golge-derg-ocak-2016sy-100

Öykü: Gökcan ŞAHİN
İllüstrasyon: Emre GEÇER
Öykü
AXXA’da bir çocuk
Genç mühendis, Mountain View’daki
Geopec Teknoloji & Madencilik merkez binasının A
bloğunda, birim müdürünün odasının önündeydi.
Gergindi. Kravatıyla oynayarak oyalanıyor, gelip
geçenlere amaçsız görünmemeye çalışıyordu. Kapı,
yeşil yeşil ışıldamaya başlayınca derin bir nefes alıp
içeri girdi.
“Söyle Willy,” dedi Birim Müdürü Jacob
Nichols, başını masasının üzerini kaplayan ekrandan
kaldırmadan.
“Axxa’da bir çocuk tespit ettik efendim,” dedi
William Stewart bir çırpıda.
Bay Nichols hiçbir şey duymamış gibi birkaç
saniye boyunca masasındaki ekrana göz gezdirmeye
devam etti. Sonra burnundan derin bir nefes aldı ve
her zamanki sakin sesiyle “Ne demek bu?” dedi.
“Geçtiğimiz fırtınayı biliyorsunuz… Orange-7
bölgesinde olan…”
“Evet?”
“Minik taşlardan zarar görmemeleri için
tüm asteroit bekçilerine güvenlik istasyonlarına
sığınmalarını emretmiştik.”
“Bana temel felaket kurtarma operasyonları
dersi mi veriyorsun Willy? Sadede gel.”
“Axxa asteroidindeki tek kişilik güvenlik
istasyonunda… şu anda bir kız çocuğu var efendim.”
Zaman durmuş gibi geldi William’a. Patron
başını kaldırıp mavi bakışlarını ona dikti. Sağ kaşını
hafifçe kaldırdı. Sonra tekrar masa ekranına indirdi.
Bir şeyleri inceledi hızlı hızlı. “Gördüğüm kadarıyla
Derin Enver adında bayan bir bekçimiz varmış
orada. Ve kendisi 2013 doğumlu olduğuna göre
şu an eee… otuz dört yaşında olmalı. Bana pek de
çocuk gibi gelmedi.”
Ellerini göbeğinin üzerinde birleştirmiş olan
William çekingence konuştu: “Sanırım bir güvenlik
açığı oldu efendim.”
“Nasıl bir güvenlik açığı bu? Bir çocuğun
orada bulunması nasıl mümkün olabilir?”
“Şey, şöyle izah edeyim. Hatta… Güvenlik
istasyonunda bir de mektup bulduk. Her şeyi
açıklıyor.”
“Mektup?” dedi patron kaşlarını iyice çatarak.
Böyle yapınca vahşi bir yaratıktan farksız oluyordu.
“Kâğıda yazılmış bir mektuptan söz etmediğini
varsayıyorum. Öyleyse çifte güvenlik açığımız var
demektir.”
“Hayır efendim, mektup güvenlik
istasyonunun duvarına yazılmış. Bir bıçak aracılığıyla.
Aslında ‘not’ demeliydim. Mektup yanlış bir ifade
oldu.”
“Hımm.”
“Yazıyı okuyup bilgisayara geçirdim ve size
e-posta olarak attım.”
“Günde milyonlarca e-posta geliyor bana.
Anahtar kelime söyle.”
“Axxa ya da mektup olarak aratırsanız…”
diye ciddiyetle cevap verdi genç mühendis, “benim
gönderdiklerim arasında.”
Birkaç gözbebeği hareketinden sonra
patronun masasının üzerine bir metin geldi. Canını
sıkacak kadar uzun göründü gözüne. Bunun suçlusu
karşısındaki mühendismiş gibi sert bir bakış atıp
ofladı ve hızlıca okumaya koyuldu.
* * *
46 47