Séance plénière du jeudi 16 octobre 2003 Plenaire vergadering van ...

Onze fractie heeft een voorstel van reglementswijziging ingediend
om in de toekomst eveneens een jaarlijkse beleidsverklaring te
hebben in de GGC. We hopen dat het voorstel binnenkort zal kunnen
worden behandeld.
Allereerst wil ik het hebben over leefmilieu en energie. De beleidsverklaring
begint met een paragraaf over openbare netheid. Een belangrijk
dossier inderdaad. Zeker voor het imago van onze hoofdstad.
Het is echter vooral de levenskwaliteit van de Brusselaars zelf
die ik hier naar voor wil schuiven, en de verantwoordelijkheid van de
regering, veeleer dan het inciviek gedrag van de Brusselaars.
De Minister-President stelt zelf dat de doelstellingen van het
Netheidsplan niet helemaal zijn bereikt en een evaluatie zich opdringt.
Ondanks het afsluiten van netheidscontracten tussen gewest
en gemeenten, een initiatief dat ik ten zeerste toejuich, blijft het
netheidsbeleid een ingewikkeld kluwen met bevoegdheden verdeeld
over gemeenten en gewest op een manier die niet altijd even efficiënt
is en die vooral niet doorzichtig is voor de Brusselaars zelf. De
gemeenten zijn verantwoordelijk voor de netheid van de gemeentewegen,
Net Brussel voor de netheid van de gewestwegen, maar de
bewoners willen gewoon een propere staat en willen weten waar ze
terecht kunnen voor het melden van een sluikstort.
Mensen willen graag een containerpark in de buurt, maar begrijpen
niet dat de regels er anders zijn dan in het gewestelijk containerpark
of het containerpark van de gemeente waar ze vroeger woonden.
Kortom, ik denk dat we hier de moed moeten opbrengen om het
kerntakendebat aan te gaan en te kijken welk niveau voor een taak het
meest geschikt is. Het Netheidsplan zelf geeft trouwens een voorzet.
Verder in het over het belang van veiligheid. Sluikstorten en zwerfvuil
vormen een belangrijke bijdrage tot het ontstaan van het
onveiligheidsgevoel. De reglementaire basis voor repressie bestaat,
de toepassing ervan is vaak nog te voorzichtig. Maar ook op het vlak
van informatieverstrekking en sensibilisering kan nog één en ander
verbeteren zodat alle Brusselaars mee zijn in het verhaal.
Meer aandacht voor netheid betekent inderdaad meer werkgelegenheid.
Zoals zo vaak gaan het sociale en het leefmilieu hier hand in
hand, dat wil onze fractie van SP.A en Agalev nog eens extra benadrukken.
Over afval hoor ik niets in de beleidsverklaring. Nochtans zou ik
denken dat met de invoering van de verplichte zak het afvaldossier
niet afgerond is. We hebben toch nog ambities mag ik hopen. Ik had
graag gehoord welke voorschriften uit het nieuwe afvalstoffenplan
prioriteit zullen krijgen in het komende jaar en hoe onze hoeveelheid
restafval die veel hoger ligt dan bijvoorbeeld die van een stad als
Antwerpen naar beneden krijgen.
Inzake waterbeleid hoor ik wel iets over de Woluwe, de waterzuiveringsinstallatie
Noord en het stormbekken onder Flagey, maar
niets over rationeel watergebruik, progressieve en solidaire tarifering
en de op niets uitgelopen COBRU-gesprekken over een rationalisering
van de sector.
De naleving van het Protocol van Kyoto vraagt doorgedreven
inspanningen van ons gewest. België moet zijn CO2-uitstoot tegen
2010 verminderen met 7,5 % in vergelijking met referentiejaar 1990.
64
Conseil de la Région de Bruxelles-Capitale — Compte rendu intégral
Brusselse Hoofdstedelijke Raad — Volledig Verslag
Ik hoop dat niet alleen de gezinnen worden aangespoord tot een
gedragswijziging en het investeren in rationeel energiegebruik, maar
ook de kantoren.
Ik hoop ook dat de Minister-President in opvolging van de resolutie
die onze raad meer dan een jaar geleden op initiatief van onze
fractie aannam, werk wil maken van REG in de eigen overheidsgebouwen.
Het voorbeeld van Watermaal-Bosvoorde toont alvast
dat hier veel potentieel ligt. Een energieaudit toonde er aan dat de
gemeente 30 % energie kan besparen zonder comfortverlies, met
enkele investeringen die op korte of middellange termijn worden
terugverdiend door de dalende energiekosten. Wat mij altijd opnieuw
een beetje bang maakt, is het zinnetje over de « specificiteit van ons
gewest ». Brussel wijst een lineaire verdeling van de 7,5 %-doelstelling
tussen de drie gewesten af. Ook een stabilisatiedoelstelling tegen
2005 zou te hoog gegrepen zijn voor het Brussels Gewest.
Ik wil toch even verwijzen naar de discussie op federaal niveau,
waar de bevoegde minister eveneens zeer voorzichtig was, maar zowel
een Duits studiebureau als de Federale Raad voor Duurzame
Ontwikkeling erop wijzen dat het streven naar de Kyoto-normen
geen economische aderlating betekent en juist voor heel wat bijkomende
jobs zorgt.
De Minister-President zegt werk te willen maken van de uitvoering
van het plan voor de luchtkwaliteit en de strijd tegen de opwarming
van het klimaat. Aangezien het ook voor het meest voluntaristische
beleid onmogelijk is alle voorschriften tegelijkertijd uit te voeren, had
ik graag vernomen welke voorschriften prioriteit krijgen.
Een laatste opmerking ten slotte, wat betreft luchtkwaliteit en
energiebeleid. Vorig jaar overwoog de heer de Donnea in zijn beleidsverklaring
nog het Ecosite-project op het terrein van de vroegere
Veeartsenijschool in Kuregem te steunen. Is dit idee opgeborgen of
komt het gewoon niet aan bod omdat uw verklaring anders te lang
werd ?
Een tweede punt betreft huisvesting.
Betaalbaar wonen is vandaag een van de grote uitdagingen in dit
gewest. Meer dan 50 % van de Brusselaars komt vandaag qua inkomen
in aanmerking voor een sociale woning, terwijl het aanbod aan
sociale woningen slechts 8,5 % van het totale woningaanbod bedraagt.
Ondertussen blijven de woonprijzen in Brussel stijgen, en is
het zeker voor de laagste inkomens, maar ook voor de middeninkomens,
een onmogelijke opdracht aan het worden om in Brussel
nog een betaalbare gezonde woning te vinden.
De laatste jaren is het huisvestingsbeleid terecht een prioriteit
geweest van deze regering. Zo is de huisvestingscode bijvoorbeeld al
een hele stap vooruit. Maar we moeten eerlijk zijn : om echt aan de
problemen tegemoet te komen, en het wonen in Brussel betaalbaar te
maken, hebben we heel wat meer geld nodig. Onze fractie is ervan
overtuigd dat we deze middelen ook moeten kunnen vinden.
Een derde hoofdstuk dat ik wil behandelen is de mobiliteit. Wat
betreft het GEN is er nog werk aan de winkel. Enerzijds het bindend
maken van de afspraken met de federale overheid en het voorzien
van een concrete timing. Anderzijds het nemen van begeleidingsmaatregelen
om de stadsvlucht tegen te gaan. In die zin is het belangrijk
dat nog deze legislatuur het voorontwerp van ordonnantie in-