W numerze

RADŁO Nr 2/2008
EDUKACJA
Stop przemocy
Rodzice pierwszymi przewodnikami
Każdy z nas posiada najbliższą rodzinę,
po latach wraca do niej często
myślami w tęsknocie za szczęśliwym
dzieciństwem bądź wypiera jej wspomnienie
jak najgorszy koszmar, który
przytrafił się nam w życiu. Cząstkę
rodziny, z której pochodzimy no-
Zaczęło się od jednoklasowej szkoły ludowej
simy w sobie, przekazujemy ją naszym
dzieciom, a one świadomie lub
nie, dalszym pokoleniom.
Rodzina pełni liczne funkcje,
w tym m.in. zapewnia swoim członkom
potrzeby bytowe: schronienia,
wyżywienia, lekarstwa, odzieży, po-
Przedszkolaki i uczniowie
w Zdrochcu
Szkoła w Zdrochcu została założona w 1895 r. Wysoka c. k. Rada Szkolna
krajowa we Lwowie zorganizowała jednoklasową szkołę ludową dla
gminy Zdrochec i Marcinkowice, wynajmując w tym celu izbę szkolną
u jednego z gospodarzy w Zdrochcu. Stałym nauczycielem mianowano
p. Józefa Stanka. Wkrótce liczba uczniów zwiększyła się do 120, wynajęto
więc drugą salę i mianowano nauczycielkę p. Łucję Hetmanównę.
Następnie zorganizowano oddzielną, jednoklasową szkołę w Marcinkowicach
oraz identyczną w Zdrochcu.
W 1905 r. wybudowano obszerną szkołę
z dwoma salami lekcyjnymi. Do
1906 r. stałym kierownikiem był Józef
Duda. Następnie do 1912 r. obowiązki
te pełnił Józef Maślanka, a później
Wojciech Rodak. Po utworzeniu
parafii w Zdrochcu i Marcinkowicach
decydującą rolę w kierowaniu szkołą
odgrywała Rada Szkolna miejscowa.
Z dniem 1.09. 1929 r. mianowano
tymczasowym kierownikiem dwuklasowej
szkoły powszechnej w Zdrochcu
Józefa Tracza. Następnie funkcję
tę przejęła Irena Tracz-Tkaczyk, córka
wspomnianego Józefa Tracza.
15 listopada 1937 r. przemianowano
jednoklasową Szkołę Powszechną
w Zdrochcu na Publiczną Szkołę Powszechną
I stopnia. W czasie okupacji
niemieckiej placówka nie uległa likwidacji.
W roku szkolnym 1945/46
przemianowano ją na szkołę niepełną
III stopnia posiadającą 5 klas. Do klas
VI i VII dzieci uczęszczały do Przybysławic.
W roku szkolnym 1951/52 założono
drużynę harcerską. Od l grudnia
1957 r. kierownikiem szkoły został
Franciszek Kuczek, który sprawował
tę funkcję przez 17 lat. Do 1974 r.
szkoła była siedmioklasowa zbiorcza,
uczęszczała do niej (do klasy VII) młodzież
z Przybysławic. Chlubą szkoły
w tym czasie był zespół chóralny i muzyczny,
który odnosił wiele sukcesów
w powiecie i województwie. We wrześniu
1960 r. rozpoczęła w szkole działalność
drużyna zuchowa „Sarenki”.
W roku szkolnym 1966/67 wprowadzono
klasę VIII.
Do połowy lat 80. XX w. nauka
odbywała się z reguły w kilku budynkach.
W latach 1984-1987, dzięki staraniom
Społecznego Komitetu Rozbudowy
i Modernizacji Szkoły Podstawowej
w Zdrochcu, wybudowany został
nowy budynek szkolny i od 1987 r.
dzieci uczą się w nowej szkole.
W 2002 r. utworzono Zespół Szkolno-Przedszkolny
w Zdrochcu, w skład
którego weszły: Szkoła Podstawowa
w Zdrochcu, Publiczne Przedszkole
w Zdrochcu i Publiczne Przedszkole
w Przybysławicach. Szkoła -oprócz
zasadniczej działalności dydaktycznej,
wychowawczej i opiekuńczej- kultywuje
tradycje i zwyczaje wsi polskiej,
odnosząc sukcesy na szczeblu gminnym
i powiatowym. Młodzież bierze
chętnie udział w organizowanych
konkursach. Szkoła jest organizatorem
wielu uroczystości i imprez na
rzecz środowiska.
Od 1974 r. szkołą kierowali:
• Felicja Podraza
• Marianna Pluta
• Wanda Kocik
• Tadeusz Rychlicki
• Teresa Urbanek
• Jerzy Główka od roku szkolnego
2004/2005.
Informacja pisemna mgr. Jerzego Główki
– dyr. Zespołu Szkolno-Przedszkolnego
w Zdrochcu. Oprac. w oparciu o kroniki
szkoły.
siadania niezbędnych przedmiotów
umożliwiających ich zaspakajanie.
Otacza wszelką opieką w tym materialną
osoby w rodzinie, które z racji
wieku czy zdrowia nie są w stanie pomóc
sobie. Kształtuje i umacnia więzi
rodzinne, w tym potrzebę przynależności,
umożliwia wyrażanie swoich
potrzeb i uczuć bez lęku i obaw,
stwarza poczucie bezpieczeństwa,
pobudza rozwój emocjonalny dzieci,
wzmacnia w nich poczucie własnej
wartości, wspomaga ich rozwój intelektualny
oraz daje podstawę oparcia
moralnego i psychicznego. Rodzice
jako pierwsi wprowadzają swoje dzieci
w świat wartości i norm moralnych
przyjętych w społeczeństwie.
Niezależnie od tego, nad jakim
zadaniem rodziny byśmy się zatrzymali,
więcej osiągniemy również
w życiu osobistym, jeśli włączymy
do życia rodzinnego wzajemną akceptację,
życzliwość, szacunek, bezinteresowność
i przebaczenie. Wychowaniu
powinna towarzyszyć konsekwencja,
odpowiedzialność i wyrazistość
postępowania rodziców. Jeśli
stworzymy sobie i bliskim atmosferę
napięcia, nienawiści, pogardy, wrogości,
wzajemnego oskarżania, awantur
na porządku dziennym itd., może to
owocować przeżywanymi przez nas
kompleksami, frustracją i bezradnością,
których ofiarami padną w przyszłości
nasze dzieci.
Brak wzajemnego zrozumienia,
może obojętność w stosunku do problemów
dziecka, stawianie jemu zbyt
wielkich wymagań połączone z doświadczaniem
przez niego odtrącenia,
chłodu, stałego poczucia krzywdy
i winy, sprzyja wejściu naszego
dziecka w konflikt z prawem. Dzieci,
które nie otrzymały w rodzinie miłości
i akceptacji, będą szukać ich u rówieśników
borykających się z podobnymi
problemami.
Często następnym krokiem są
drobne kradzieże, picie alkoholu,
rozboje, za które w takiej sytuacji jesteśmy
częściowo odpowiedzialni,
nie stwarzając właściwych warunków
dorastania.
Joanna Kula
prac. socjalny Ośrodka Opiekuńczo–Rehabilitacyjnego
w Jadownikach Mokrych
45