Lejupielādēt - Zvaigzne ABC

Bet ne tikai pasakas raksta Mirdza Kïava. Varbût skolotâji varçtu skolçnusiepazîstinât ar viòas grâmatu “Mçs esam pasaulç”. M. Kïava raksta:“Pedagoìijas institûtâ biju studçjusi Bioloìijas – íîmijas fakultâtç un vairâkusgadus skolâ mâcîjusi attiecîgos priekðmetus. Tâdçï, dabiski, sava darbatematiku sâku meklçt ðajâ nozarç. Izðíîros rakstît par neciliem un pat daþkârtnepamatoti nicinâtiem Latvijas dzîvniekiem: vardçm, krupjiem, tritoniem, èûskâm,íirzakâm.Tam bija sens pamats. Jau agrâ bçrnîbâ, dzîvojot Neretas “Riekstiòos”, bieþivçroju lielas un mazas vardes. Seviðíi man patika mazas vardîtes. Neapnikusivarçju bradât pa lieliem novadgrâvjiem, palîdzot izkïût no turienes nejauðiiekrituðajâm mazajâm vardîtçm. Vecâki mûs, bçrnus, mâcîja, ka jâciena katradzîva radîba, jo dabâ katrai radîbai sava vieta. Sâkot skolas gaitas, ar izbrînuvçroju, ka daþi mani klases biedri ar nepatiku skatîjâs uz vardi. Vçl trakâk tasbija, kad nokïuvu Rîgâ, tur daþi mani vienaudþi ar ðausmâm raudzîjâs uz ðâdunejauði sastaptu radîjumu. Ar krupjiem bija vçl nesaprotamâk, uz tiem daþinolûkojâs pat ar pretîgumu. Man tas nebija saprotams. Latvieðu tautâ lîdzâsvisâdiem seniem ticçjumiem ir bijis acîmredzot arî pozitîvs krupja vçrtçjums,jo tautasdziesmâs bieþi krupis tiek dçvçts par “krupîti”.To pârdomâjot, radâs doma vienkârðâ un saprotamâ veidâ pastâstît bçrniempar abinieku dzîvesveidu un nozîmi. Es iedomâjos arî par odzi un citiem râpuïiem.Dîvaini, ka Neretas “Riekstiòu” apkaimç èûskas nekad netikamanîtas, kaut arî ne pârâk tâlajos “Ðausmânos” èûsku bija atliku likâm.Mana iepazîðanâs ar èûskâm sâkâs pusaudzes gados, vçlâkajâs ganu gaitâs,kad vecâki bija jau pârcçluðies uz dzîvi Rîgâ. Visvairâk èûsku redzçju kâdaMâlpils meþsarga mâjâs, kur ne tikai ganîbas mudþçja no ðiem râpuïiem, betreizçm odze iemaldîjâs arî mâjas pagalmâ, par siena pïavu nemaz nerunâjot.Man ar èûskâm izveidojâs îpatnçjas lîdzâspastâvçðanas attiecîbas. Viòas neskrçjaman virsû, un es centos viòâm nemît uz astes. Daþreiz vajadzçja taisîtakrobâtisku lçcienu, lai tiktu pâri cinim, kad pçkðòi âtrâ skrçjienâ pamanîjuuz ciòa gozçjamies odzi. Saprotams, ka man toreiz kâjâs bija tik vien kâ tiepaði “zâbaki”, ar kuriem biju nâkusi pasaulç, bet man vienmçr laimçjâs.”Par savu bçrnîbu Mirdza Kïava raksta grâmatâ “Es dzîvoju Mûsmâjâs”.Ðo grâmatu rakstniece ir veltîjusi Jâòa Jaunsudrabiòa simtgadei.Varbût skolçniem bûs interesanti uzzinât par Mirdzas Kïavas pirmoskolas dienu. Noklausoties stâstu, skolçni varçtu atcerçties savu pirmoskolas dienu. Te ir iespçja salîdzinât: kâ bija agrâk, kâ – tagad, un pârrunât,kâdas bija Mirdzas izjûtas pirmajâ skolas dienâ.Pirmâ skolas dienaKad pâris dienu mazgâja, grieza, ðuva, brauca, pirka, tad beidzot biju apìçrbta.Paðai savas drçbes, nevis Zentas pavalkâtâs! Ar to vien manâ dzîvçsâkâs jauns posms. Brûna vadmalas kleita, ko mâte uz âtru roku divos vakarossaðuva, melns satîna priekðauts, matos rudzupuíu zila lente, kâjâs baltas, îsas93