A T J EH - the Aceh Books website

van de pepercultuur behaalde, minder dan vroeger.
De reeds eerder genoemde scheepvaartregeHng
bracht vooral de haven van Idi tot grooter
bloei. Van de havens langs de Oostkust van
Atjeh toch was alleen Idi voor den algemeenen
handel opengesteld en waren de overige enkel voor
de kustvaart toegankehjk verklaard en dan nog
alleen voor vaartuigen beneden 25 registerton.
Alle producten van de Oostkust werden dan
ook alleen uit de haven van Idi verscheept,
terwijl omgekeerd de uit de Straits aangebrachte,
voor de Oostkust bestemde artikelen via Idi
naar de verschillende landschappen gevoerd
werden.
Hoewel de scheepvaartregeHng eerst later van
toepassing zou worden verklaard voor de Noorden
Westkust bleef ook in deze streken de teelt
der gewassen steeds vooruitgaan. De opbrengst
der sawahs ter Noordkust was voldoende om
in de behoefte der bevolking te voorzien. Vooral
in de federatie Gighen legde men zich vanaf
1890 op de rijstcultuur toe, zoo zelfs, dat die
streek de voorraadschuur van rijst werd voor
de federatie Pidie en bovendien nog rijst kon
afstaan voor Groot-Atjeh.
In het jaar 1893 waren de economische aangelegenheden
van het Gewest Atjeh en Onderhoorigheden
van zoo groot belang geworden,
dat de Regeering opdracht gaf jaarHjks een
overzicht van den economischen toestand ook
van dit Gewest samen te stellen, in navolging
van de bestaande jaarlijksche rapporten van de
overige gewesten der buitenbezittingen.
65