Said u dr Kalif vo Bagdad-origWasserzeichen

Said u dr Kalif vo Bagdad
am ne tapfere, junge Maa gä, wo mi us ere grosse
Gfahr het grettet!
Kalif Chasch du schwöre, dass das wahr isch?
Grosswesir So wahr mir Allah mög hälfe. Myni Tochter het mir dä
Bütel sälber gnähit!
Kalif Aha! De isch dir also öppis falsch verzellt worde,
Polizeirichter? Warum hesch du gloubt, dass dä Bütel
am Kalum-Beck ghöri?
Polizeirichter Er het gschwore, dass es sy Bütel sygi.
Kalif laut. So hesch du also falsch gschwore!
Kalum-Beck Allah il Allah! I wott gwüss nüt gäge dr Herr
Grosswesir säge, er isch e gloubwürdige Maa, aber…
ach… dr Bütel ghört doch mir und dr nichtswürdig
Said het ne mir gstohle. Tuusig Goldstück würd i zahle,
wenn dr Said jitz hie chönnti ussäge.
Kalif Was hesch du, Polizeirichter, mit em Said gmacht? Wo
chan i ne la hole für ne z befrage?
Polizeirichter I ha ne mit elf anderne Gfangene uf ne wüeschti Insle
verbannt.
Benezar Oh, my arm Sohn. Wird i di je wiedergseh?
Kalif I däm Fall het er sys Verbräche doch no zuegä?
Polizeirichter Eh… i ma mi nid gnau bsinne, i gloube… eh… ja.
Kalif Du weisch’s also nid genau? De wei mir ihn doch
sälber frage. Said, chumm vüre! Said tritt hervor,
Benezar rennt auf seinen Sohn zu und umarmt ihn.
Du, Kalum-Beck, zahlsch uf dr Stell tuusig Goldstück,
wüll er jitz – so isch es ja dy Wunsch gsy – hie cha
ussäge.
Kalum-Beck &
Polizeirichter fallen auf die Knie. Gnade, Gnade!
Kalif Polizeirichter, hie steit dr Said! Het er das Verbräche
gstande?
- 49-
© Teaterverlag Elgg in Belp.
Kein Bearbeitungs- und Kopierrecht.
Kein Aufführungsrecht.