HIN & WEG FRU JÜRS VERTELLT PIEKEN LAATEN ODER NICH? Rut in de Natur heet dat Motto för de Fröhsommertied. Wat gifft dat Schöneret as op dat Fohrrad dörch de Feldwegen to „gondeln“. Sinniget Tempo un de Oogen wied op, dat wi ok allens mitkriggt, wat de Natur uns to beeden hett. Dat frische Grön vun de Büsch un Bööm in de Knicks, wat een ok Maigrön nöömt. De Goosbloomen an de Wegkanten un de Hunnbloom (Löwentään) mit dat lüchten Geel oder de witten Blööden vun de Sternmiere. Dat Korn op de Feller steiht piek un grön op den Halm un wenn di een honnigsööten Duft dörch de Nees treckt, denn föhrst du jüst an een blöhendes Rapsfeld vörbi. „Keen Wunner,“ segg ick to mien Fründin Gesa, „dat Maler un Fotografen jümmer wedder herkaamt, üm dütt Naturschauspeel op Biller fasttohoolen. Kiek doch mol, wo schön dat Rapsfeld vun den grönen Knick inrahmt ward. Dor kriggst du Bild mit Rahmen glieks vun de Natur leevert.“ Wi beiden sünd vun uns Fohrrad afsteegen un gaht neeger an de Heckport ran. Dor kümmt uns vun de Wiesch blangenan een Mann entgegen, de een grote Dasch över de Schuller driggt un een Staffelei ünner den Arm klemmt hett. He sch<strong>im</strong>pt liesen vör sick hin, dat een doch nich dormit reeken kann, dat de Rapsglanzkäfer sick op allens sett, wat geel is, – ok op de Ölfarv, de he jüst op de Leinwand pinselt hett. He wiest uns dat anfungen Bild, wat he malen wull. Op dat Geel vun dat Rapsfeld sitt dörtig lütte, swatte Käfer as hinsprenkelt. „To retten sünd de nich mehr,“ sinneert de Maler, „mol sehen, wat ick dat Bild noch retten kann?“ GOOD FÖR DAT GLIEKGEWICHT As wi een halve Stünn wiederföhrt sünd, bedüüd Gesa miteens, dat ick liesen sien schall. „Hest du dat ok hört?“ fragt se, „dor sünd Poggen in de Neegde!“ Nu hör ick dat Quaken ok. Wi söcht eenen smallen Padd, de uns to een lütten Tümpel föhrt. In den Schadden, ünner eenen groten Wichelbusch is een Gerangel un Geblubber to sehen. „Kiek mol – Poggenrieden!“ smustergrien ick. So hebbt uns Kinner dat nöömt, as se de Poggen övereenanner sitten sehen hebbt. Wi hebbt dat dorbi belaaten un sünd dorvun utgahn, dat se sülben dor achter kaamt, worüm de Deerten dat maakt. Op eenmol seh ick, dat Gesa de Lippen tohoop knippt. „Wat is los?“ frag BIRGITT JÜRS De Leev to de plattdütsche Spraak hett Birgitt Jürs vun eern Grotvadder mitkreegen. Siet över 25 Johren schrifft de Niemünsteranerin „Riemels, Leeder un Vertellen“, weer 15 Johr as free Mitarbeiderin bi den „Holsteinischen Courier“ un gifft eer Wark geern bi Lesungen to‘n Besten. Siet 2007 bringt se de leevswerten Eegenschaften vun de <strong>Nord</strong>dütschen in eer monatliche Kolumne in de „<strong>Lebensart</strong>“ to Papeer, – jümmer ut den heiter-ironischen Blickwinkel un mit fi net Geföhl för Land, Lüüd un Wöör. ick. Man ick mark dat all sülben. De Mücken hebbt mitkreegen, dat wi dor sünd un maakt sick över uns her. Nullkommanix heff ick veer Stiche afkreegen. „Laat uns blots weg hier!“ segg ick un maak ok all kehrt. Gesa kümmt achter mi ran, man de Mücken ok. Erst as wi wedder op unser Fohrrad sitt un düchtig strampelt laat se vun uns af. Liekers wi beide steeken worrn sünd, lacht Gesa un verklort mi: „Dat musst du över di ergahn laaten. Wenn wi de Mücken keen Bloot spend, künnt se keene Eier leggen, denn gifft dat keene Larven un keene niegen Mücken. Man denn mütt de Libellen, de Poggen un de Swalken hungern. Ahn de Insekten kümmt doch dat biologische Gliekgewicht dörcheenanner. – Also eenmol in‘t Johr musst du dat uthoolen, dat du piekt warrst.“ Na good, denn mutt ick jümmer wenn dat juckt an de ünnerscheedlichen Steeden an Arms Kopp un Nacken an dat biologische Gliekgewicht denken. Mol tokieken, wo lang dat duert, bit ick mien eegen Gliekgewicht ahn Quaddeln un Jucken wedder in‘t Lot heff. Fotos: Adobe Stock (1) 28 lebensart
von Ticket teilen nach verweilen Das Schleswig-Holstein-Ticket: für Ausflüge ans Meer oder in die Region. bahn.de/regio-sh Gültig montags bis freitags ab 9 Uhr bis 3 Uhr des Folgetages; samstags, sonntags und an Feiertagen schon ab 0 Uhr. Gilt nur in Zügen des Nahverkehrs (RE/RB) einschließlich S- und U-Bahn.