golge-derg-ocak-2016sy-100

Öykü: Kıvılcım ARDUÇ
Öykü
Günahların Bekçisi
BÖLÜM 12 – BOLVADİN KATLİAMI -2
Oğlan ağlamaya başladı, bekçinin yüzündeki
sırıtış dahada yayıldı, heyecanı sesine yansımıştı,
savurdu, balta Bolvadin’in omzuna saplandı ama
adamın hızını kesmedi bile, koca cüssesi Bekçi’ye
okadar hızlı çarptı ki ayakları yerden kesildi.
kendisini tutmakta zorlanıyordu, çocukları Bekçi ayağa kalkmaya çalışırken Bolvadin
öldürmesi gerekiyordu. Onları parçalamalı, omzuna saplanan baltayı çıkarıp bekçiye doğru
bütün parçalarını odaya saçmalıydı. Eğer onların fırlattı. Balta bekçi’yi ıskalasa da yarısına kadar
yaşamasına izin verirse ileride kendisinin peşine yere saplanmıştı, artık kolay kolay yerinden
düşerlerdi. Dünyadaki en tehlikeli şey bir çocuğun çıkartılamazdı. Kalbinin hızla attığını hissetti,
gözleridir. Seni hiçbir zaman unutmazlar.
Bolvadin’in gücü inanılmazdı, onu durdurmak bir
yere yavaşlatamamıştı bile. Kendi kendine “Sakin ol,
Kendiside bu yollardan geçmişti, dünyanın
önemli olan güç değil kendini kontrol edebilmektir.”
merkezinde olduğunu düşündüğü an bütün
diyordu.
dünyası yıkılmıştı.
“Seni ikiye bölücem küçük piç.” Bolvadin’in aklı
Belinden koli bandını çıkarırken yerde yatan
yavaş yavaş yerine geliyordu, artık saldırıları daha
teyzelerine baktı.
kontrollü olmaya başlamıştı. Az önceki gibi gelişi
“Sanırım kalbi bu şoka dayanamadı.”
güzel hareketler etmiyordu. Belinden iki tane bıçak
Bolvadin önündeki ekrandan gözünü çıkarıp karşısındaki deve doğru koşmaya başladı.
ayıramıyordu, daha 1 saniye önce her şey normaldi, Bolvadin yumruğunu savurduğu anda hızlıca
şimdi karısı yerde kanlar içinde yatarken çocukları
ise yatak odasının ortasına bağlanmış ve ağızları
kapanmış halde duruyordu.
Bolvadin bütün gücü ile bağırdı, normal bir
insan buna bağırma diyemezdi resmen kükremişti,
öfkeyle önündeki masayı havaya fırlattı. Koşarak
kapıya doğru gitti. Kapı aniden açıldı ve karşısında
iki elinde balta olan gaz maskeli bir adam belirdi.
eğilerek bacaklarına birer kesik attı, dev sendelediği
anda ayağa kalkarak bıçağıyla devin göğsünde
boydan boya kesti. Bolvadin geriye doğru yıkılırken
bıçağını göğsüne tam kalbinin olduğu yere sapladı.
Tam devin işinin bittiğini düşünmüştü ki dev
aniden doğrulup onu elleri ile kavrayarak havaya
kaldırdı ve bütün gücü ile yere çarptı. Çarpmanın
şiddeti ile ciğerlerindeki bütün nefes boşaldı,
ağzından kan fışkırdı ve gaz maskesinin içine yayıldı,
Bolvadin bütün gücü ile adama yumruk
artık dünyası kıpkırmızı görünüyordu.
savurdu, Bekçi odanın içine doğru kaçmasaydı
yumruk başını gövdesinden ayırabilirdi. Bolvadin
kendini kaybetmişti, hızla geriye dönüp bekçiye
doğru koşmaya başladı. Bekçi elindeki baltayı hızla
Kırmızı bulanıklığın içerisinde devasa bir
cüssenin kendisine doğru geldiğini hayal meyal
gördü. Bolvadin’in koca cüssesi üzerine düşmek
üzereyken son anda yuvarlanarak kaçtı. Hızla
doğrulmaya çalıştı ama vücudundaki ağrı okadar
şidetliydi ki ayağa kalkamadı. Acı içinde haykırmaya
başladı, haykırışları yavaş yavaş kahkahalara
dönüşmeye başladı.
