A T J EH - the Aceh Books website

Uit dit eerste officieele rapport bleek dat de
waarde van de rijstinvoer in 1890 beliep f 194.178
en dat in verschillende streken van het gebied
de rijstproductie nog onvoldoende was, waartegenover
werd geconstateerd dat bouwgrond
zoowel in Groot-Atjeh als in de Onderhoorigheden,
nog in ruime mate voorhanden was. Toch
was het aantal soorten van voedingsgewassen
en groenten dat in het gewest geteeld werd in
het begin der negentiger jaren vrij groot. Naast
pinang en rijst werden verbouwd, mais gierst,
verschillende soorten van aardvruchten, diverse
varieteiten vanpeulvruchten, komkommers. spaansche
peper, uien, enz.
Verder teelde de bevolking nog peper, tabak,
doch alleen voor gewestelijk gebruik; voorts
katoen, doch slechts ingeringehoeveelheid,kapok,
indigo, suikerriet dat zeer goed suikerhoudend
bleek, klappers, notenmuskaat, koffie, waarvan
de cultuur nog onbeduidend was, enz.
Van al deze cultures kon de peperteelt inderdaad
als een volkscultuur worden beschouwd,
welke in 1891 een groote vlucht nam, dank zij
het feit, dat de Atjehsche landbouwer geenszins
van ondernemingsgeest ontbloot is, en dus veel
meer bezit heeft dan eenig ander Inlandsch volk
onder ons gezag. Duizenden Groot-Atjehers en
Pidireezen trokken in dat jaar naar de Oostkust
van Atjeh om in de peperaanplantingen te werken
en met een welgevulden buidel huiswaarts
te keeren.
De Europeesche nijverheid had toen echter nog
weinig te beteekenen. Als nijverheidsinrichtingen
66