In Aeternum Mirabile Lectu 2021

Het Stedelijk in coronatijd
Lex Weiler
COVID-19 buitengaats
Hans Herklots uit Zwitserland en Italië, examenjaar 1977
Een nieuwe lente, een nieuw geluid.
Wie kent de regel niet en wie had
daar niet allerlei verheven en romantische
gedachten bij?
Een nieuwe lente werd het, met nieuw in
de betekenis van het Latijnse novus: ongehoord,
nog nooit gezien, revolutionair.
Als ik mijn agenda doorblader is er in het
voorjaar van 2020 niets dat erop wijst dat
de goede gang van zaken verstoord zou
worden: keurig so’s en proefwerken opgegeven,
zo hier en daar een muziekavond of
andere activiteiten. Maar plotseling staat er
een streep door een genoteerde afspraak
met de tandarts, zijn bijeenkomsten doorgestreept,
zijn muziekavonden doorgekruist.
Verjaardagen geschrapt, biljartwedstrijden
afgelast.
Dan 16 maart 2020: SCHOOL DICHT:
CORONA
De agenda kabbelt merkwaardig genoeg
vrolijk verder: surveillance bij toetsen
die toch nog wel even gemaakt moeten
worden, een plenaire bijeenkomst in de
Aula voor beraad over de vraag: Wat nu?
Plotseling duiken nieuwe programma’s op,
waarvan Teams het hoogste woord heeft.
Lessen gaan via Teams: iedereen achter het
scherm, leerlingen thuis, docenten vaak
ook. Lesgeven aan complete jaarlagen,
bestuurd door één à twee collega’s met
alle mogelijkheden voor leerlingen om weg
te duiken, zich aan te melden en vervolgens
de hond uit te laten, voor anderen om ook
op deze bijzondere manier van werken
mee te doen. Opdrachten inleveren via
Magister of met andere ingewikkelde, arbeidsintensieve
programma’s. Aan het eind
van de lesdag het gevoel hebben helemaal
doorgezakt te zijn.
Maar boven alles zweeft de vraag: Hoe
lang gaat dit duren? Wordt dit het nieuwe
normaal?
Hopelijk niet: de reizen sneuvelden, dus
niet naar Rome of Griekenland, geen
Ardennenreis of zeilkamp en ook geen
werkweek. Wel ging de diploma-uitreiking
in de Grote Kerk door, feestelijk als altijd,
maar op gepaste afstand én zonder ouders;
zij konden via een beeldverbinding thuis
meegenieten!
Het nieuwe schooljaar 2020/2021 begon
hoopvol en vol verwachting 16 december
was het weer mis; alleen de 6e klasleerlingen
mochten komen, de anderen waren
weer veroordeeld tot onderwijs achter het
scherm.
Hopelijk kan er een mooier bericht volgen
op deze vreemde treurzang.
Medio januari 2020 woonde ik
een driedaagse conferentie bij
in San Francisco. Het is een jaarlijks
terugkerende extravaganza waar de
farmaceutische en biotech industrie en de
financiële wereld elkaar kruisen en waarvoor
20’000 mensen uit de hele wereld op
de stad neerdalen.
De dag na de conferentie dronk ik een
kopje koffie met een Nederlandse vriend
die CEO is van een piepkleine ontwikkelaar
van vaccins gevestigd in Californië. De
aandelen van de onderneming staan genoteerd
aan Nasdaq en waren op die dag 25
dollarcent waard en de beurswaarde van
de onderneming was nog geen 20 miljoen
dollar. Het bijzondere van het bedrijf is dat
het vaccins ontwikkelt in pilvorm – pillen
die je op kamertemperatuur bij wijze van
spreken via de post kan verzenden want
Hans Herklots 1975, hurkend tweede van links
ze zijn niet onderhevig aan de complexe
productie en cold-chaindistributie van
klassieke vaccins. Toen we afscheid hadden
genomen dacht ik: hmmm, misschien
toch wat aandelen kopen. Niet dat ik iets
vertrouwelijks had gehoord, maar omdat ik
dacht dat ze wellicht een keer over de kop
zouden gaan. Niet gedaan.
Na, zoals zoveel ondernemingen in de
sector, op 31 januari 2020 razendsnel een
nieuw programma te hebben opgestart
voor een COVID-19 vaccin, is de onderneming
bijna precies een jaar later 1.2 miljard
waard. Het kan verkeren.
Hoewel ik natuurlijk nog geen idee had van
wat ons te wachten stond, dacht ik nadat
de berichten uit China eind januari 2020
in een stroomversnelling kwamen: dat kan
weleens helemaal fout gaan. Noem het
een gut feeling. Waar ik normaal 60-70%
van mijn tijd easy-jettend door
Europa trok, nam ik nu de auto,
hoe ver en lang de reis ook was,
en ging ik tot eenieders verbazing
over tot ‘elbow-greeting’ als
ik klanten ontmoette. Better safe
than sorry.
Vanuit mijn berghut in Zwitserland
volgde ik de berichten
in binnen- en buitenland met
toenemende verontrusting. Ik
heb in een aantal landen gewerkt
6
7