Hondwiler Blättli - Hundwil

AUS DEN KIRCHGEMEINDEN
ond denn noch em guete Esse hönd die Einte en Spaziergang oder en Jass
gmacht.
Am Frietig hets en freie Tag gee, jedes het selber näbis chöne ondernee.
Am Obet hets denn mit Gedichtli ond eme Theäterli no en Schlussobet gee.
Wo mer em Herr Alder s’Gschenkli gee hönd, hets ös d’Freud fascht e chli wele
neh,
wo mer dra tenkt hönd, dass das mit em Pfarrer Alder die letschte Ferie sönd
gsee.
Im Name vo allne Seniore möchtid mer em Herr Alder no emol herzlich danke
förs Organisiere vo all dene viele Feriewochene ond s’Mitgee vo de guete Botschaft.
Zom Schluss möchti au im Name vo allne Seniore nüd vergesse,
em Herr Rey ond allne Agschtellte z’danke för d’Fründlichkeit ond s’guet Esse.
Vo Herze dankbar ond voll schöne Erinnerige sömmer alli gsond hächo.
Mer alli hoffid, dass die Seniore Feriewochene z’Hondwil törid witergoh.
Emmi Knöpfel
En Prachtsmorge
De Nebel ischt verschwonde,
ond d Berg sönd dosse, –frei.–
Jetz ha n i d Häämet gfonde
ond s isch mer zmol, i sei
hütt selb wie neu gebore,
wie immene andere Riich.
Was hender meer, verlore
tüüf onne, s ischt mer gliich.
Herrgott, ischt das en Morge
voll Sonn ond Silberglanz.
Kä Wölkli ond kä Sorge
de Himmel gloggeganz.
Ond s isch mer zmol, i ghöri
e wonderseltes Glüt.
Ond s sei vo minner Häämet
zor obere nomme wiit.
Julius Ammann
-26-