21.04.2013 Views

06 El primer ensayo de dialectologia en las - Digitum

06 El primer ensayo de dialectologia en las - Digitum

06 El primer ensayo de dialectologia en las - Digitum

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Josk Antonio Trigu~ros Cano<br />

siglo XIII. También se <strong>en</strong>cu<strong>en</strong>tra "ch<strong>en</strong>te" por<br />

"quale" <strong>en</strong> muchos textos toscanos <strong>de</strong>l "Duec<strong>en</strong>to"<br />

y "Treceilto". Significa "cómo" y la forma se usa<br />

todavía <strong>en</strong> dialectos abruceses (44).<br />

Posiblem<strong>en</strong>te, Dante veía <strong>en</strong> <strong>las</strong> palabras messure y quinto torpes <strong>de</strong>s-<br />

viaciones plebeyas sin reflejos latinos (45).<br />

D i c i = Junto a "nzessure", vocativo, parece atestiguar el uso<br />

plebeyo <strong>de</strong> la segunda persona singular, hasta <strong>en</strong> el<br />

hablar con qui<strong>en</strong> es digno <strong>de</strong> respeto (46).<br />

Richthof<strong>en</strong> ve que Dante ha señalado <strong>en</strong> la frase aducida "messure,<br />

quinto dici" dos rasgos es<strong>en</strong>ciales: el arcaismo característico <strong>de</strong> zc por o,<br />

y <strong>de</strong> i por e. Lo expresa eii italiano mo<strong>de</strong>rno así: "signore, che cosa<br />

dici?" (47).<br />

ANCONITANO O MARQUESANO Y ESPOLETANO<br />

Sigu<strong>en</strong> el mismo camino <strong>de</strong> exclusión que el romaiiesco, con qui<strong>en</strong><br />

se un<strong>en</strong> <strong>en</strong> el improperio <strong>de</strong> algunas canciones, compuestas para poner<br />

<strong>de</strong> relieve los <strong>de</strong>fectos <strong>de</strong> esos dialectos, y cita <strong>en</strong> este s<strong>en</strong>tido la can-<br />

ción <strong>de</strong> Cmtra, aunque <strong>en</strong> sí es iiiétricam<strong>en</strong>te perfecta.<br />

"Post hos inco<strong>las</strong> Anconitane Marchie <strong>de</strong>cerpamus, qui "Chig-<br />

nanz<strong>en</strong>te state siate" locuntur : cum quibus et Spoletanos abi-<br />

cimus. Nec pretereundiim est quod in improperium istarum<br />

ti-ium g<strong>en</strong>tliim cantiones quamplures inv<strong>en</strong>te sunt: inter quas<br />

unam vidimus recte atque perfecte ligatam, quam quidam Flo-<br />

r<strong>en</strong>tius nomine Castra posuerat ; incipiebat et<strong>en</strong>im.<br />

Una fermana scopai da Cascioli,<br />

cita cita se'n gia'n gran<strong>de</strong> aina. (48).<br />

(44) A. SCHIAFFINI, Lettura <strong>de</strong>l De. V.E.. . . p. 131.<br />

(45) A. MARIGO, o.c., p. 90, nota 11.<br />

(46) Por otra parte, MENGALDO señala que podía ser manera usual <strong>de</strong> l<strong>en</strong>guaje<br />

y cita a Salimb<strong>en</strong>e da Parma con esta expresión: "Tu, mi signore" (Confer<strong>en</strong>cia<br />

"Su1 De V.E." Pisa, 1974).<br />

(47) E. RICHTHOFEN, 11 trattato di Dante alla luce <strong>de</strong>lla geografia linguistica<br />

mo<strong>de</strong>rna ... p. 80.<br />

(48) De V.E. 1, XI, 3.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!