OPVOEDING

14 E.G.White - Opvoeding
GRONDBEGINSELS
15
jy sal hom in die hakskeen byt.” Genesis 3:15. Hierdie vonnis, wat ten aanhore
van ons oerouers uitgespreek is, was vir hulle ’n belofte. Voordat hulle van
die doring en die distel verneem het, van die arbeid en smart wat hulle lewenslot
moet wees, of van die stof waarheen hulle moet terugkeer, het hulle
na woorde geluister wat nie anders kon as om hulle met hoop te besiel nie.
Alles wat verlore is deur aan Satan toe te gee, kon deur Christus herwin word.
Hierdie mededeling herhaal ook die natuur aan ons. Hoewel dit deur sonde
geskend is, spreek dit nie net van die skepping nie, maar ook van verlossing.
Hoewel die aarde deur die klaarblyklike tekens van verval ’n getuienis lewer
oor die vloek, is dit nog ryk en lieflik met die kentekens van lewegewende
mag. Die bome werp hul blare af, om net weer met ’n dos van varser groen
oorklee te word; die blomme sterf om in nuwe skoonheid te ontspruit; en
in elke blyk van skeppingsmag word die versekering voorgehou dat ons
opnuut in “ware geregtigheid en heiligheid” geskep kan word. Efesiërs 4:24.
Op dié wyse word juis die voorwerpe en werkinge van die natuur wat ons
groot verlies so helder voor die verstand bring, vir ons die boodskappers van
hoop.
So ver as wat die kwaad reik, word die stem van ons Vader gehoor, wat Sy
kinders gebied om in die gevolge daarvan die aard van die sonde te bespeur
en hul waarsku om die bose te versaak en hul nooi om die goeie te ontvang.
Die Verhouding van Opvoeding tot die
Saligheid
“DIE VERLIGTING ... VAN DIE KENNIS
VAN DIE HEERLIKHEID VAN GOD IN
DIE AANGESIG VAN JESUS CHRISTUS.”
- 28 -
DEUR sonde is die mens van God uitgesluit. Sonder die verlossingsplan
sou ewige skeiding van God; die duisternis van ’n eindelose nag, syne gewees
het. Deur die offerande van die Heiland is gemeenskap met God weer
moontlik gemaak Ons mag nie persoonlik tot in Sy teenwoordigheid kom
nie; in ons sonde mag ons nie Sy aangesig sien nie; maar in Jesus, die Heiland,
kan ons Hom aanskou en met Hom sielsgemeenskap hê. “Dieverligting
... van die kennis van die heerlikheid van God” word “in die aangesig van Jesus
Christus” geopenbaar. God versoen “in Christus die wêreld met Homself.”
2 Korinthiërs 4:6; 5:19.
“En die Woord het vlees geword en het onder ons gewoon ... vol van genade
en waarheid.” “In Hom was lewe en die lewe was die lig van die mense.”
Johannes 1:14; 1:4. Die lewe en dood van Christus, die losprys vir ons saligmaking,
is vir ons nie net die belofte en pand van die lewe nie, nie net die
middel om weer vir ons die skatte van die wysheid oop te stel nie: dit is ’n
breêr, hoër openbaring van Sy karakter as wat selfs die heiliges van Eden
geken het.
En terwyl Christus die hemel vir die mens oopstel, maak die lewe wat Hy -
toebedeel, die hart van die mens vir die hemel oop. Sonde sluit ons nie net
van God uit
- 29 -
nie, maar dit vernietig in die menslike siel sowel die verlange as die kapasiteit
om Hom te ken. Dit is Christus se sending om al hierdie bose werk ongedaan
te maak. Aan die sielsvermoëns, deur die sonde lamgelê, die verduisterde
gemoed, die verwronge wil, het Hy mag om lewe te gee en dit te herstel. Hy
stel vir ons die rykdom van die heelal oop en die mag om hierdie skatte te
onderskei en ons eie te maak, word deur Hom gegee.
Christus is die “lig wat elke mens verlig” wat “in die wêreld” aan kom was
Johannes 1:9. Net soos elke mens deur Christus lewe het, so ontvang ook
elke siel deur Hom die een of ander straal van Goddelike lig. Nie net intellektuele
vermoë nie, maar geestelike mag, ’n insig in wat reg is, ’n verlange