 103 and 104:
QUADRIENNALE BETESDA II MIĘDZYNARO