OPVOEDING

42 E.G.White - Opvoeding
Die Lewens van Groot Manne
43
God vrugte verwag; ’n rentmeester, wie se kapitaal ’n aanwas moet toon; ’n
lig, om die wêreld se duisternis te deurstraal.
Elke jongmens, elke kind, het ’n werk om tot eer van God en ter opheffing
van die mensdom te doen.
Elisa, Getrou in die Klein Dingetjies
Die jongelingsjare van die profeet Elisa is in die stilte van ’n landelike lewe
deurgebring, onderrig deur God, die natuur en die dissipline van nuttige arbeid.
In ’n tyd van bykans algemene afvalligheid, was sy vader se huisgesin
onder diegene wat nie die knie voor Baal gebuig het nie. Hulle tuiste was ’n
plek waar God vereer is en waar pligsgetrouheid die reël van die daaglikse
lewe was.
Elisa, die seun van ’n ryk boer, het die werk onderneem wat voor - die - hand
- liggend was. Hoewel hy die bekwaamhede van ’n leier onder die mense besit
het, het hy ’n opleiding in die alledaagse pligte van die lewe ontvang. Om
verstandig te kan leiding gee, moes hy leer om gehoorsaam te wees. Deur
getrouheid in die klein dingetjies is hy vir gewigtiger verantwoordelikhede
voorberei.
Saam met ’n sagmoedige en tere gees, het Elisa ook energie en standvastigheid
besit. Hy het die liefde en vrees van God gekoester en uit die nederige
roetine van daaglikse arbeid het hy ’n sterk doelgerigtheid en edel karakter
verwerf, terwyl hy in Goddelike genade en kennis gegroei het onderwyl hy
met sy vader in die huislike pligte saamgewerk het, het hy geleer om met
God saam te werk.
Die profetiese roeping het tot Elisa gekom terwyl hy saam met sy vader se
diensknegte die landerye geploeg het. Toe Elia onder Goddelike leiding na
’n opvolger gesoek en sy mantel om die jongman se skouers gewerp het, het
Elisa die oproep herken en gehoorsaam. Hy het “Elia gevolg en hom gedien.”
1 Konings 19:21. Aanvanklik is daar
- 59 -
geen groot werk van hom vereis nie; sy dissipline het nog steeds uit alledaagse
pligte bestaan. Van hom word daar gesê dat hy water op die hande van Elia,
sy meester, gegiet het. As die profeet se persoonlike bediende, het hy nog
steeds getoon dat hy in die klein dingetjies getrou is, terwyl hy hom met ’n
daagliks sterker wordende doelgerigtheid gewy het aan die sending waartoe
God hom aangestel het.
Toe hy die eerste keer geroep is, is sy vasberadenheid beproef. Met die
omdraaislag om Elia te volg, is hy deur die profeet beveel om huis toe te
gaan. Hy moes die koste bereken - self besluit om die beroep aan te neem
of van die hand te wys. Maar Elisa het die waarde van sy geleentheid besef.
Hy sou vir geen aardse voordeel die moontlikheid om Gods boodskapper te
word deur sy vingers laat glip, of die voorreg van samesyn met Sy dienskneg
opoffer nie.
Met verloop van tyd, toe Elia vir verheerliking voorbereid was, was ook
Elisa gereed om sy opvolger te word. En weer is sy geloof en vasberadenheid
op die proef gestel. Terwyl hy Elia, met die wete dat die verandering spoedig
moet kom, in die rondgang van sy werk vergesel het, is hy op elke plek deur
die profeet gevra om om te draai. “Bly tog hier,” het Elia gesê, “want die Here
stuur my na Bet-el.” Maar in sy vroeë arbeid aan die ploegstert het Elisa geleer
om nie swak of mismoedig te word nie; en noudat hy ter vervulling van
’n andersoortige plig sy hand aan die ploeg geslaan het, kon hy nie van sy
plan afgebring word nie. So dikwels as wat die uitnodiging gegee is om om
te draai, was syantwoord: “So waar as die Here leef en u siel leef, ek sal u nie
verlaat nie!” 2 Konings 2:2.
“En hulle twee het gegaan. ... Terwyl hulle twee by die Jordaan staan ...
neem Elia sy mantel en rol dit op en slaan op die water; en dit is na weerskante
verdeel, sodat hulle twee op droë grond deurgegaan het. En nadat
- 60 -
hulle deur was, sê Elia vir Elisa: Begeer wat ek vir jou moet doen, voordat ek
van jou af weggeneem word. En Elisa antwoord: Laat dan tog ’n dubbele deel
van u gees op my kom. En hy sê: Jy het ’n harde saak begeer. As jy my sien
wanneer ek van jou af weggeneem word, laat dit dan so met jou wees. Maar
so nie, dan sal dit nie wees nie. En terwyl hulle aldeur loop en spreek, kom
daar meteens ’n wa van vuur met perde van vuur wat skeiding tussen hulle
twee maak; en Elia het in die storm na die hemel opgevaar.
“En Elisa het dit gesien en geroep: My vader, my vader, wa van Israel en sy
ruiters! En toe hy hom nie meer sien nie, het hy sy klere gegryp en dit in twee
stukke geskeur. Daarna tel hy die mantel van Elia op wat van hom afgeval
het en hy draai om en gaan op die wal. van die Jordaan staan; en hy neem
die mantel van Elia wat van hom afgeval het en slaan op die water en sê:
Waar is die Here, die God van Elia, ja, Hy? En toe hy op die water slaan, is dit
na weerskante verdeel en Elisa het deurgegaan. En die profete - seuns wat
in Jerigo was, het dit op ’n afstand gesien en gesê: Die gees van Elia rus op
Elisa! En hulle het hom tegemoetgekom en voor hom na die aarde gebuig. 2
Konings 2:6-15.
Voortaan het Elisa in Elia se plek gestaan. En hy wat in die minste getrou