06 El primer ensayo de dialectologia en las - Digitum
06 El primer ensayo de dialectologia en las - Digitum
06 El primer ensayo de dialectologia en las - Digitum
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Josk Antonio Trigu~ros Cano<br />
siglo XIII. También se <strong>en</strong>cu<strong>en</strong>tra "ch<strong>en</strong>te" por<br />
"quale" <strong>en</strong> muchos textos toscanos <strong>de</strong>l "Duec<strong>en</strong>to"<br />
y "Treceilto". Significa "cómo" y la forma se usa<br />
todavía <strong>en</strong> dialectos abruceses (44).<br />
Posiblem<strong>en</strong>te, Dante veía <strong>en</strong> <strong>las</strong> palabras messure y quinto torpes <strong>de</strong>s-<br />
viaciones plebeyas sin reflejos latinos (45).<br />
D i c i = Junto a "nzessure", vocativo, parece atestiguar el uso<br />
plebeyo <strong>de</strong> la segunda persona singular, hasta <strong>en</strong> el<br />
hablar con qui<strong>en</strong> es digno <strong>de</strong> respeto (46).<br />
Richthof<strong>en</strong> ve que Dante ha señalado <strong>en</strong> la frase aducida "messure,<br />
quinto dici" dos rasgos es<strong>en</strong>ciales: el arcaismo característico <strong>de</strong> zc por o,<br />
y <strong>de</strong> i por e. Lo expresa eii italiano mo<strong>de</strong>rno así: "signore, che cosa<br />
dici?" (47).<br />
ANCONITANO O MARQUESANO Y ESPOLETANO<br />
Sigu<strong>en</strong> el mismo camino <strong>de</strong> exclusión que el romaiiesco, con qui<strong>en</strong><br />
se un<strong>en</strong> <strong>en</strong> el improperio <strong>de</strong> algunas canciones, compuestas para poner<br />
<strong>de</strong> relieve los <strong>de</strong>fectos <strong>de</strong> esos dialectos, y cita <strong>en</strong> este s<strong>en</strong>tido la can-<br />
ción <strong>de</strong> Cmtra, aunque <strong>en</strong> sí es iiiétricam<strong>en</strong>te perfecta.<br />
"Post hos inco<strong>las</strong> Anconitane Marchie <strong>de</strong>cerpamus, qui "Chig-<br />
nanz<strong>en</strong>te state siate" locuntur : cum quibus et Spoletanos abi-<br />
cimus. Nec pretereundiim est quod in improperium istarum<br />
ti-ium g<strong>en</strong>tliim cantiones quamplures inv<strong>en</strong>te sunt: inter quas<br />
unam vidimus recte atque perfecte ligatam, quam quidam Flo-<br />
r<strong>en</strong>tius nomine Castra posuerat ; incipiebat et<strong>en</strong>im.<br />
Una fermana scopai da Cascioli,<br />
cita cita se'n gia'n gran<strong>de</strong> aina. (48).<br />
(44) A. SCHIAFFINI, Lettura <strong>de</strong>l De. V.E.. . . p. 131.<br />
(45) A. MARIGO, o.c., p. 90, nota 11.<br />
(46) Por otra parte, MENGALDO señala que podía ser manera usual <strong>de</strong> l<strong>en</strong>guaje<br />
y cita a Salimb<strong>en</strong>e da Parma con esta expresión: "Tu, mi signore" (Confer<strong>en</strong>cia<br />
"Su1 De V.E." Pisa, 1974).<br />
(47) E. RICHTHOFEN, 11 trattato di Dante alla luce <strong>de</strong>lla geografia linguistica<br />
mo<strong>de</strong>rna ... p. 80.<br />
(48) De V.E. 1, XI, 3.