Kahkahalar arasında “Artık bitti.” diye bağırdı.
“Kalbine bıçağı sapladım. Çelik yelek giymiş olsaydı
bıçak içeri girmezdi, artık bitti, Bolvadin öldü.”
Kahkahaları bütün odada yankılandı.
* * *
“Cemil burada mısın?”
“O çirkin yüzünü gözümün önünden çek.”
Tolga gözbebekleri küçülmüş şekilde
boşluğa bakan Cemil’in burnunun dibine kadar
gelmişti, bir santim daha yaklaşsa uzaktan bakan
biri öpüştüklerini bile sanabilirdi.
Cemil “Tütsü kullanmış. Gerçi ben ona tütsü
diyorum, gerçekte ne olduğu hakkında bir fikrim
yok, duman çıkaran birşey olduğunu düşün yavaş
yavaş bütün odayı kapladığını ve sen farkına
varmadan burnundan girip nefes borundan
geçerek ciğerlerine girdiğini düşün. Neler olduğunu
dahi anlayamamışlar, tek yaptıkları uyuyup birdaha
uyanmamak.” dedikten sonra yerde duran kol
parçalarından birini Erkan’a gösterdi. “Bileklere
dikkat et hiçbir morarma yok. Yani bağlanmamışlar.
Kullandığı tütsünün birtür anestezik etkisi olmalı.
Evime geldiğinde de aynı şeyi kullanmıştı, ben
baygınken ellerimi masaya çivilediğinde hiçbirşey
hisetmemiştim. Ayıldıktan kısa bir süre sonra elerim
ve ayaklarımdaki çivileri fark etmiştim, ama ortada
dayanılmayacak bir ağrı yoktu.”
Başını iğrenerek sallayarak “Bu adamları canlı
canlı kesmiş.” Dedi.
Tolga kusmamak için elini ağzını götürerek
“Bu adamın derdi ne böyle, mutfaktaki hizmetçilere
bile acımamış.” dedi.
Cemil “Bunu bilseydik onu yakalamış olurduk.”
dedi ve Bolvadin’in sağır odasına doğru yöneldi.
Erkan Cemil’i dikkatlice süzüyordu “Onu çok
iyi tanıyorsun değil mi.” diye sordu.
“Ne demek istediğini anlamadım.”
“Demek istediğim aynı onun gibi
düşünüyorsun, neler yaptığını buradaymış gibi
tahmin edebiliyorsun.”
“Daha önce fark etmemiştim.”
“Benimle dalga geçme, daha önce cinayet
masasında hiçbir tecrüben olmamıştı, buna rağmen
çıkardığın iş inanılmayacak kadar muhteşem.”
“İnanılmayacak kadar muhteşem ilginç bir
tabir oldu. Sanki İnanılmaması gereken bir şeymiş
gibi söyledin.”
“Öylemi yaptım.”
Cemil durdu ve Erkan’a baktı, yüzünde hiçbir
mimik yoktu, sanki bir ölünün yüzü gibiydi, sonra
Erkan’a hayatı boyunca unutamayacağı o soruyu
sordu. “Sence?”
Cemil bazı zam anlar normal sayılabilecek bir
insan olurdu, özellikle Tolga ileyken ama çoğu zaman
yüzünde bu ölü maskesi vardı. Cemil’in hastaneden
çıktığından beri gerçek hislerini örtmek için yüzüne
bu ölü maskesini geçirdiğini düşünmüştü. Artık
yanıldığını anlamıştı, yüzüne geçirdiği ölü maskesi
değildi, normal insanlar arasında rahatça dolaşmak
için yüzüne insan maskesi takıyordu. Günahların
bekçisi onu 6 yıl önceki o gece hayat arkadaşı Leyla
son nefesini verdiği zaman öldürmüştü.
“Aman Tanrım.” Tolga midesini tutarak
duvara yaslanmıştı. Bolvadin parçaları altıgen
şeklinde odanın ortasına dizilmişti ve bu altıgen’in
tam ortasına ise o koca kafası duruyordu. Tam
karşılarındaki duvarda ise bıçak ile duvara saplanmış
bir kalp asılıydı.
132 133