W numerze

Bajkowy Świat
Mama z Radłowa
Tata z Krakowa
A wszyscy troje w Gdyni mieszkamy
Radło czytamy
I dzielnych przedszkolaków pozdrawiamy
Dedykując Im tę bajkę
Bajka o tym, czy smok wawelski
naprawdę pochodzi z Krakowa
Za górami, za lasami,
Nad morskimi falami,
W wiosce Gdyni Pomorzu
Zjawił się smok na wzgórzu.
Niestety w wiosce Gdyni
Nie znalazł swojej jaskini.
Poleciał więc do Mechowa,
By tam się w grotach schować.
W Mechowie są groty małe,
Nie weszło smoczysko całe.
Może w Jastrzębiej Górze
Znajdą się groty duże?
Nie było tam jednak jaskini,
Wrócił więc smok do Gdyni.
Usiadł pomiędzy kutrami
I płacze rzewnymi łzami.
„Gdzie ja się biedny podzieję?
Każdy się ze mnie śmieje.
Co to za smok bez jaskini?
Nie mogę zamieszkać w Gdyni”.
Wtem rybak go młody zobaczył,
Łososiem wędzonym uraczył
Poradził mu: „leć do Krakowa
Tam pod Wawelem się schowasz”.
Posłuchał smok rady rybaka,
Poleciał do grodu Kraka.
Zamieszkał w wawelskiej jaskini,
Ale pamięta o Gdyni.
Wspomina smak rybki wędzonej
Przez gdyńskich Kaszubów złowionej.
W Krakowie mu jej brakuje.
To czasem tu przylatuje.
Więc wypatrujcie go dzieci
Bo wkrótce tu znowu przyleci.
Autor: Karol Kurtyka
Pomagał tata – Rafał Kurtyka
Pierwszy dzień wakacji
Dokończenie ze str. 65
cej obok akacji sójki toczyły zacięty bój o pozostawioną
na ścieżce skórkę chleba, a po leszczynowych krzewach
z głośnym ćwierkotem uganiały się wróble.
W cieniu gruszy wylegiwał się czarny kocur o imieniu
Ramenes III. Tak go bowiem nazwano. Ten szczęśliwiec
dożywał już trzeciego roku. Jednak szczęście
kocura nie było pełne. Bowiem na pobliskim budynku
mieszkały jaskółki i te oto ptaki z maniakalnym uporem
dokuczały kotu, niziutko nad nim przelatując,
kwiląc kici…, wici… A kysz. Kocur co chwilę podskakiwał,
trzepał ze zdenerwowania ogonem, aż w końcu
dał za wygraną i wyniósł się do ogrodu pod rozłożyste
liście kapusty.
Pies i kot żyli w zgodzie. Często jadali z jednej miski,
na co, z pewnym grymasem pies pozwalał. Oczywiście,
ta uległość nie była całkiem bezinteresowna,
bo suka doskonale wiedziała, że w kuchni obok dużego
kaflowego pieca stała miska kota, który to uzupełniając
swoją dietę upolowaną myszką, czy też ptaszkiem,
często pozostawiał w swojej misce jakiś smakowity
kąsek. Psisko widząc uchylone drzwi do werandy,
skorzystało z nadarzającej się okazji i majestatycznym
krokiem poczęło zmierzać w kierunku werandy.
Tego dla przerażonego dziecka było już za wiele.
Ściśnięte gardło dało w końcu upust skrępowanym
strunom i podwórko zaległo przeraźliwym krzykiem.
Krzyk ten jeszcze większe wrażenie wywarł na babci
Asi, która to porzucając motyczkę puściła się pędem
poprzez zagony, marchewki, cebuli, pietruszki, a wpadając
na pozostawioną na podwórku przez dziadka
Antka łopatę, runęła jak długa. Twarz wykrzywił jej
grymas bólu, a w oku zakręciła się łza…
c.d.n.
Dziadek Antek
z Brzeźnicy
74 RADŁO Nr 2/2008