W numerze
W numerze: - Gminna Biblioteka Publiczna w RadÅowie
W numerze: - Gminna Biblioteka Publiczna w RadÅowie
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
SYLWETKI<br />
Płk Józef Puskarz z Woli Radłowskiej<br />
Wojskowy kartograf<br />
W galerii pułkowników pochodzących<br />
z ziemi radłowskiej przedstawiamy kolejną<br />
osobę. Józef Puskarz urodził się 25<br />
lutego 1929 roku w Woli Radłowskiej<br />
w rodzinie chłopskiej. Po ukończeniu<br />
szkoły podstawowej w latach okupacji<br />
hitlerowskiej w rodzinnej Woli i Radłowie,<br />
przez dwa lata pomagał w gospodarstwie<br />
rolnym rodziców oraz pracował<br />
przymusowo przy budowie okopów<br />
i rowu przeciwpancernego wzdłuż linii<br />
rzeki Dunajec, na odcinku radłowskiej<br />
gminy. Po wyzwoleniu w 1945 r. uczęszczał<br />
do I Liceum Ogólnokształcącego<br />
im. Kazimierza Brodzińskiego w Tarnowie,<br />
gdzie zdał egzamin dojrzałości.<br />
W 1949 r. rozpoczął studia na Uniwersytecie<br />
Jagiellońskim w Krakowie,<br />
na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi, zakończone<br />
dyplomem magistra geografii.<br />
Bezpośrednio po studiach w 1954 r.,<br />
zgodnie z obowiązującymi w tym czasie<br />
nakazami pracy, otrzymał przydział do<br />
Wojskowych Zakładów Kartograficznych<br />
w Warszawie, podległych Zarządowi<br />
Służby Topograficznej Sztabu Generalnego<br />
Wojska Polskiego.<br />
Po trzech miesiącach pracy w Wydziale<br />
Głównego Redaktora WZKart., 26<br />
lipca 1954 roku rozkazem ministra obrony<br />
narodowej, powołany został do zawodowej<br />
służby wojskowej w stopniu podporucznika.<br />
Jako oficer Korpusu Topografów<br />
przepracował 38 lat w Wojskowych<br />
Zakładach Kartograficznych, zajmując<br />
kolejne, coraz wyższe stanowiska<br />
służbowe, ściśle związane z opracowywaniem<br />
i drukiem map dla sił zbrojnych.<br />
Kierował oddziałem analizy redakcyjnej<br />
w Wydziale Głównego Redaktora.<br />
Był redaktorem map topograficznych<br />
(wielko- i średnioskalowych)<br />
w Wydziale Kartografii.<br />
Pracował w Redakcji Atlasu Świata<br />
Służby Topograficznej WP, biorąc udział<br />
w przygotowaniu do druku angielskiej<br />
wersji mapy dla Wielkiej Brytanii. Pełnił<br />
funkcję zastępcy głównego redaktora<br />
WZKart. Po ukończeniu Dwuletniego<br />
Podyplomowego Studium Organizacji<br />
i Kierowania w Akademii Sztabu Generalnego<br />
WP w Rembertowie, w stopniu<br />
pułkownika objął stanowisko głównego<br />
redaktora Wojskowych Zakładów Kartograficznych,<br />
które sprawował do osiągnięcia<br />
wieku emerytalnego w 1990 roku.<br />
Przez wiele lat zajmował się pracą dydaktyczną,<br />
prowadząc wykłady i zajęcia<br />
praktyczne na organizowanych dwuletnich<br />
kursach nauki zawodu kartografakreślarza.<br />
Za całokształt pracy zawodowej<br />
odznaczony został Krzyżem Kawalerskim<br />
Orderu Odrodzenia Polski, uhonorowany<br />
medalem Za Zasługi Dla Służby Topograficznej<br />
WP, wyróżniony złotą odznaką Za<br />
Zasługi w Dziedzinie Geodezji i Kartografii<br />
oraz złotą odznaką Zasłużonego Pracownika<br />
WZKart.<br />
(mZ)<br />
Wspomnienie o niezwykłym człowieku<br />
Dr hab. inż. arch.<br />
Władysław<br />
Grabski<br />
(1924-1970)<br />
Prof. Władysław Grabski, ur.<br />
w Radłowie - docent Wydziału<br />
Architektury Politechniki Krakowskiej,<br />
historyk architektury,<br />
badacz starego Krakowa, sekretarz<br />
Komisji Urbanistyki i Architektury<br />
Krakowskiego Oddziału<br />
Polskiej Akademii Nauk, najbliższy<br />
współpracownik prof. Wiktora Zina i klasowy kolega p.<br />
Józefa Mazonia z Krakowa. Zmarł zbyt młodo, 7 marca 1970<br />
roku, przeżywszy tylko 46 lat. Pochowany został na Cmentarzu<br />
Rakowickim w Krakowie. Znakomicie zapowiadała się<br />
jego kariera naukowa. Pozostawił wiele nowatorskich opracowań<br />
naukowych, a także wyczerpujące opracowanie historii<br />
naszego słupa granicznego z 1450 r. zachowanego na Kępie.<br />
Symboliczny ślad pracy pozostał też do dziś w przedsionku<br />
radłowskiego kościoła, gdzie zamieszczono w zarysie historię<br />
świątyni; opis i dokumentację fotograficzną - jakże zwięzłe<br />
i robiące wrażenie na zwiedzających radłowską farę.<br />
Pragnę serdecznie podziękować p. Ludwikowi Grabskiemu<br />
(bratu Władysława Grabskiego), za odpowiedź na moją<br />
prośbę, za wiele materiałów dotyczących życia i pracy naukowej<br />
kolejnej wybitnej postaci ziemi radłowskiej.<br />
(mZ)<br />
Ciekawostki sprzed lat<br />
Przybysławice w latach międzywojennych<br />
W latach trzydziestych XX w. w Przybysławicach działało<br />
Kółko Związku Młodzieży Wiejskiej Spółdzielnia<br />
Oświatowa, składające się z siedemnastu członków opłacających<br />
udziały. Jego prezesem był Władysław Myśliński,<br />
dziś znany jako autor cenionej książki A jednak tak było,<br />
a zastępcą Piotr Chłoń. Ponadto w skład zarządu wchodzili:<br />
Stanisław Kusior (sekretarz), Józef Holizon (skarbnik),<br />
Henryk Fela (bibliotekarz) oraz dwóch członków Komisji<br />
Rewizyjnej: Stanisław Michałowski i Jan Woźniak. Koło organizowało<br />
odczyty, kursy oświatowe, tworzyło zespoły artystyczne,<br />
a także podejmowało próbę założenia biblioteki.<br />
Ponadto organizowało przysposobienie rolnicze w zakresie<br />
popularyzacji agronomii, agrotechniki i nowoczesnej<br />
hodowli. Chodziło o wykształcenie możliwie dobrze wykwalifikowanego<br />
rolnika, o dużej kulturze osobistej i wiedzy<br />
fachowej, aktywnego w swoim środowisku wiejskim,<br />
ale nie związanego z żadnym ugrupowaniem politycznym.<br />
Ze zbiorów radloviana wybrał<br />
(mZ)<br />
56 RADŁO Nr 2/2008